Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/1508
KARAR NO : 2019/838
KARAR TARİHİ: 13/06/2019
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/06/2018
NUMARASI : 2018/294 -2018/598 E.K
DAVANIN KONUSU: Zayi Belgesi Verilmesi
Hasımsız olarak görülen davada ilk derece mahkemesince ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükme karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
TALEP Davacı vekili, müvekkili şirketin ticari yaşantısını yürütebilmesi için kurulduğu tarihten itibaren çeşitli kurumlar ile ilişkide bulunduğunu ve bu kapsamda katılmış olduğu ihaleler veya yüklenilen işler sebebiyle ilgili kurumlara 1996 yılından itibaren olmak üzere teminat mektupları ibraz edildiğini, ancak bu teminat mektuplarının devre komisyonları ödenmeye devam edilmekle birlikte asıllarına ulaşılamadığını, bu teminat mektuplarının mer’iyette bulunmamasına rağmen asıllarının tedarik edilerek bankalarına ibraz edilemediğinden dolayı maddi kayıp yaşandığını ileri sürerek dava dilekçesinin ekinde detayları mevcut teminat mektupları hakkında zayi belgesi verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, somut olayda, zayi belgesi verilmesine dair TTK 82/7 maddesi şartları mevcut olmadığı gibi, teminat mektubuna ilişkin bu talebin ayrıca hasımsız görülüp sonuçlandırılması da mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Bu karara karşı davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İSTİNAF SEBEPLERİ Davacı vekilinin istinaf dilekçesinde özetle; TTK.nın 82. maddesinin dar yorumlandığını, tacir olan müvekkilinin teminat mektubu verilen makamlardan bunları geri alabilmiş olsaydı kendi uhdesinden ilgili bankalara iade ederek sorumluluktan kurtulacağını, hakimin davayı aydınlatma görevi kapsamında davayı sonuca ulaştırmadığını belirterek ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.
GEREKÇE Dava, TTK’nın 82/7.maddesi uyarınca, zayi belgesi verilmesi istemine ilişkindir.İlk derece mahkemesince talebin reddine karar verilmiş, bu karara karşı davacı vekili tarafından, yasal süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.Davacı, ihale makamlarına verilen teminat mektuplarının meri olmadığını ancak bu teminat mektuplarının ilgili bankalara iade edilmediğinden devre komisyon ödemelerinin halen devam ettiğini, bu nedenle maddi kayba uğradığını ileri sürerek bunlar için zayi belgesi verilmesini talep etmiştir.Türk Ticaret Kanunu’nun 82/7. maddesi uyarınca, bir tacirin saklamakla mükellef olduğu defter ve kâğıtlar; hırsızlık veya yangın, su baskını, yer sarsıntısı gibi bir afet sebebiyle ve kanuni müddet içinde ziya uğrarsa, tacir ziyaı öğrendiği tarihten itibaren on beş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yerin yetkili mahkemesinden kendisine zayi belgesi verilmesini isteyebilir. Mahkeme, lüzumlu gördüğü delillerin toplanmasını da emredebilir. Böyle bir vesika almamış olan tacir defterlerini ibrazdan kaçınmış sayılır.TTK’nın 82/7.maddesinde, zayi belgesi verilmesini gerektirecek zayi olma durumları sınırlı olarak sayılmamış ise de tacirin zayi belgesi isteyebilmesi için, defterlerin zayi olmasında kusur ve sorumluluğunun bulunmaması, tedbirli bir tacir gibi davranmasına rağmen zayi olayına engel olamamış durumda olması gerekir.Hal böyle olunca somut olay bakımından, banka teminat mektupları yönünden anılan yasa hükmündeki yasal şartların bulunmadığı gibi, davacının iddialarının banka teminat mektuplarının hükümsüzlüğünün tespiti için açılacak menfi tespit davasının konusunu teşkil ettiğinden iş bu davanın açılmasında da hukuki yarar bulunmamaktadır.Açıklanan bu nedenlerle ilk derece mahkemesi karar ve gerekçesinde yasa ve usule aykırılık bulunmadığı gibi kamu düzenine aykırılık da görülmediğinden, davacının istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1.b.1. maddesi uyarınca esastan reddine dair aşağıdaki karar verilmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;1-HMK’nın 353/1.b.1. maddesi uyarınca, davacının istinaf başvurusunun esastan reddine, 2-Davacı tarafından yatırılan istinaf başvuru harçlarının Hazineye irad kaydına,3-Davacı tarafından istinaf kanun yoluna başvuru için yapılan masrafların kendi üzerlerinde bırakılmasına,4-Gerekçeli kararın ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine,5-Dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine dair;HMK’nın 353/1.b.1. maddesi uyarınca dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 13/06/2019 tarihinde oybirliğiyle ve kesin olarak karar verildi.