Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/989
KARAR NO : 2019/723
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/04/2018
NUMARASI : 2016/49E. 2018/403K.
DAVANIN KONUSU: Tazminat (Rücuen Tazminat)
Taraflar arasında görülen tazminat davasının ilk derece mahkemesince yapılan yargılaması sonucunda, ilamda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hükme karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dairemize gönderilmiş olan dava dosyası incelendi.
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; dava dışı sigortalıya ait müvekkili tarafından nakliyat emtia sigorta poliçesi ile sigortalı uçak ve helikopterlerde kullanılan kamera sisteminin Ankara’dan ABD’ye havayoluyla nakliyesi işininin davalı tarafından üstlenildiğini, emtianın dava dışı … A.Ş. tarafından davalıya teslim edildiğini, emtianın İstanbul Atatürk Havalimanına ulaştığını, ancak burada kaybedilmesi nedeniyle alıcısına ulaşmadığını, 10 kilogram ağırlığındaki emtianın kayıp edildiğinin davalının kabulünde olduğunu, müvekkilinin 02.02.2015 tarihinde 265.937,00 TL hasar bedelini sigortalıya ödeyerek onun haklarına halef olduğunu belirterek, 265.937,00TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalı taşıyıcıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili savunmasında özetle; taşımanın uluslararası niteliği gereği Montreal Konvansiyonu hükümlerinin uygulanması gerektiğini, sigortalının yük senedinde yer almaması nedeniyle davacının aktif dava ehliyetinin bulunmadığını, süresi içerisinde ihbar yükümlülüğünü yerine getirmediğini, müvekkilinin sorumluluğunun sınırlı olduğunu, taşıma konşimentosunda emtia ile ilgili değer beyanının bulunmadığı savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; ”…Dava, nakliyat emtia sigorta poliçesi kapsamında yapılan ödemenin rücuen tahsili istemine ilişkindir. Davacı tarafından nakliyat emtea sigorta poliçesi ile sigorta örtüsü altına alınan 1 kap 10 kilogram ağırlığındaki uçak ve helikopter kamerası emtiasına Ankara – ABD arasında taşıma işininin davalı tarafından fiili taşıyıcı olarak üstlenildiği, emtianın İstanbul Atatürk Havalimanında kayıp olduğu dava tarihi itibari ile bulunamadığı, yapılan ekspertiz çalışması sonucu gerçek zararıının davacı tarafından sigortalıya ödenerek haklarına halef olunduğu sabittir. Yukarıda açıklandığı üzere ödeme ve yük senedinde sigortalının bulunması nedeni ile davacının aktif dava ehliyeti bulunmaktadır. Taşımanın Uluslararası niteliği gereği Varşova sözleşmesinin 22. Maddesi gereğince kural olarak taşıyıcının sınırlı sorumluluğu bulunmaktadır. Ancak, aynı sözleşmenin 25. Maddesi kapsamında zararın doğmasında taşıyıcının sınırsız sorumluluğunu gerektirecek bir davranışının bulunduğu kanıtlanması halinde taşıyıcının sınırsız sorumlu tutulabileceği kabul edilmelidir. Somut olayda, kayıp olan emtianın 10 kilogram ağırlığında bir kaptan oluştuğu, davacı tarafından davalının sınırlı sorumluluğunu ortadan kaldırılmasını gerektirecek herhangi bir kanıt sunulmadığı anlaşılmakla mahkememizce 190 SDR.’nin karar tarihine en yakın olan 02.03.2018 tarihli SDR. Kuruna göre 1 SDR. 5.9237-TL olarak kabul edilerek 1125,TL’nin ödeme tarihinden itibaren değişen avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine…” karar verilmiştir.Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ Davacı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; 10 kg ağırlığındaki emtia davalının dikkatsizliği ve ihmali sonucunda kaybolduğunu, Varşova Konvansiyonunun 22. maddesi ile benimsenen “sınırlı sorumluluk” ilkesinin yüke ve fazla yolcuya ilişkin doğrudan zararlar ile ilgili olup, somut olayda eksik teslim nedeniyle dolaylı zararın talep ve dava edilmiş olması karşısında, davalı taşıyıcının, Varşova Konvansiyonu ile sorumluluğunu sınırlayan hükümlerden yararlandırılmaması gerektiğini, bu nedenle ilk derece mahkemesinin istinafa konu kararının usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek, kararın kaldırılmasına ve davanın sınırsız sorumluluk esasına göre kabulüne karar verilmesini istemiştir.
İNCELEME VE GEREKÇE Dava, hukuki niteliği itibariyle, Montreal Konvansiyonu hükümlerine tabi hava taşıması sırasında kaybolan emtia bedelinin davalı taşıyıcıdan tahsili amacıyla, nakliyat sigortacısı tarafından açılmış bir rücuen tazminat davasıdır.İlk derece mahkemesince, taşıyanın sınırlı sorumluluğu esasına göre yapılan hesaplama ışığında davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, bu karara karşı, yasal süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. İstinaf incelemesi, HMK’nın 355. maddesi uyarınca, davacı vekili tarafından ileri sürülmüş olan istinaf nedenleri ve kamu düzeni yönüyle sınırlı olarak yapılmıştır.İstinaf incelemesi açısından davalının taşıyıcı sıfatının bulunduğu, taşıyıcı olarak sorumluluğunun bulunduğu sabit olup, uyuşmazlık, davalının sınırlı sorumluluk hükümlerinden yararlanıp yaralanmayacağı noktasında toplanmaktadır.İlk derece mahkemesince Varşova Konvansiyonu hükümlerine göre değerlendirme yapılmışsa da, bilirkişi raporunda da tespit edildiği üzere, somut olaya uygulanması gereken Montreal Konvansiyonun 18/1. maddesi uyarınca, “Taşıyıcının, kargonun tahrip olması yada kaybolması ya da kargoya zarar gelmesi durumunda uğranmış hasara karşı sadece, hasara bu şekilde uğranmasına neden olan olayın hava yoluyla taşıma esnasında meydana gelmiş olması halinde sorumlu olduğu”düzenlenmiştir. Eldeki davada davalı taşıyıcının teslim aldığı yükü sözleşmede belirtilen şekli ile teslim ettiğini kanıtlayamaması nedeniyle taşıyıcı sıfatıyla meydana gelen zarardan sorumludur. Montreal Konvansiyonun 22/3. maddesi gereği sorumluluk, kg. başına 19 SDR ile sınırlıdır. Kargo taşımasına konu emtianın ziyaı veya hasara uğramasının davalı taşıyıcının veya adamlarının kasıtlı veya pervasız davranışlarından kaynaklanması halinde de bu durum, taşıyıcının konvansiyon hükümlerine göre sınırlı sorumluluktan faydalanmasına engel teşkil etmemektedir (Bkz. Emsal Yargıtay 11.HD’nin 13.03.2014 tarih, 2012/14200-2014/4905 E.K sayılı ilamı).Açıklanan bu nedenlerle, ilk derece mahkemesinin davanın kısmen kabulüne ilişkin kararı sonucu itibariyle isabetli olup, davacı vekilinin istinaf nedenleri yerinde değildir. Ancak, istinafa konu mahkeme karının gerekçesinin yukarıdaki şekilde düzeltilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;HMK’nın 353/1.b.1. maddesi uyarınca, davacının istinaf başvurusunun esastan reddine; ancak, ilk derece mahkemesinin istinafa konu karanının gerekçesinin HMK’nın 33, 355. maddeleri gereğince resen düzeltilmesi gerektiğinden, aynı Kanun’un 353/1.b.2.maddesi uyarınca kararın gerekçesinin yukarıdaki şekilde düzeltilerek davanın esası hakkında yeniden hüküm verilmesine, bu doğrultuda;1-Davacının davasının kısmen kabulü ile; 1.125,00-TL’nin 2.02.2015 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine,2-Alınması gereken 76,84-TL harçtan peşin alınan 4.541,54-TL harcın mahsubu ile 4.464,69-TL’nin dosya kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya İADESİNE,3-Davacı tarafından sarf edilen 76,84-TL peşin harç ile 29,20-TL başvuru harcının davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,4-Davacı tarafından sarf edilen 1.800,00-TL bilirkişi ücreti ve 305,90-TL posta masrafı toplamı olan 2.105,90-TL’den kabul-red oranına göre hesaplanan 8,90-TL’nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, bakiye masrafın davacının üzerinde bırakılmasına, 5-Davalı tarafından yargılama gideri olmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, 6-Avukatlık ücret tarifesine göre, hesaplanan 1.125,66-TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,7-Avukatlık ücret tarifesine göre, hesaplanan 21.838,72-TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine,8-Dosya Kesinleştiğinde ve talep halinde gider avansların taraflara iadesine,9-İstinaf yargılaması yönünden;a-Davacı tarafından yatırılan istinaf başvuru harçlarının Hazineye irad kaydına,b-Davacı tarafından istinaf kanun yoluna başvuru için yapılan masrafların kendi üzerinde bırakılmasına,c-Duruşma açılmadığından avukatlık ücreti tayinine yer olmadığına,9-Gerekçeli kararın Dairemiz Yazı İşleri Müdürlüğünce taraf vekillerine tebliğine,10-Dosyanın, karar kesinleştikten sonra, kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine dair;HMK’nın 353/1.b.1-2. maddesi uyarınca dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 16/05/2019 tarihinde, oy birliğiyle ve temyizi kabil olmak üzere karar verildi.