Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi 2018/492 E. 2018/486 K. 23.05.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/492 Esas
KARAR NO : 2018/486 Karar
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/12/2017
NUMARASI : 2016/796 Esas 2017/1072 Karar
DAVA : Alacak
KARAR TARİHİ: 23/05/2018
İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 05/12/2017 tarih 2016/796 Esas 2017/1072 Karar sayılı dosyası istinaf incelemesi için dairemize gönderilmiş olmakla dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
6100 Sayılı HMK’nın geçici 3/2.maddesinde “Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 Sayılı HUMK’nun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” düzenlemesine yer verilmiş iken 6723 Sayılı Danıştay Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun 34.maddesi ile bu hüküm ” 12/01/2011 tarihli ve 6100 Sayılı HMK’nın geçici 3.maddesinin ikinci fıkrasında yeralan” aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan” ibaresi ” verilen ” şeklinde değiştirilmiştir.
İki düzenleme değişiklik ile birlikte değerlendirildiğinde;istinaf kanun yolunun yürürlüğe girdiği 20/07/2016 tarihine kadar temyiz yoluna başvurulmuş bir karar hakkında bu kararın kesinleşmesine kadar geçecek süreçte 1086 sayılı HUMK’nın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasına devam edilecektir.
İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce yapılan yargılama sonucunda verilen kararın istinaf incelemesi için dosya dairemize gönderilmiş ise de;
İstinafa konu edilen uyuşmazlık hakkında 20/07/2016 tarihinden önce 20/12/2013 tarihinde esastan nihai karar verildiği anlaşılmaktadır. Esasa ilişkin olarak verilen bu kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11.Hukuk Dairesi’nin 2014/14803 E. 2015/49 K. 12/01/2015 tarihli bozma kararı ile hukuki niteleme yönüyle incelenmek suretiyle bozulmuştur. Dolayısıyla bozma kararı ile taraflar arasındaki temel ve hukuki ilişkinin nitelemesi Yargıtay Kararı ile belirlenmiştir.
Ayrıca, davacı vekilince 28/02/2018 tarihli dilekçesi ile Yargıtay İlgili Hukuk Dairesi’ne gönderilmek üzere İlk Derece Mahkemesine temyiz başvuru dilekçesi sunulduğu, harçların da temyiz yoluna başvurma ve temyiz karar harcı olarak yatırıldığı dosyanın incelenmesinden anlaşılmıştır.
Bu uyuşmazlığın incelenmesi yukarıdaki açıklamaların ışığında ve mevcut normatif yargı yolu sistematiğine göre Yargıtay’a aittir. Aksi takdirde Yargıtay tarafından değerlendirilip karar altına alınan bir hususun İstinaf Dairesi tarafından incelenip yeniden karar altına alınması normatif kanun yolu açısından yargısal hiyerarşiye ve kanun koyucunun iradesine aykırı olacağı açıktır.
Sonuç olarak; dava dosyasına ilişkin olarak 20/07/2016 tarihinden önce Yargıtay 11. Hukuk Dairesi tarafından verilmiş bir bozma ilamı bulunduğundan; verilen kararın temyize tabi olduğu ve temyiz incelemesinin de Yargıtay tarafından yapılması gerektiği, bu nedenle temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay’a gönderilmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2016/796 Esas 2017/1072 Karar sayılı dava dosyasının temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesi için MAHKEMESİNE GERİ ÇEVRİLMESİNE,
2-Verilen kararın niteliğine göre harç ve yargılama giderleri yönünden bu aşamada bir karar verilmesine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda 23/05/2018 tarihinde oy birliği ile HMK’ nun 352 maddesi uyarınca kesin olarak karar verildi.