Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/1643 Esas
KARAR NO: 2022/1825 Karar
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 18. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
NUMARASI: 2016/424 Esas – 2019/1015 Karar
DAVA: Tazminat (Sözleşmeden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 08/12/2022
İlk derece Mahkemesinde yapılan inceleme sonucunda verilen karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla dava dosyası incelendi:
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMASININ ÖZETİ: Davacı vekili dava dilekçesi ile; müvekkili şirketin 13-16 Ekim 2015 tarihleri arasında Almanya’da INTERLIFT 2015 Fuarı’nda sergileyeceği asansör malzemelerinin taşınması için davalı şirket ile taşıma şartlarında anlaştığını ve sözleşme imzaladığını, fuar bitiminde, 16 Ekim 2015 tarihinde ürünlerin davalı şirket tarafından fuar alanında teslim alındığını ancak ürünlerin ve teşvik kapsamında ihtiyaç duyulan evrakların sözleşmeye göre Türkiye’ye getirilmediğini ve müvekkiline teslim edilmediğini, davalıya sözleşmedeki yükümlülüklerini yerine getirmesi için Denizli … Noterliği’nin 10/12/2015 tarih ve … yevmiye numaralı ihtarnamesinin keşide edildiğini ve ihtarnamenin davalıya 14/12/2015 tarihinde tebliğ edildiğini, davalının ihtarnameye cevap vermediğini, müvekkili şirketin Hamburg’da kalan fuar ürünlerini … Ticaret A.Ş.’ye getirtmek zorunda kaldığını, ürünlerin Hamburg’dan getirilmesi için … Ticaret A.Ş.’ye 027734 numaralı, 19/02/2016 tarihli, 9.105,02 TL bedelli fatura ile ikinci defa nakliye ücreti ödediğini, ayrıca davalının sözleşmeye göre fuar alanından ürünleri zamanında getirmediği için müvekkilinin davalının düzenlediği … numaralı, 30/09/2015 tarihli, 8.581,00 TL bedelli faturanın yarısı olan 4.290,50 TL’yi teşvik olarak alma imkanını kaybettiğini, bu teşvikin 30/12/2009 tarih, 27448 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 2009/5 sayılı Yurt Dışında Gerçekleştirilen Fuar Katılımlarının Desteklenmesine İlişkin Tebliğ’in 7. maddesinde düzenlendiğini beyanla davalının sözleşmeye aykırı davranışları nedeniyle fuar alanında teslim alınan ürünlerin Türkiye’ye getirilmemesi ve teşvikten yararlanmak için verilecek evrakların verilmemesi nedeniyle mahrum kalınan 4.290,50 TL teşvik bedeli, ihtarname nedeniyle 111,51 TL Noterlik makbuzu ve Hamburg’dan ürünleri getiren … Ticaret A.Ş.’ye ödenen 9.105,02 TL uğranılan zararlar toplamı 13.507,03 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işletilecek reeskont avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesi ile; müvekkili şirketin Uluslararası Nakliyat Ve Lojistik işleri ile iştigal ettiğini, davacı şirketle, müvekkili şirket ile davacının 13-16 Ekim tarihleri arasında Almanya’da INTERLIFT 2015 Fuarı’nda segileyeceği asansör malzemelerinin taşınması hususunda taraflar arasında sözleşme imzalandığını, fuar bitiminde,16 Ekim 2015 tarihinde ürünlerin müvekkili şirket tarafından fuar alanında teslim alındığını ancak ürünler ve teşvik kapsamında ihtiyaç duyulan evrakların sözleşmeye göre Türkiye’ye getirilmediğini ve müvekkiline teslim edilmediğini, yurtdışında çıkan vergiler ve benzeri extra ödemeler müvekkili şirkete yapılmadığı için yurt dışı partnerine bu ödemelerin yapılamadığını, müvekkili şirketin Türkiye’de bulunan … Ticaret A.Ş. ile iş bu yüklemeyi Hamburg’da fuar alanına kadar taşıması için anlaştığını ve yurtdışı gümrüklemesini yaparak fuar alanına teslim ettiğini, burada art niyetli olarak malın geri dönüşünü zorlaştıran … Ticaret A.Ş.’nin müvekkili şirket ile anlaşmalı olmasına rağmen davacı firma ile temasa geçip, müvekkili şirket hakkında kötü söylemler ile müvekkili şirketi devre dışı bıraktığını, ardından da davacı firmanın malını Türkiye’ye müvekkilinden habersizce ve yapmış oldukları gidiş dönüş anlaşmasına aykırı davranarak, hiçbir şekilde bilgi ve yazılı bildirim yapmaksızın davacı ile anlaşarak getirdiklerini, müvekkili şirketin taşıma sözleşmesinde de belirttiği gibi 3.kişi ve kurumlara ödenen extra bedellerle ilgili bir yükümlülüğünün mevcut olmadığını, davacının ödediğini iddia ettiği 9.105,02 TL bedelin gerçek bir bedel olmadığını, iki tarafın sonradan taraflarına rucü etmek amacı ile düzenledikleri gerçekte olmayan bir fatura olduğunu, ayrıca davacı firmanın sözleşmeye göre fuar alanından ürünleri zamanında getirmediği için alamadığını iddia ettiği teşvikle ilgili de müvekkili şirketin bir sorumluluğunun bulunmadığını, çünkü davacı şirketin ancak gümrük çıkış belgesini ilgili fuara teslimat ile kanıtlandıktan sonra teşvik alabileceğini, bu itibarla da taleplerin yersiz ve hukuka aykırı talepler olduğunu beyanla açılan iş bu davanın reddine yargılama giderleri ile vekalet ücretinin davacı taraf üzerine bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİNİN KARARININ ÖZETİ: İlk Derece Mahkemesinin 04/12/2019 tarih 2016/424 Esas – 2019/1015 Karar sayılı kararında; “…Tüm dosya kapsamından; taraflar arasında davacıya ait malzemelerin fuar alanına gidiş ve dönüşte taşınması ve teşvik için gerekli belgelerin davacıya zamanında teslimini kapsayan taşıma sözleşmesi imzalandığı, davalının fuar alanında teslimi yapılan malzemeleri dönüşte taşımayarak sözleşmeden doğan borcunu ifa etmediği, ayrıntısı bilirkişi raporunda belirtildiği üzere davacının, sözleşmenin gereği gibi yerine getirilmemesi nedeniyle yapmış olduğu masraflar ve 30/12/2009 tarih 27448 sayılı tebliğ ile belirlenen teşvikten mahrum kalması ile meydana gelen 13.507,03 TL zararının davıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.”gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş ve karara karşı davalı tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı vekili istinaf dilekçesi ile; müvekkili şirket uluslararası nakliyat ve lojistik işleri ile iştigal etmekte olduğunu, davacı şirketle, müvekkili şirket arasında davacının, 13-16 Ekim tarihleri arasında Almanya’da INTERLIFT 2015 Fuarı’nda segileyeceği asansör malzemelerinin taşınması konusunda sözleşme imzalandığını, fuar bitiminde 16 Ekim 2015 tarihinde ürünlerin müvekkili şirket tarafından fuar alanından teslim alındığını ancak ürünlerin ve teşvik kapsamında ihtiyaç duyulan evrakların sözleşmeye göre Türkiye’ye getirilmediğini ve müvekkiline teslim edilmediğini, yurtdışında çıkan vergiler ve benzeri extra ödemeler müvekkili şirkete yapılmadığı için yurt dışı partnerine bu ödemelerin yapılamadığını, müvekkili şirketin Türkiye’de bulunan … A.Ş. ile iş bu yüklemeyi Hamburg’da fuar alanına kadar taşıması için anlaştığını ve yurtdışı gümrüklemesini yaparak fuar alanına teslim ettiğini, burada art niyetli olarak malın geri dönüşünü zorlaştıran … Ticaret A.Ş.’nin müvekkili şirket ile anlaşmalı olmasına rağmen davacı firma ile temasa geçip, müvekkili şirket hakkında kötü söylemler ile müvekkili şirketi devre dışı bıraktığını, ardından da davacı firmanın malını Türkiye’ye müvekkilinden habersizce ve yapmış oldukları gidiş dönüş anlaşmasına aykırı davranarak, hiçbir şekilde bilgi ve yazılı bildirim yapmaksızın davacı ile anlaşarak getirdiklerini, müvekkili şirketin taşıma sözleşmesinde de belirttiği gibi 3.kişi ve kurumlara ödenen extra bedellerle ilgili bir yükümlülüğünün mevcut olmadığını, davacının ödediğini iddia ettiği 9.105,02 TL bedelin gerçek bir bedel olmadığını, iki tarafın sonradan taraflarına rucü etmek amacı ile düzenledikleri gerçekte olmayan bir fatura olduğunu, ayrıca davacı firmanın sözleşmeye göre fuar alanından ürünleri zamanında getirmediği için alamadığını iddia ettiği teşvikle ilgili de müvekkili şirketin bir sorumluluğunun bulunmadığını, çünkü davacı şirketin ancak gümrük çıkış belgesini ilgili fuara teslimat ile kanıtlandıktan sonra teşvik alabileceğini, bu itibarla da müvekkili şirketin aleyhine açılan iş bu davadaki taleplerin yersiz ve hukuka aykırı olmasına rağmen bilirkişilerin bu hususları atladıklarını ve tamamen müvekkili şirket aleyhine bir rapor oluşturduklarını ve yerel mahkemenin de bu doğrultuda bir karar oluşturduğunu beyanla İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 04.12.2019 tarih ve 2016/424 Esas, 2019/1015 Karar sayılı kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ: HMK’nın 355. maddesine göre istinaf incelemesi; istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırılık görüldüğü takdirde ise resen gözetilmek suretiyle yapılmıştır. Dava, uluslararası kara taşıma sözleşmesine aykırılık nedeniyle uğranılan zararın taşıyıcıdan tazmini talebine ilişkindir. Davacı taraf, davalı ile 13-16 Ekim tarihlerinde Almanya’da düzenlenecek Interlift 2015 fuarında sergilenecek ürünlerin fuara ve fuar bitiminde Türkiye’ye taşınması hususunda sözleşme imzalandığını, davalının ürünleri fuara taşıdığını ancak fuardan Türkiye’ye taşımadığını, teşvikten yararlanmak için gerekli belgeleri teslim etmediğini, bu nedenle teşvik indiriminden yararlanamadığı gibi ürünleri bir başka şirkete taşıtması nedeniyle zarara uğradığını beyanla zararının tazminini talep etmiş, davalı taraf ürünleri Türkiye’de taşıttığı şirket ile davacının anlaştıklarını, kendisini aradan çıkardıklarını, bu şrkete ödendiği iddia edilen taşıma ücretinin gerçek bir ödeme olmadığını, davacının teşvikten yararlanmaması nedeniyle kendisine bir sorumluluk yüklenemeyeceğini beyan ederek davanın reddini savunmuş, Mahkemece yukarıda açıklanan gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiş ve karara karşı davalı taraf istinaf başvurusunda bulunmuştur. Taraflar arasında düzenlenen taşıma sözleşmesi uyarınca davalı, davacıya ait ürünleri 13-16 Ekim tarihlerinde Almanya’da gerçekleştirilecek Interlift 2015 fuarında sergilenmek üzere, Türkiye Almanya arasında gidiş-dönüş şeklinde taşıma işini 2.500 EURO karşılığında üstlenmiş, sözleşme ile ürünlerin fuar bitiminde (16.10.2015 tarihinde) fuar alanından davalı tarafından teslim alınacağı, Türkiye’ye getirileceği ve davacının deposuna teslim edileceği, teşvik kapsamında ihtiyaç duyulan belgelerin de davacıya zamanında teslim edileceği kabul edilmiştir. Davalı taraf cevap dilekçesi ile ürünleri ve teşvik belgelerini Türkiye’ye getirerek teslim etmediğini ikrar etmiştir. Davacı tarafından davalıya 10.12.2015 tarihinde gönderilen Noter ihtarnamesi ile ürünlerin ve teşvik belgelerinin 5 gün içerisinde teslimi ihtar edilmiş, davalı tarafından herhangi bir cevap verilmemiştir. Davacı taraf ürünleri başka bir şirket aracılığı ile Türkiye’ye getirmiş, buna dair 9.105.02 TL’lik taşıma faturasını ve ödeme belgesini ve davacıya gönderilen Noter ihtarnamesinin makbuzunu dosyaya sunmuştur. Ayrıca, Yurtdışında Gerçekleştirilen Fuar Katılımlarının Desteklenmesine İlişkin Tebliğ’in 13. maddesi uyarınca davacı, fuarın bitiş tarihinden itibaren 3 aylık süre içerisinde gerekli belgeleri vermesi halinde, tebliğin 7. maddesinde yer alan teşvikten yararlanabilecekken, davalı tarafından belgelerin teslim edilmemesi nedeniyle teşvikten faydalanamamış ve davalıya ödediği nakliye bedelinin %50’si olan 4.290,50 TL teşvik ödemesini alamaması nedeniyle zarara uğramıştır. CMR Konvansiyonu’nun 17., TTK’nın 875. maddesi ile sözleşme ile üstlenilen borcun ifa edilmemiş olması nedeniyle TBK’nın 112. maddesi hükmü uyarınca davalı, davacının uğradığı zarardan sorumlu olup Mahkemece davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Davalının istinaf başvurusu haksızdır. Açıklanan nedenlerle dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere göre, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı gibi kamu düzenine aykırılık da görülmediğinden, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353/1-b1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerektiği kanaatine varılarak aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-Davalının istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’ nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Kanunu gereğince istinaf eden tarafından yatırılan 148,60 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının hazineye gelir kaydına, 3-Karar tarihi itibariyle Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 922,66 TL istinaf karar harcından istinaf eden tarafından peşin olarak yatırılan 230,67 TL harcın mahsubu ile bakiye 691,99 TL harcın istinaf eden davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,4-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, 5-Artan gider avansı varsa talep halinde yatıran tarafa iadesine, 6-Kararın ilk derece mahkemesince taraflara tebliğe gönderilmesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 08/12/2022 tarihinde HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince kesin olarak oy birliği ile karar verildi.