Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/1821
KARAR NO : 2020/1197
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 15/10/2019
NUMARASI : 2017/343 Esas – 2019/1014 Karar
DAVANIN KONUSU: İtirazın İptali (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükme karşı, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
İNCELEME VE GEREKÇE İlk derece mahkemesinin davanın kısmen kabulüne dair 15.10.2019 tarihli hükmü davalı vekiline UETS yoluyla 03.02.2020 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili UYAP üzerinden 21.02.2020 tarihinde istinaf dilekçesi vermiştir. Bu istinaf dilekçesinin HMK’nın 345.maddesinde öngörülen iki haftalık süre içinde yapılmamış olması nedeniyle, ilk derece mahkemesinin 11.03.2020 tarihli ek kararıyla, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 346.maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir. HMK’nın 346. maddesi uyarınca istinaf başvurusunun süresinde olmadığından reddine dair ilk derece mahkemesinin ek kararı davalı vekiline UETS üzerinden 17.03.2020 tarihinde tebliğ edilmiştir. Tebliğ evrakı dosyada mevcuttur. Bu tebligat üzerine davalı vekilinin, HMK’nın 346/2. maddesinde öngörülen bir haftalık süre içinde istinaf başvurunda bulunulmadığı anlaşılmaktadır. Davacı vekilinin, ilk derece mahkemesi hükmünde itirazın iptaline konu icra takip dosya numarasının yanlış gösterildiği gerekçesiyle 10.03.2020 tarihinde HMK’nın 304.maddesi uyarınca mahkemeye başvurması üzerine ilk derece mahkemesince düzeltme talebinin duruşmalı olarak incelenmesine karar verilmiş, bu konuda yapılan 09.07.2020 tarihli duruşmada davacı vekilinin düzeltme talebinin kabulüne karar verilip hükmün sadece icra dosya numarası ile ilgili bölümü düzeltilmiştir. Bu duruşma sonrasında mahkeme 10.07.2020 tarihli ikinci ek kararını yani tashih kararını yazıp taraf vekillerine tebliğe çıkarmış, bu ek karar davalı vekiline 19.07.2020 tarihinde tebliğ edilmiştir.Davalı vekili tarafından 07.09.2020 tarihinde istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Mahkemece harç tamamlama muhtırası çıkarılmış ve bu son dilekçe ile ilgili harcın tamamlanması üzerine dosya istinaf incelemesi için Dairemize gönderilmiştir. Özetle, davalı vekilinin ilk istinaf başvurusu süresinde olmadığından, ilk derece mahkemesince HMK’nın 346/2.maddesi uyarınca verilen 11.03.2020 tarihli ek kararla istinaf başvurusunun yani istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiş, bu karar tebliğ edildiği halde davalı vekili HMK’nın 346/2.maddesinde öngörülen bir haftalık süre içinde istinaf kanun yoluna başvurmamıştır. Davacı vekilinin HMK’nın 304. maddesi uyarınca yaptığı maddi hatanın düzeltilmesi talebi üzerine mahkemece yeniden duruşma açılıp verilen ek karar sonrasında davalı vekilinin tekrar istinaf başvurusunda bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalı vekilinin son olarak verdiği 07.09.2020 tarihli ikinci istinaf dilekçesi ilk istinaf dilekçesinin tekrarı niteliğindedir. Yani bu istinaf dilekçesi asıl karara yönelik istinaf sebepleri içermekte olup mahkemenin tashih kararına ilişkin herhangi bir istinaf sebebi içermemektedir. Yani, davalı vekilinin son olarak verdiği istinaf dilekçesi asıl karara yönelik istinaf sebepleri içermektedir. Tashihe ilişkin ek kararın istinafına ilişkin değildir.Bu durumda davalı vekilinin istinaf başvurusunun öncelikle ilk derece mahkemesinin asıl hükmüne ve istinaf başvurusunun HMK’nın 346. maddesi uyarınca verilen ek kararın istinafına ilişkin bir dilekçe olduğunun kabulü gerekir. Çünkü istinaf dilekçesinde tashih kararına yöneltilmiş hiçbir istinaf talebi yoktur. Bu açıklamalara göre, davalı vekilinin asıl hükmün istinafına yönelik dilekçesi süresinde olmadığından ilk derece mahkemesince reddedilmiş, HMK’nın 346. maddesi uyarınca verilen bu ek karara karşı bir haftalık hak düşürücü süre içinde istinaf kanun yoluna başvurulmamış olup, davalı vekilinin son olarak verdiği 07.09.2020 tarihli istinaf başvuru dilekçesi süresinde değildir. Her ne kadar ilk derece mahkemesinin tashih kararından sonra bu dilekçe verilmiş ise de anılan istinaf dilekçesi mahkemenin tashih kararına yönelik olmayıp asıl hükme yöneliktir. Tashih kararı verilmiş olması, asıl karar yönünden yeni bir istinaf süresi vermez. Bu nedenle istinaf başvurusunun süre yönünden reddine dair aşağıdaki karar verilmiştir.
KARAR: Yukarıda açıklanan gerekçelerle; 1-HMK’nın 346 ve 352/1.c maddeleri uyarınca, süresinde verilmeyen İstinaf dilekçesinin reddine, 2-İstinaf incelemesi yapılmadığından, davalı tarafından yatırılan istinaf peşin harcının talep halinde kendisine iadesine, 3-İstinaf yoluna başvuran tarafından yapılan giderlerin kendi üzerinde bırakılmasına, 4-Gerekçeli kararın ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine dair;HMK’nın 352. maddesi uyarınca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda, oybirliğiyle ve kesin olarak karar verildi. 16.11.2020