Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi 2018/918 E. 2018/1566 K. 20.12.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/918
KARAR NO : 2018/1566
KARAR TARİHİ: 20/12/2018
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/04/2018
NUMARASI : 2017/770- 2018/456 E-K.
DAVANIN KONUSU: Zayi Belgesi Verilmesi
Hasımsız olarak görülen davada ilk derece mahkemesince ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükme karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
DAVA
Davacı vekili, müvekkili şirkete ait olan 2016 yılına ait ticari defterin zayi olduğunu ve bulunamadığını, çalınmış olması ihtimalinin kuvvetle muhtemel olduğunu belirterek ticari defterlerinin zayi olduğunun tespiti ile zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacı vekili tarafından 25.01.2018 tarihinde uyaptan gönderilen dilekçesinde, müvekkili şirkete ait 2016 yılına ait ticari defterlerin açılış tasdiklerini Bakırköy 12. Noterliğinde yaptıktan kısa bir süre sonra yeni mali müşavirle anlaşıldığını, müvekkil şirket ortağı …’ün şirket defter ve belgelerin bir kısmını teslim etmekle birlikte 2016 yılı defter ve belgelerini müşavire teslim etmediğini, sözkonusu defterlerin kapanış tasdikleri için talep edildiğinde…’ün defterleri çok önceden müvekkili şirkete teslim edilmek üzere …’ya teslim ettiğini beyan etmesi üzerine …’nın ofisine gidildiğinde söz konusu defterlerin verilmediğini, konuyla ilgili suç duyurusunda bulunulduğunu beyan etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARAR ÖZETİ
İlk derece mahkemesince yapılan yargılamada, davacı şirket vekilinin, şirkete ait ticari defterlerin kayıp olduğu ve çalınmış olabileceklerini düşündüklerinden bahisle zayi belgesi verilmesini talep ettiği, ancak davacının zayiinin hangi tarihte gerçekleştiğine ilişkin beyanı haricinde bir delil sunmadığı bu itibarla davanın TTK’nun 82/7 maddesinde öngörülen 15 günlük süre içinde açıldığının kabulünün mümkün olmadığı gibi davacının kendi beyanı ile sabit olduğu üzere defterin muhafazası için gereken dikkat ve özeni de göstermediği kanaati ile ve bu hususta Yargıtay 11 . Hukuk Dairesinin 2015/5067 esas 2015/11533 karar ile 2015/2505 esas 2015/7418 karar sayılı ilamları gözetilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İSTİNAF SEBEPLERİ
Davacı vekilince karara karşı istinaf yoluna başvurulmuş ise de gerekçeli istinaf dilekçesi verilmemiştir.
GEREKÇE
Dava, TTK’nın 82/7. maddesi gereğince hasımsız açılan zayi belgesi istemine ilişkindir.
İstinaf incelemesi HMK’nın 355. maddesi uyarınca, ile sürülen istinaf sebepleri ve kamu düzeniyle sınırlı olarak yapılır.
TTK’nın 82/7. maddesi uyarınca bir tacirin saklamakla mükellef olduğu defter ve kâğıtlar; hırsızlık veya yangın, su baskını, yer sarsıntısı gibi bir afet sebebiyle ve kanuni müddet içinde ziya uğrarsa, tacir ziyaı öğrendiği tarihten itibaren on beş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yerin yetkili mahkemesinden kendisine zayi belgesi verilmesini isteyebilir.
Somut olayda, davacı, davaya konu 2016 yılı ticari defterlerinin kaybolduğunu iddia etmiş ise de yargılamada sunduğu dilekçesinde dava konusu defterlerin şirket ortağında olduğunu ve fakat taraflarına teslim edilmediğini beyan etmiştir. Bu durumda, defterlerin zayi olduğundan da söz edilemeyeceğinden, ilk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenlerle davacının istinaf başvurusunun esastan reddine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-HMK’nın 353/1.b.1.maddesi uyarınca, istinaf başvurusunun esastan reddine,
2-Davacı tarafından yatırılan istinaf başvuru harçlarının Hazineye irad kaydına,
3-Davacı tarafından istinaf kanun yoluna başvuru için yapılan masrafların kendi üzerlerinde bırakılmasına,
4-Gerekçeli kararın ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine,
5-Dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine dair;
HMK.’nın 353.1.b.1. maddesi uyarınca dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, oybirliğiyle ve kesin olarak karar verildi.20/12/2018
KANUN YOLU : HMK. 362/1.ç.maddesi uyarınca karar kesindir.