Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/391
KARAR NO : 2018/416
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARI VEREN
MAHKEME : İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 01/02/2018 Tarihli Ek Karar
DOSYA NUMARASI : 2017/675 Esas – 2017/1247 Karar
DAVA : Özel Denetçi Tayini
KARAR TARİHİ : 09/05/2018
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacı şirketin davalı şirketin hissedarı olduğunu, davalının faaliyetleri ile ilgili müvekkiline bilgi verilmediğini, şirketin basiretli şekilde yönetilmediğini, örtülü kar transferi yapıldığını, 23/03/2017 tarihinde bilgi alma ve inceleme talebinde bulunulduğunu, bilgi verilmediğini, 23/05/2017 tarihli genel kurulunda özel denetçi talebinin dile getirildiğini, ancak talebin reddedildiğini ileri sürerek özel denetçi tayinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Özel denetçi tayini için prosedürün yerine getirilmediğini, talebin somut olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİNİN KARARININ ÖZETİ:
İstanbul 2.Asliye Ticaret Mahkemesi 09/11/2017 tarih 2017/675 Esas 2017/1247 Karar sayılı kararı ile davacının davanın kısmen kabulüne ilişkin karar verdiği, bu karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulduğu, İlk Derece Mahkemesi tarafından 01/02/2018 tarihli ek karar ile; 09/11/2017 tarihli kararın kesin karar olduğu gerekçesi ile davalı vekilinin istinaf talebinin HMK 346/1 maddesi uyarınca reddine karar verildiği ve davalı vekilinin bu defa da ek karara karşı istinaf kanun yoluna başvurmuş olduğu anlaşılmıştır.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ:
Davalı vekili Ek Karara karşı sunmuş olduğu istinaf dilekçesinde özetle;
Davacının, özel denetim yoluna, bilgi alma hakkını kullanmaksızın, bilgi alma davası açmaksızın ve hangi hakkıyla bağlantı kurduğunu ve özel denetim talebine ilişkin somut
gerekçelerini bildirmeden başvurmuş olduğunu, müvekkil şirketin bütün iş ve işlemlerinin denetimini istediğini, keza yine özel denetim taleplerini de yerindelik ve hukukilik değerlendirmesini içerecek şekilde ileri sürmüş olduğunu,
Davacının davasının hem usul hem de esas bakımından kabul edilemez olduğunu ve davanın reddi gerektiğini,
Eksik inceleme neticesinde davanın kısmen kabulüne ve özel denetçi atanmasına kesin olarak hükmedildiğini, yerel mahkeme kararındaki; dava, cevap ve deliller ile gerekçe başlıkları incelendiğinde; yerel mahkeme’nin dava dosyasına sunulan cevap dilekçesini ve delilleri eksik incelediğinin görüleceğini, yerel mahkeme tarafından yalnızca, davacı tarafın sahip olduğu pay oranı ve TTK’ nın ilgili hükümleri yazılarak davanın kısmen kabulüne kabulüne karar verilmiş olduğunu,
Her ne kadar mahkeme kararında, kararın kesin olduğu belirtilmiş ise de, hiçbir gerekçe ve dayanak sunulmadan, yeterli araştırma yapılmaksızın ilk duruşmada verilen işbu karar aleyhine istinaf yoluna gidilmesi zorunda kalındığını beyanla;
İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’ nin 09.11.2017 tarih ve 2017/675 E., 2017/1247 K. Sayılı karar için verilen 01.02.2018 tarihli ek karar ile esas kararın ortadan kaldırılmasına, dolayısıyla özel denetim talebini içerir mahkeme kararının istinafa tabii tutulmasına ve inceleme sonrasında ortadan kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
İNCELEME VE DEĞERLENDİRME:
İstinaf talebine konu dava, TTK 439 vd. maddeleri uyarınca davalı şirkete özel denetçi tayini istemine ilişkin olup, ilk derece mahkemesince davanın kısmen kabulüne kesin olarak karar verilmiş, davalı vekilinin kesin karara karşı yaptığı istinaf başvurusuda yine ilk derece mahkemesince reddedilmiş ve davalı vekilince istinaf talebinin reddine ilişkin ek karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İlk derece mahkemesince özel denetçi atanmasına ilişkin olarak verilen 09/11/2017 tarih ve 2017/675 E. – 2017/1247 K. sayılı karar TTK 440/2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan bu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun reddine ilişkin ilk derece mahkemesinin 01/02/2018 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun olup, kamu düzenine de aykırı olmadığından davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353/1-b/1 maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği kanaatine varılarak aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurunun 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b/1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu gereğince davalı tarafından yatırılan 98,10 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının hazineye gelir kaydına, mükerrer yatırılan 98,10 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının talep halinde davalıya iadesine,
3-Karar tarihi itibariyle Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 35,90 TL istinaf karar harcı istinaf eden tarafından peşin olarak yatırıldığından, yeniden harç alınmasına yer olmadığına, mükerrer yatırılan 35,90 TL istinaf karar harcının talep halinde davalıya iadesine,
4-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf talep eden üzerinde bırakılmasına,
5-Artan gider avansı varsa yatıran tarafa iadesine,
6-Kararın İlk Derece Mahkemesi tarafından taraflara tebliğe gönderilmesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 09/05/2018 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.
…