Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi 2018/1017 E. 2018/760 K. 16.07.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/1017
KARAR NO : 2018/760
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/03/2018 tarihli ek karar
NUMARASI : 2016/443
DAVANIN KONUSU : Şirkete kayyum tayini
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ
Davacı vekili dava dilekçesi ile; davalı şirketlerin %26,01 lik hissesi, Nisan/2011 tarihinde yönetimi ile birlikte yabancı bir şirkete devredildiğini, devirden sonra sergilenen inanılması güç kötü yönetim sonucu şirketlerin özel hastanelerinin ard arda kapandığını ve şirketlerin borçlu hale geldiğini, şirketlerin iflasa sürüklendiğini belirterek şirketlerin yöneticisinin azline ve TTK 630/2.maddesi gereğince şirketlere kayyum atanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi, 23/05/2016 tarihli ek karar ile davacının tedbir talebinin reddine karar vermiştir.
Davacı yargılama aşamasında, tedbir taleplerini tekrarlamış, 22/05/2017 tarihli celsenin 4 nolu ara kararıyla davacı vekilinin kayyum atanma talebinin yeniden reddine karar verilmiştir.
05/03/2018 tarihli duruşmada, davacı vekili tedbir talebini tekrarlamış, duruşma tutanağının 2 nolu ara kararı ile tedbir talebinin celse arasında değerlendirilmesine karar verilmiştir
İlk derece mahkemesi 21/03/2018 tarihli ek kararında, davacının kayyum atanmasına yönelik talebinin, dosyanın bulunduğu aşama ve diğer yargılama dosyaları dikkate alındığında yerinde görülmediğinden reddine karar vermiştir.
Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
İNCELEME VE GEREKÇE
Anayasa’nın 141/3. maddesi ”Bütün mahkemelerin her türlü kararları gerekçeli olarak yazılır” hükmünü içermektedir. HMK’nun 297/c, 27/c maddelerinde ise mahkeme kararlarında her iki tarafın iddia ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar, çekişmeli konular hakkında toplanan deliller, delillerin tartışılması, ret ve üstün tutma nedenleri, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonucu ve hukuki sebeplerin açıkça gösterilmesinin zorunlu olduğu hükme bağlanmıştır.
Gerekçe, kararın denetiminin yapılabilmesi ve tarafların kararın doğruluğu veya yanlışlığı konusunda fikir sahibi olmasını sağlayarak kanun yollarına başvurma konusundaki tutumlarının belirlenebilmesi açısından önemli bir işlev görür.
Öte yandan HMK’nun 353/1.a.6. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemesince tarafların davanın esasıyla ilgili olarak gösterdikleri deliller hiç değerlendirilmeden karar verilmiş olması halinde, bölge adliye mahkemesince işin esası incelenmeden, mahkeme kararının kaldırılarak davanın yeniden görülmesi için, dosyanın kararı veren mahkemeye veya yargı çevresi içindeki başka bir mahkemeye gönderilmesine duruşma yapılmaksızın kesin olarak karar verilir.
İlk Derece Mahkemesi, yargılamanın geldiği aşama ve diğer yargılama dosyalarını nazara alarak davacının tedbir talebinin reddine karar vermiş ise de, dosyadaki delilleri değerlendirmediği ve tartışmadığı, red kararında gerekçelerini göstermediği, diğer bir ifade ile gerekçeli karar yazmadığı, hangi hukuki sebeple ve hangi delilli esas alarak davacının ihtiyati tedbir taleplerini reddettiğini açıklamadığı anlaşılmaktadır.
Tüm bu değerlendirmeler ışığında, somut uyuşmazlığa ilişkin dosyaya sunulan delillerin değerlendirilmediği, Anayasal ve yasal zorunluluklara rağmen, ihtiyati tedbir talebinin reddine ilişkin gerekçelerin karar yerinde gösterilmediği, bu haliyle istinaf denetimine elverişli bir karar bulunmadığı anlaşıldığından, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına dair aşağıdaki karar verildi.
KARAR :Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-HMK.353/1.a.6.maddesi uyarınca, işin esasına dair istinaf sebepleri incelenmeksizin İlk Derece Mahkemesinin istinaf incelemesine konu kararının KALDIRILMASINA,
2-Sunulan deliller ışığında talebin yeniden değerlendirilip gerekçeli olarak karara bağlanması için dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine,
3-İstinaf yoluna başvuran tarafından yatırılan istinaf harcının talep halinde ilk derece mahkemesince iadesine,
4-Yapılan kanun yolu masraflarının ilk derece mahkemesince yargılama giderleri içinde değerlendirilmesine,
5-Kararın, ilk derece mahkemesince taraf vekillerine tebliğine dair;
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK.353/1.a.6. maddesi uyarınca, 16/07/2018 tarihinde oybirliğiyle ve kesin olarak karar verildi.
KANUN YOLU: HMK.353/1.a.6.- 362/1.f maddesi uyarınca karar kesindir.