Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2017/1054
KARAR NO : 2018/111
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/05/2017
NUMARASI : 2017/233- 2017/405 E.K
Hasımsız olarak görülen davada ilk derece mahkemesince ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
DAVA
Davacı vekili, müvekkili şirketin … numaralı 4 adet faturanın kaybolduğunu, konuya ilişkin tutanak düzenlenerek gazetede ilan verildiğini ileri sürerek ….numaralı 4 adet fatura için zayi belgesi verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARAR ÖZETİ
İlk derece mahkemesince dosya üzerinden yapılan değerlendirme neticesinde; TTK’nın 82/7 maddesine göre zayi belgesi verilebilmesi için bu maddede belirtilenler gibi olağanüstü hallerden birinin olması gerektiği, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 05/10/1984 tarih, 1982/11-852 Esas, 1984/788 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere tacirin saklamakla mükellef olduğu ticari defter ve belgelerini özenle muhafaza etmesinin zorunlu olduğu, yine Yargıtay 11.HD’nin 06/02/2014 tarih, 2013/17799 Esas, 2014/2045 Karar sayılı ilamı ve benzer içtihatlarında belirtildiği gibi davacı tarafın gerekli dikkat ve özeni göstermeyerek söz konusu faturaların kaybına neden olduğu bu şekilde kendi kusuru ile faturaların kaybına neden olan davacının zayi belgesini talep edemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İSTİNAF SEBEPLERİ
Davacı vekilinin istinaf dilekçesinde özetle; kararın gerekçeden yoksun olduğunu, faturaların zıya nedeni ve müvekkilinin üstüne düşen özen ve dikkati gösterip göstermediği konularında araştırma yapılmadan karar verildiğini, yasada gösterilen sebeplerin sınırlı sayıda sayılmadığını, başka faturalara ilişkin taleplerin başka mahkemece kabul edildiğini belirterek ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasını istemiştir.
GEREKÇE
Dava, TTK 82/7. maddesi gereğince hasımsız açılan zayi belgesi istemine ilişkindir.
Davacı, davaya konu faturaların kaybolduğunu iddia ederek eldeki davayı ikame etmiştir. Davacı tarafından vergi dairesi müdürlüğüne hitaben yazılan 25.02.2017 tarihli yazıda; davaya konu edilen faturaların kullanılmadığını belirtmiştir. Bu durumda dava konusu faturaların boş olduğu davacının kabulündedir.
Türk Ticaret Kanunu’nun 82/7. maddesi uyarınca bir tacirin saklamakla mükellef olduğu defter ve kâğıtlar; hırsızlık veya yangın, su baskını, yer sarsıntısı gibi bir afet sebebiyle ve kanuni müddet içinde ziya uğrarsa, tacir ziyaı öğrendiği tarihten itibaren on beş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yerin yetkili mahkemesinden kendisine zayi belgesi verilmesini isteyebilir. Mahkeme lüzumlu gördüğü delillerin toplanmasını da emredebilir. Böyle bir vesika almamış olan tacir defterlerini ibrazdan kaçınmış sayılır.
TTK’na göre, tacir tarafından ticari işletmesinde kullanılmak üzere bastırılan ancak henüz kullanılmamış olan boş faturalar, kanunen saklanması zorunlu belgeler olarak kabul edilmemektedir. Bu nedenle; bazı yargı kararlarında, boş faturaların çalınma yahut kaybolma gibi bir sebepten ötürü tacirin elinden çıkmaları durumunda, “zayi belgesi” istemine konu edilememektedir.
Boş fatura koçanı kaybı nedeniyle Türk Ticaret Kanunu’nun 82/7 maddesi uyarınca faturaların iptaliyle zayi belgesi verilmesi mahkemeden istenemez. Yargıtayın konuya ilişkin emsal kararları da bu doğrultudadır (Yargıtay 11. HD 08.05.2006 gün ve E.No: 5235, K.No: 5347 ve Yargıtay 11. HD.’nin, E. 2005/442, K. 2006/365 sayılı; E. 2005/5235, K. 2006/5347 sayılı Kararları ).
Açıklanan bu gerekçelerle, ilk derece mahkemesinin kararının usul ve yasaya uygun olduğu, istinaf sebeplerinin yerinde olmadığı kanaatine varıldığından, HMK 353/1.b.1.maddesi uyarınca dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, istinaf başvurusunun esastan reddine dair aşağıdaki karar verilmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-HMK 353/1.b.1.maddesi uyarınca, istinaf başvurusunun esastan reddine,
2-Davacı tarafından yatırılan istinaf başvuru harçlarının Hazineye irad kaydına,
3-Davacının istinaf kanun yoluna başvuru için yaptığı masrafların kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Gerekçeli kararın İlk Derece Mahkemesince davacı vekiline tebliğine,
5-Dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine dair;
HMK 353/1.b.1. maddesi uyarınca dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 09/02/2018 tarihinde oybirliğiyle ve kesin olarak karar verildi.
KANUN YOLU :HMK 362/1-ç maddesi uyarınca karar kesindir.