Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/679 Esas
KARAR NO: 2020/433 Karar
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 05/12/2019
NUMARASI: 2019/8603 Hakem Kar. Saklama 2019/2618 Karar
DAVA TÜRÜ: Hakem Kararının Tebliğe Çıkarılması / Saklanması
KARAR TARİHİ: 26/03/2020
İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 05/12/2019 tarih ve 2019/8603 Hakem Kar. Saklama 2019/2618 Karar sayılı dosyası istinaf incelemesi için Dairemize gönderilmiş olmakla; Dairemizce HMK 352. maddesi uyarınca yapılan ön inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ : Taraflar arasındaki uyuşmazlık; taraflar arasında düzenlenen Tıbbi Kötü Uygulamaya ilişkin ZMSSP kapsamında tazminat talebinden kaynaklanmaktadır. İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesinde HMK.’nın 436/3. madde hükmü gereği saklanmasına karar verilen, Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 14/11/2019 T. ve KIT/2019-207 sayılı itirazın kabulüne ilişkin olarak verilen kararına karşı, davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla dava dosyası incelendi. Dosyada Dairemizce daha önce verilen 26/03/2019 tarih 2019/641 Esas 2019/439 Karar sayılı karar ile istinaf dilekçesinin görev yönünden reddi ile, İstanbul Anadolu 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2019/37 D.iş 2019/37 Karar sayılı dava dosyasının temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesi için İDM’ye iade edildiği, İDM tarafından dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay 11. Hukuk Dairesine gönderildiği, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 08/07/2019 tarih 2019/2062 Esas 2019/5048 Karar sayılı ilamı ile kararın bozulmasına karar verildiği, bozmaya uyularak STK İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 14/11/2019 tarih – KIT/2019-207 sayılı kararının davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine dosyanın tekrar Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır. Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti’nin Yargıtay bozma ilamına uyularak verilen 14/11/2019 T. ve KIT/2019-207 sayılı itirazın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı özel yasa olan 5684 sayılı kanunun 30/12 md.sinde “bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabileceği” düzenlenmiştir. Nitekim bu düzenleme doğrultusunda Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’ nin 26/04/2018 T. 2017/5281 E. 2018/3189 K. sayılı ilamı ile; “5684 Sk. 30/12. mad. göre İtiraz Hakem Heyeti’ nin verdiği kararların istinaf kanun yoluna değil temyize tabi olduğu açıkça belirtilerek istinaf başvuru dilekçesinin temyiz dilekçesi kabul edilmek suretiyle temyiz incelemesinin yapılmasına” karar verildiği, aynı husuta Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’ nin 24/10/2018 tarih 2018/3710 E. 2018/6637 K. sayılı ilamının bulunduğu görülmüştür. HMK’nın 373/4.maddesi gereğince Yargıtay’ın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvuralebilecektir.Tüm bu düzenlemeler ışığında, istinaf incelemesi için Dairemize gönderilen kararın Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti’nin Yargıtay bozma ilamı sonrasında verilen 14/11/2019 T. ve KIT/2019-207 sayılı itirazın kabulüne ilişkin kararı olup, HMK’nın yukarıda yer verilen 341/1, 361/1, 373/4, 5684 sk. 30/12. md.leri ve emsal Yargıtay ilamları kapsamında ilk derece mahkemesi kararı niteliğinde bir karar olmayıp hakem kararı olduğu değerlendirildiğinde; dosyanın Yargıtay 11. Hukuk Dairesi tarafından temyizen incelenmesi için gerekli işlemlerin yapılması yönünde dosyanın ilk derece mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2019/8603 Hakem Kar. Saklama 2019/2618 Karar sayılı dava dosyasının temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesi için MAHKEMESİNE GERİ ÇEVRİLMESİNE, 2-Verilen kararın niteliğine göre harç ve yargılama giderleri yönünden bu aşamada bir karar verilmesine yer olmadığına, Dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda 26/03/2020 tarihinde oy birliği ile HMK’ nın 352 maddesi uyarınca kesin olarak karar verildi.