Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi 2022/1636 E. 2023/200 K. 09.02.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2022/1636 Esas
KARAR NO: 2023/200 Karar
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 21. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
NUMARASI: 2021/365 Esas – 2022/420 Karar
TARİH: 25/05/2022
DAVA: Alacak (Satım Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 09/02/2023
İlk derece mahkemesi kararına karşı davalı tarafça istinaf yoluna başvurulmuş ve dosyanın dairemize gönderilmiş olduğu anlaşılmakla dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dosyanın incelenmesinde, İstanbul 21. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 25/05/2022 tarih ve 2021/365 Esas – 2022/420 Karar sayılı kararına karşı davalı … Vekili Av. … tarafından istinaf başvurusunda bulunulduğu ve dosyanın istinaf incelemesi için dairemize gönderildiği anlaşılmıştır. Davacı vekili Av. … tarafından UYAP sistemi üzerinden gönderilen 03/02/2023 tarihli dilekçe ile; ”İlişikte sunulan Sulh ve İbra Sözleşmesi inceneldiğinde davalı taraf ile anlaşmaya vardığımız ve bu anlaşma doğrultusunda davamızadan feragat ettiğimiz anlaşılmaktadır. Protokol sebebiyle dosyanın yerel mahkemenin kararının kaldırılarak dosyadaki feragat talebimiz doğrultusunda yeniden karar verilmesini, protokolün 4. maddesi uyarınca müvekkili aleyhine vekalet ve yargılama giderine hükmedilmemesi vekaleten talep ettiğini, ” beyan etmiştir. Dosyanın incelenmesinde, davacı vekili Av….’ın dosyada bulunan Trabzon … Noterliğinin 23/03/2021 tarih … yevmiye nolu vekaletnamesinde “davadan veya kanun yollarından feragat etmeye” yetkili olduğu görülmüştür. HMK’nın 307. maddesi ile feragat düzenlenmiş olup feragat, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesidir. Feragat davayı sona erdiren taraf işlemlerinden olup hüküm ifade etmesi karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine de bağlı değildir. Feragat, hüküm kesinleşinceye kadar her zaman yapılabilir. Bu nedenle istinaf aşamasında davadan feragat edilmesi mümkündür. Davacı vekilinin karar verildikten sonra, istinaf incelemesi aşamasında davadan feragat etmiş olması nedeniyle, ilk derece mahkemesi kararının HMK’nın 310/2 maddesi uyarınca kaldırılmasına ve feragat nedeniyle davanın reddine, davalı vekilinin konusuz kalan istinaf başvurusu hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği kanaatine varılarak aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere; 1-İstinaf incelemesine konu İstanbul 21. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 25/05/2022 tarih ve 2021/365 Esas – 2022/420 Karar sayılı kararının davadan feragat nedeniyle HMK’nın 310/2 maddesi uyarınca KALDIRILMASINA, dairemizce yeniden hüküm kurulmak suretiyle; Davanın FERAGAT NEDENİYLE REDDİNE, 2-Davalının konusuz kalan istinaf başvurusu hakkında KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
İLK DERECE MAHKEMESİ YÖNÜNDEN: 3-Dairemiz karar tarihi itibariyle alınması gereken 179,90.TL harcın davacı tarafından dava açılırken peşin olarak yatırılan 8.597,76.TL harçtan mahsubu ile bakiye 8.417,86.TL’nin talep halinde ve karar kesinleştiğinde yatıran tarafa iadesine, 4-Davacı tarafından sarf edilen yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, 5-Taraf vekilleri arasında imzalanan sulh ve ibra sözleşmesinin 4. maddesi uyarınca davalı lehine yargılama gideri ve vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, 6-Kullanılmayan gider avansı varsa karar kesinleştiğinde ve talep halinde avansı yatıran tarafa iadesine,
İSTİNAF YÖNÜNDEN: 7-İstinaf eden davalı tarafından yatırılan istinaf kanun yoluna başvurma harcının hazineye gelir kaydına, 8-İstinaf eden davalı tarafından yatırılan istinaf karar harcının karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine, 9-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf talep eden davacı üzerinde bırakılmasına, 10-Artan gider avansı varsa, karar kesinleştiğinde ve talep halinde avansı yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 361/1. maddesi gereğince kararın taraflara tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay’da temyiz yolu açık olmak üzere 09/02/2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.