Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/1391
KARAR NO : 2018/914
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: GEBZE ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/06/2018
NUMARASI : 2018/260 Esas – 2018/585 Karar
DAVANIN KONUSU: Zayi Belgesi Verilmesi
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ
Davacı dava dilekçesinde özetle; tarafına ait olan … Gebze/Kocaeli adresindeki işletmesine ait 2016/2017 yılı yasal defterlerini, alış satış faturalarını kaybettiğini, bu durumun yerel gazeteye ve maliyeye de bildirildiğini belirterek, ticari faaliyetini devam ettirebilmesi için 2016-2017 yılı yasal defterlerinin, alış satış faturalarının zayi olduğuna dair tarafına zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ
İlk derece Mahkemesince, davacının dava dilekçesinde ticari defterlerin kaybolduğunu bildirdiği ne şekilde zayi olduğu konusunda delil sunmadığı, TTK.’ nın 82/7. maddesine göre ancak yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebi ile zıya gerçekleşirse belge verilmesi istenebileceği, davada bu sebeplerden herhangi birine dayanılmadığı gibi bu yönde delilde sunulmadığı, davacı açıkça ticari defterlerin ve faturalarının kaybolduğunu beyan ettiği, defterlerin kaybolması TTK.’ nın 82/7. maddesinde sayılan hallerden birine girmediğinden TTK.’ nın 82/7. maddesindeki koşulların oluşmadığı kanaatine varılmakla davanın reddine dair karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davacı, ilk derece mahkemesinin kararının eksik incelemeyle ve hukuka aykırı olarak verildiğini, halk otobüslerinden kamera kaydı alamadığını, bu kayıtların mahkemece istenilerek talebi gibi karar verilmesi gerektiğini belirterek ilk derece mahkemesinin istinafa konu kararının kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
GEREKÇE
İlk derece mahkemesi gerekçeli kararın davacı vekiline tebliğ tarihi 11/07/2018’dır.
Davacının İstinaf başvuru tarihi 27/07/2018’dir.
HMK.’nın 103/1.d, ğ. maddeleri uyarınca, zayi belgesi verilmesi davası, adli tatilde görülebilecek davalardandır. Bu nedenle HMK.’nın 104/1.maddesinde süreyi uzatan kural somut olayda uygulanamaz.
Bu durumda istinaf başvurusunun HMK.’nın 345. maddesinde öngörülen 2 haftalık süre içerisinde yapılıp yapılmadığının değerlendirilmesi gerekir. HMK.’nın 92. Maddesi uyarınca, kanundaki süre hafta olarak belirlenmiş ise, başladığı güne son hafta içindeki karşılık gelen günün tatil saatinde süre biter. Bu durumda 2 haftalık kanun yolu başvuru süresinin 25.07.2018 günü bitiminde sona erdiği anlaşılmaktadır.
Bu tespitlere göre, davacının istinaf başvurusunun süresinde yapılmadığı anlaşıldığından, HMK.’nın 346.maddesi uyarınca, ilk derece mahkemesince istinaf dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirdi.
Öte yandan istinaf başvurusunun süresinde olup olmadığı konusunda ilk derece mahkemesince bir değerlendirme yapılarak karar verilmesi gerekirken, bu hususun gözden kaçırılmış olması durumunda, istinaf dairesince de HMK.’nın 352/1.c. maddesi uyarınca bu konuda bir karar verilebilecektir.
Tüm bu tespitlere göre; süresinde olmayan istinaf dilekçesinin reddine dair aşağıdaki karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-HMK’nın 352/1.c ve 346. maddeleri uyarınca istinaf dilekçesinin süre yönünden reddine,
2-İstinaf yoluna başvuran davacı tarafça yatırılan istinaf başvuru harcının Hazineye irad kaydına,
3-Davacın tarafından yapılan kanun yolu giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Gerekçeli kararın ilk derece mahkemesince davacıya tebliğine,
5-Dosyanın, kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine dair;
HMK.’nın 352. maddesi uyarınca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda, 25/09/2018 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi.
KANUN YOLU: HMK.362/1.ç maddesi uyarınca karar kesindir.