Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi 2017/1296 E. 2019/217 K. 21.02.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
15.HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2017/1296
KARAR NO : 2019/217
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/11/2016
NUMARASI : 2014/115 Esas, 2016/776 Karar,
DAVANIN KONUSU: Alacak
KARAR TARİHİ : 21/02/2019
Taraflar arasında görülen davanın yerel mahkemece yapılan yargılaması sonucunda verilen hükme karşı davalı vekilince süresinde istinaf yoluna başvurulmuş olup, duruşmasız olarak dosya üzerinde yapılan inceleme ve istinaf talepleriyle sınırlı olarak yapılan değerlendirme sonunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Davacı vekili dilekçesinde, müvekkilinin taşeron sıfatıyla davalıyla sözleşmeler akdettiğini, bu sözleşmeler sonucu edimini ifa ettiğini, müvekkilinin işi bitirmiş olmasına rağmen davalının dava konusu yapılan ödemeleri yapmadığını, davalının ödemediği bedellerin teminat niteliğinde olduğunu belirterek 60.856,21-TL alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davacı vekili cevap dilekçesinde, davacı şirketin düzenlemiş olduğu faturaların kendisinden veya alt ticari ilişkilerin usulsüzlüğü nedeniyle müvekkili şirkete 173.865,62-TL tutarında zarar verdiğini, büyük mükellefler vergi dairesi tarafından 2012 yılında bu miktarın KDV iade alacağından tenzil edildiğini, bu nedenle taşeronun borcu olması nedeniyle teminatın iade edilemeyeceğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Yerel mahkemece yapılan yargılama sonucunda, istinaf incelemesine konu hükümde; “Davanın kısmen kabulüne, 57.394,51-TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,” dair karar verilmiştir.Yerel mahkeme kararına karşı davalı taraf istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Dosya kapsamına göre; taraflar arasında her iki tarafın kabulünde olan işçilik ve malzeme alım sözleşmeleri olup, davacı tarafından sunulan her iki sözleşmeye ait davalı tarafın imza ve kaşesini içeren iş bitiş tarihini gösterir belgeler, eksik bulunmadığını belirten geçici kabul ve ilişiksizlik tutanağı mevcuttur.Yargılama aşamasında dosya üzerinde taraf ticari defterleri üzerinde bilirkişi incelemesi yapılmış, yerel mahkeme bilirkişi raporunu hükme esas almıştır.Bilirkişi raporunda; 46.940.53-TL teminattan bakiye 33.565,86-TL davacı alacağının kaldığı, bu miktar alacağın 2011 yılı defterinde de aynı miktar olarak kayıtlı olduğu, 24/03/2012 tarihinde … yevmiye numaralı “00037 borç dekontu Büyük Mükellefler V.D.” açıklaması ile toplam 57.394,51-TL’lik ters kayıtla kapatıldığını, yine 27.237,84-TL teminattan bakiye 23.828,65-TL davacı alacağının kaldığı, 24/03/2012 tarihinde 320 yevmiye numaralı “00037 borç dekontu Büyük Mükellefler V.D.” açıklaması ile toplam 57.394,51-TL’lik ters kayıtla kapatıldığını, bu kapatma nedeniyle davalı kayıtlarında davacıya borcun görünmediğini belirtmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporu, denetlemeye elverişli, gerekçeli ve ayrıntılı olup, mahkemenin kabul gerekçesi dosya kapsamına, usul ve yasaya uygun bulunduğundan ve davalı tarafça sözleşme kapsamında davacı adına ödediğini iddia ettiği bedel yönünden ayrıcı dava ve talepte bulunabileceğine göre davalı tarafın istinaf talebinin reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi açıklandığı üzere;1-İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 22/11/2016 tarih ve 2014/115 Esas, 2016/776 Karar sayılı kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırı bir durum bulunmamasına göre, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan REDDİNE, 2-Alınması gereken 3.920,62-TL nisbi istinaf karar harcından davalı tarafça peşin olarak yatırılan 982,20-TL harcın mahsubu ile bakiye 2.938,42-TL harcın davalıdan alınarak HAZİNEYE GELİR KAYDINA,3-Davalı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına,Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince KESİN olmak üzere 21/02/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.