Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/665 Esas
KARAR NO: 2020/431 Karar
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 27/12/2018
NUMARASI: 2015/806 Esas 2018/1434 Karar
DAVA: Alacak
KARAR TARİHİ: 26/03/2020
Taraflar arasında görülen davanın yerel mahkemece yapılan yargılaması sonucunda verilen hükme karşı istinaf yoluna başvurulmuş olup, dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda;
KARAR Taraflar arasındaki uyuşmazlık; davacı şirket bayileri olan … akaryakıt istasyonlarında davalı … markalı otogaz satışı yapılması üzerine davacı şirketin satışlardan komisyon alacağına dair sözleşme hükümlerine uyulmadığı ve akdin ihlal edildiği iddiası ile alacak talebinden kaynaklanmaktadır. Yerel mahkeme tarafından verilen ve istinaf konusu edilen nihai karar 21/12/2018 tarihinde verilmiş ise de; dosyanın incelenmesinde bu tarihten önce işbu dava dosyasında İstanbul 37 ATM tarafından temyiz yolu açık olarak verilen 13/12/2011 tarih ve 2011/87 Esas – 2011/75 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verildiği ve kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 19. Hukuk Dairesi tarafından 15/04/2013 tarih ve 2012/9694 Esas – 2013/6648 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, Yargıtay bozma ilamı üzerine devam edilen yargılama sonucunda bu defa İstanbul 37 ATM tarafından temyiz yolu açık olarak verilen 08/04/2014 tarih ve 2013/260 Esas – 2014/71 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verildiği ve kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 19. Hukuk Dairesi tarafından 20/11/2014 tarih ve 2014/14431 Esas – 2014/16701 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği anlaşılmıştır. Bölge Adliye Mahkemeleri 20/07/2016 tarihinde faaliyete geçmiştir. Bu açıklamalar kapsamında somut olayın incelenmesinde; istinafa konu dava dosyasında Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce İstanbul 37 ATM tarafından verilen 13/12/2011 tarihli karar Yargıtay 19. Hukuk Dairesi tarafından 15/04/2013 tarihli ilam ile İstanbul 37 ATM tarafından verilen 08/04/2014 tarihli karar ise Yargıtay 19. Hukuk Dairesi tarafından 20/11/2014 tarihli ilam ile bozulmuştur. Yargıtay 19. Hukuk Dairesi’ nin 20/11/2014 tarihli bozma ilamı sonrasında, davalı vekili tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuş, Yargıtay 19. Hukuk Dairesi’ nin 22/06/2015 tarih ve 2015/6199 Esas – 2015/9146 Karar sayılı ilamı ile davalı vekilinin karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiştir. Mahkemece verilen son karar Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de; henüz Bölge Adliye Mahkemelerinin kurulmamış olduğu dönemde, HUMK hükümlerine göre temyiz incelemesine konu olmuş ve Yargıtay’ın bozma kararları üzerine istinaf başvurusuna konu bu hüküm verilmiştir. HMK’ nın 373/4. maddesi gereğince Yargıtay’ ın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvuralebilecektir. HMK’ nın geçici 3/2 maddesi gereğince yerel mahkemece verilen nihai karar istinaf yasa yoluna tabi olmayıp, değişiklikten önceki 1086 sayılı HUMK hükümlerine göre temyiz incelemesine tabidir. Kararda kanun yolunun yanlış gösterilmesi, kararın istinaf incelemesine tabi olması sonucunu doğurmayacağından; 1086 sayılı HUMK’ un 26/09/2004 tarih ve 5236 sayılı Kanunla değiştirilmesinden önce yürürlükte bulunan 427 ilâ 454′ üncü madde hükümlerine göre usuli işlemler tamamlanarak ve HMK’ nun 373/4. maddesi uyarınca temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 19. Hukuk Dairesi’ ne gönderilmesi için dosyanın HMK 352. maddesi uyarınca mahal mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’ nin 2015/806 Esas 2018/1434 Karar sayılı dosyasının temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 19. Hukuk Dairesi’ ne gönderilmesi için MAHKEMESİNE GERİ ÇEVRİLMESİNE, 2-Verilen kararın niteliğine göre harç ve yargılama giderleri yönünden bu aşamada bir karar verilmesine yer olmadığına, Dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda 26/03/2020 tarihinde oy birliği ile HMK’ nun 352 maddesi uyarınca kesin olarak karar verildi.