Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2019/497
KARAR NO : 2019/1554
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARI VEREN
MAHKEME : İSTANBUL 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/12/2018
DOSYA NUMARASI : 2014/1550 Esas – 2018/1003 Karar
DAVA: Tazminat
BİRLEŞEN İSTANBUL 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ’ NİN
2016/363 E. 2016/305 K. SAYILI DOSYASINDA
DAVA : Alacak
KARAR TARİHİ : 06/11/2019
İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’ nin 27/12/2018 tarih ve 2014/1550 Esas – 2018/1003 Karar sayılı kararına karşı, davacı ve davalı tarafça istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve dosyanın dairemize göndrerilmiş olduğu anlaşılmakla; dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dosyanın incelenmesinde, İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’ nin 27/12/2018 tarih ve 2014/1550 Esas – 2018/1003 Karar sayılı kararına karşı, davacı ve davalı tarafça istinaf yoluna başvurulmuştur. İstinaf sürecinde davacı vekili Av. … ve davalı vekili Av. … tarafından İlk Derece Mahkemesi’ ne sunulan 16/10/2019 tarihli dilekçe ile istinaf başvurularından feragat edilmiştir. HMK’nın 74. maddesinde, tüm yasa yollarını kapsayacak şekilde genel olarak “kanun yollarından feragat” vekaletnamede özel yetki gerektiren haller arasında gösterilmiştir. Dosyanın incelenmesinde istinaf başvurusundan feragat eden davacı vekili Av….’ nin dosyada bulunan Trabzon … Noterliği’ nin 16/09/2014 tarihli vekaletnamesinde “temyizden feragate” yetkili olduğu, davalı vekili Av. …’ nun dosyada bulunan Beyoğlu … Noterliği’ nin 24/01/2018 tarihli vekaletnamesinde de “davadan ve temyizden feragate” yetkili olduğu görülmüştür. Davacı vekilinin vekaletnamesinin düzenlendiği tarihte ve davanın açıldığı 2014 yılında Bölge Adliye Mahkemeleri henüz faaliyete geçmemiş olduğundan, davacı vekilinin bu vekaletnamesiyle istinaf yoluna başvurmuş olmasına göre, temyizden feragat yetkisinin istinaf kanun yolundan feragati de kapsadığı, davacı vekilinin istinaftan feragat yetkisinin bulunduğu kabul edilmiştir. Davalı vekilinin vekaletnamesinde istinaf kanun yolundan feragat yetkisi bulunmamakta ise de; işbu dava dosyasında istinaf kanun yoluna başvurulmadan temyiz kanun yoluna başvurulamayacağından, temyizden feragat yetkisinin, istinaf kanun yolundan feragat yetkisini de kapsadığı kabul edilmiştir. Zira temyiz yasa yolu, istinaf yasa yolundan sonra başvurulabilecek bir kurum olup, daha üst seviyede yargı yoluna başvuru hakkına sahip olma ve ondan feragat etme hakkı, daha alt seviyedeki yasa yoluna başvurma ve ondan feragati de kapsar. Bu çıkarım, formel mantık ilkelerinin doğal bir sonucudur. 6100 sayılı HMK’ nın 349/2. maddesine göre; istinaf başvurusu yapıldıktan sonra feragat edilirse ve dosya Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmiş ve henüz karara bağlanmamışsa, başvuru feragat nedeniyle reddolunur. Asıl ve birleşen davada davacı ve davalı vekillerinin istinaf taleplerinden feragat beyanları gözönüne alınarak, tarafların istinaf başvurularının HMK 349/2.maddesi uyarınca ayrı ayrı feragat nedeniyle reddine ve yargılama gideri istemediklerini beyan etmeleri gözönüne alınarak istinaf aşamasında taraflarca sarf edilen giderlerin kendi uhdelerinde bırakılmasına karar verilmesi gerekmiş ve aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-Davacının ve davalının istinaf başvurularının 6100 sayılı HMK’nın 349/2. maddesi gereğince FERAGAT NEDENİYLE REDDİNE, 2-İstinaf yönünden davacı tarafından yatırılan 121,30 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının hazineye gelir kaydına, 44,40 TL istinaf karar harcının karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine, 3-İstinaf yönünden davalı tarafından yatırılan 121,30 TL başvurma harcının hazineye gelir kaydına, 13.378,50 TL istinaf karar harcının karar kesinleştiğinde ve talep halinde davalıya iadesine, 4- İstinaf yargılama giderlerinin istinaf talep edenler üzerinde bırakılmasına, 5-Artan gider avansı var ise karar kesinleştiğinde ve talep halinde yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK’ nın 361/1.maddesi gereğince kararın taraflara tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay’ da temyiz yolu açık olmak üzere 06/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.