Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/1807
KARAR NO: 2020/1514
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 16. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 26/12/2018
NUMARASI: 2017/14 Esas – 2018/1199 Karar
DAVA: İtirazın İptali
KARAR TARİHİ: 24/12/2020
İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen 26/12/2018 tarih ve 2017/14 Esas – 2018/1199 Karar sayılı karara karşı, temlik alan davacı … Yönetim A.Ş. vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulduğu anlaşılmış olmakla; HMK 352 madde uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen 26/12/2018 tarih ve 2017/14 Esas – 2018/1199 Karar sayılı karar, temlik alan davacı … vekili tarafından istinaf edilmiş, ancak istinaf harçları yatırılmamıştır. Dairemizin 09/10/2020 Tarih 2020/1227 Esas 2020/1057 Karar sayılı kararı ile, temlik alan davacı … Yönetim A.Ş.’nin harçtan muaf olmadığı anlaşıldığından; 54,40 TL istinaf karar harcı ile 148,60 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcı eksikliğinin giderilmesi için dosyanın mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiştir. Dosya mahkemesine iade edildikten sonra davacı temlik alan … Yönetimi A.Ş. Vekili ibraz ettiği 17/11/2020 tarihli dilekçesi ile; müvekkili … Yönetimi A.Ş’nin, 2005 yılında değil 04.09.2018 tarihinde kurulduğu, bu nedenle 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu’nun 143. maddesi uyarınca 492 sayılı Harçlar Kanununa göre ödenecek harçlardan muafiyetinin devam ettiği belirtilerek, dosyanın bu haliyle Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesini talep ettiği, harç ikmali yapılmadan mahkemece dosyanın tekrar istinaf incelemesi için gönderildiği görülmektedir. Yargıtay 19. HD’nin 27.10.2010 Tarih 2010/9674 Esas – 2010/12087 Karar sayılı ilamı “…492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun Değişik 123/3.maddesindeki harç istisnası yurtdışından alınacak kredilerin geri dönüşümü ile sınırlı olarak uygulanmalıdır. Nitekim Anayasa Mahkemesi’nin 14.01.2010 tarih 2008/81 Esas 2010/8 Karar sayılı kararında da “… Yasa koyucu itiraz konusu kuralda; bankalar yurtdışı kredi kuruluşları ve uluslararası kurumlarca kullandırılmak üzere temin edilen kredilere ait bazı işlemlerden harç alınmayacağını belirttiğine göre, bankaların kendi özkaynaklarından veya diğer kredi kurumlarından temin ettikleri kredileri Genel Kredi Sözleşmesi’yle gerçek veya tüzel kişilere teminatlı veya teminatsız olarak kullandırmaları itiraz konusu kural kapsamında değerlendirilemez” denilmek suretiyle bu husus açıkça belirtilmiştir. Bankaların kendi öz kaynaklarından veya diğer kredi kurumlarından temin ettikleri kredileri, kredi sözleşmesiyle gerçek veya tüzel kişilere teminatlı veya teminatsız olarak kullandırmaları halinde 492 sayılı Kanunun değişik 123/son maddesindeki istisnadan faydalanmaları olanaklı değildir (Y.H.G.K’nun 6.10.2010 tarih ve 2010/12-443 esas, 2010/471 karar). Bu durumda temlik eden banka harçtan muaf olmadığı gibi temlik alan ve onun halefi durumundaki davacı … Yönetim AŞ.’de harçtan muaf olmadığından temyiz harçlarının yatırılması ile ilgili geri çevirme kararımızın yerine getirilmesi için dosyanın yeniden mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir…” şeklindedir. Yargıtay 19.HD’nin 2017/4346 Esas 2018/1385 Karar sayılı, 2020/1215 Esas 2020/1432 Karar sayılı, Yargıtay 23. HD’ nin 2013/3631 Esas 2013/4360 Karar sayılı ilamlarında da aynı şekilde değerlendirme yapıldığı görülmektedir. Yukarıda belirtilen Yargıtay ilamından da anlaşılacağı üzere,Varlık şirketlerinin, 5766 sayılı Yasa’nın 11-c maddesi ile değişik 492 sayılı Yasa’nın 123/son maddesi gereğince, yargı harçlarından istisna tutulma keyfiyeti dar tutulmuş olduğundan, temlik alan davacının harç istisnası yurtdışından alınacak kredilerin geri dönüşüyle ilgili işlemlerle sınırlıdır. İstinafa konu davada yukarıdaki yasa maddeleri gereğince davacının harçtan muafiyeti söz konusu değildir. İlk derece mahkemesince; 54,40 TL istinaf karar harcı ile 148,60 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcı eksikliğinin giderilmesi için temlik alan davacı …’ ye kesin süreli tebligat yapılması ve HMK’nın 344. maddesi gereğince verilecek kesin süreye rağmen istinaf harçlarının yatırılmaması halinde HMK’nın 344. maddesi gereğince istinaf başvurusunun yapılmamış sayılması yönünde ek karar verilerek ilgilisine tebliğ edilmesi ve bu karara karşı da davacının istinaf kanun yoluna başvurma hakkı olduğu dikkate alınarak istinaf sürelerinin beklenmesi, verilecek ek kararın istinaf edilmesi halinde, ek karara ilişkin istinaf yönünden harç ve giderler de yatırıldıktan sonra yeniden gönderilmesi için, dosyanın ilk derece mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-İlk derece mahkemesi dosyasının MAHKEMESİNE GERİ ÇEVRİLMESİNE, 2-İstinaf sebeplerinin bu aşamada incelenmesine YER OLMADIĞINA, 3-Verilen kararın niteliğine göre harç ve yargılama giderleri yönünden bu aşamada bir karar verilmesine yer olmadığına, Dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda 24/12/2020 tarihinde oy birliği ile HMK’ nın 352. maddesi uyarınca karar verildi.