Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2019/224
KARAR NO : 2019/164
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/11/2018
NUMARASI : 2018/1110 Esas – 2018/1213 Karar
DAVANIN KONUSU : Zayi Nedeniyle Çek İptali (Hasımsız)
KARAR
HMK.m. 345 uyarınca istinaf yoluna başvuru süresi iki haftadır. Bu süre, ilamın usulen taraflardan her birine tebliği ile işlemeye başlar. HMK.m. 92 f.2 uyarınca, süre hafta olarak belirlenmiş ise sürenin başladığı güne son hafta içindeki karşılık gelen günün tatil saatinde (UYAP üzerinden yapılacak başvurularda, aynı Yasa’nın 445/4.maddesi uyarınca gün sonunda) biter. İstinaf talebine konu karar 28.12.2018 günü usulüne uygun olarak davacı vekiline tebliğ edilmiştir. Bu durumda iki haftalık süre 11.01.2019 günü bitiminde dolmuştur. İstinaf dilekçesi ise 15.01.2019 günü verilmiştir. Bu açıklamalara göre, istinaf başvurusu süresinde değildir. HMK’nın 346.maddesi uyarınca ilk derece mahkemesince bir karar verilmeden dava dosyasının istinaf mahkemesine gönderilmesi halinde, HMK’nın 352/1.c.maddesi uyarınca, ön inceleme aşamasında istinaf mahkemesince de bir karar verilmesi mümkün olduğundan; istinaf başvurusunun süresinde olmaması nedeniyle, istinaf başvurusunun reddine dair aşağıdaki karar verilmiştir.
KARAR : Gerekçesi yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-HMK’nın 346 ve 352/1.c. maddeleri uyarınca davacı vekilinin istinaf başvurusunun (istinaf dilekçesinin) reddine,
2-Davacı tarafından yatırılan istinaf harçlarının talep halinde iadesine,
3-İstinaf yoluna başvuran tarafından yapılan giderlerin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Gerekçeli kararın ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine,
5-Dosyanın, kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine dair;
HMK’nın 353/1.b.1. maddesi uyarınca dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 06/02/2019 tarihinde oybirliğiyle ve kesin olarak karar verildi.
KANUN YOLU: Çekişmesiz yargı işi olması nedeniyle, HMK’nın 362/1.ç. maddesi uyarınca karar kesindir.