Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2021/590
KARAR NO : 2021/407
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 25.112020 tarihli ek karar
NUMARASI: 2020/180E. 2020/533K.
DAVANIN KONUSU: Ticari Şirket (Şirkete Özel Denetçi Tayin Edilmesi)
Taraflar arasında görülen özel denetçi atanması talebinin ilk derece mahkemesince yapılan yargılaması sonucunda, ilamda yazılı nedenlerle kabulüne ilişkin verilen karara karşı, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilmiş olan dava dosyası incelendi.
İNCELEME VE GEREKÇE İlk derece mahkemesi 19.10.2010 tarihli kararla, davacının özel denetçi atanmasına dair talebinin 439-440. Maddeleri uyarınca kabulüne karar verilmiştir.Bu nihai karara karşı, davalı vekili tarafından verilen 18.11.2020 tarihli dilekçeyle istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. İl derece mahkemesince davalının istinaf başvurusu değerlendirilmiş ve HMK’nın 346. maddesi uyarınca, kararın kesin olup istinaf kanun yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle, istinaf dilekçesinin reddine dair 25.11.2020 tarihli ek karar verilmiştir.Davalı vekili bu kez ilk derece mahkemesinin bu ek kararına karşı HMK’nın 346/2. maddesinde öngörülen bir haftalık süre içinde, 13.01.2021 tarihli dilekçe ile istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, dava dosyası istinaf incelemesi için Dairemize gönderilmiştir.Davanın yasal dayanağı 6102 sayılı TTK’nın 438. vd. maddelerine dayanan özel denetim isteme hakkıdır. Söz konusu hukuk normlarına göre, genel kurulun özel denetçi atanması talebini reddi halinde pay sahipleri, koşulları varsa, ticaret mahkemesinden özel denetçi atanmasını isteyebilir. TTK ‘nın 439/2 maddesine göre dilekçe sahiplerinin kurucuların ve şirket organların kanuni ve esas sözleşmeyi ihlal ederek şirketi veya pay sahiplerini zararar uğrattıklarını ikna edici bir şekilde ortaya koymaları halinde özel denetçi atanır. TTK ‘nın 440/2. maddesinin son cümlesi uyarınca da mahkemenin kararı kesin olup ilk derece mahkemesinin kararına karşın kanun yoluna başvurulması mümkün değildir (Yargıtay 11.HD’nin 11/06/2014 tarihli, 2013/16879 E- 2014/11122 K sayılı kararı).Bu hukuki açıklamaya göre, ilk derece mahkemesinin özel denetçi atanmasına dair kararı TTK’nın 440/2.maddesi uyarınca kesin olduğundan, ilk derece mahkemesinin HMK’nın 346.maddesi uyarınca istinaf dilekçesinin reddine dair verdiği 25.11.2020 tarihli ek karar hukuka uygundur. Başvurunun reddine dair ek karar usul ve yasaya uygun olduğundan, esasa dair istinaf nedenlerinin incelenmesi mümkün değildir.Açıklanan bu gerekçelerle, HMK’nın 353/1.b.1. maddesi uyarınca dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, davalı vekilinin 25.11.2020 tarihle ek karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan gerekçelerle;1-Davalı vekilinin 25.11.2020 tarihli ek karara yönelik istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1.b.1. maddesi uyarınca esastan reddine, 2-Davalı tarafından yatırılan istinaf başvuru harçlarının Hazineye irad kaydına,3-Davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvuru için yapılan masrafların kendi üzerinde bırakılmasına,4-Duruşma açılmadığından avukatlık ücreti tayinine yer olmadığına,5-Gerekçeli kararın ilk derece mahkemesince taraf vekillerine tebliğine,6-Dosyanın, kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine dair; HMK’nın 353/1.b.1 maddesi uyarınca dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 30.03.2021 tarihinde, oy birliğiyle ve kesin karar verildi.