Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi 2018/1662 E. 2020/332 K. 05.03.2020 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/1662 Esas
KARAR NO : 2020/332 Karar
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEME: İSTANBUL ANADOLU 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
NUMARASI : 2016/1046 Esas 2017/1366 Karar
TARİH: 03/05/2018 Tarihli Ek Karar
DAVA: Menfi Tespit (Alım Satım)
KARAR TARİHİ: 05/03/2020
İlk derece Mahkemesinde yapılan inceleme sonucunda verilen ek karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla dava dosyası incelendi:
TARAFIN İDDİASININ ÖZETİ: Davacı vekili dava dilekçesi ile, İstanbul Anadolu …. İcra Müdürlüğünün … Esas sayılı takibe konu fatura ile ilgili olarak müvekkili … San. Tic. A.Ş.’nin davalıya herhangi bir borcu bulunmadığını, bu durumun müvekkilinin ticari defterlerine bakıldığında anlaşılacağını, ancak yargılama sürecinde, telafisi güç ve imkansız zarara ve hak kaybına uğramaması için teminatsız olarak bu talepleri kabul edilmezse uygun görülecek teminat mukabilinde; icra dosyasının tedbiren durdurulmasına, yapılacak yargılama neticesinde müvekkilinin İstanbul Anadolu …. İcra Müdürlüğünün … Esas sayılı dosya borcundan borçlu olmadığının tespitine, davalının %20 icra tazminatı ödemesine, yargılama gideri ile vekalet ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.Davalıya dava dilekçesinin usulüne uygun tebliğ edildiği ancak davaya cevap vermediği anlaşılmıştır. İlk derece mahkemesi 12/12/2017 tarih 2016/1046 Esas 2017/1366 Karar sayılı kararı ile; Davacının İstanbul Anadolu …. İcra Müdürlüğünün … Esas sayılı dosyasında asıl alacak yönünden menfi tespit isteminin reddine, işlemiş faiz yönünden ise 70.17 TL’lik kısmı için borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine, Tedbir infaz edilmediğinden İİK 72/4 maddesi ile ilgili karar vermeye yer olmadığına, karar verilmiş, karara karşı davacı tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İLK DERECE MAHKEMESİNİN KARARININ ÖZETİ:İlk Derece Mahkemesi 03/05/2018 tarih 2016/1046 Esas 2017/1366 Karar sayılı ek kararında;”Eksik gider avansının ve harcın ikmali için düzenlenen 22/03/2018 tarihli muhtıranın istinaf talebinde bulunan davacı vekiline usulüne uygun şekilde 30/03/2018 tarihinde tebliğ edildiği, muhtırada belirtilen harcın ikmal edildiği ancak gider avansının verilen 1 haftalık kesin süre içinde tamamlanmadığı…”gerekçesi ile, HMK’nın 344.maddesi gereğince 15/03/2018 tarihli istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına, karar verilmiş ve bu karara karşı davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili istinaf dilekçesi ile, İstanbul Anadolu 1.Asliye Ticaret Mahkemesi 2016/1046 E. 2017/1366 K. sayılı ilamın yasaya, Anayasaya, içtihatlara aykırı olduğunu,İstinaf gider avansının yatırılmadığını bu sebeple istinaf başvuru dilekçesinin kabul edilmediğinin belirtildiğini, ancak istinaf başvuru harcı ve istinaf karar harcının taraflarınca yatırıldığını ve dosyada istinafa gönderilecek yeterli gider avansının bulunduğunu, Gider avansının yatırılması için mahkemenin 1 ay süre vermesi gerekirken 1 hafta süre vermesinin de yasaya aykırı olduğunu, İleri sürerek istinaf başvurusunun kabulü ile, ilk derece mahkemesi kararının istinaf incelemesi sonucunda kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
DELİLLER : İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi 2016/1046 Esas 2017/1366 Karar sayılı dosyası kapsamı.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ: HMK’nın 355. maddesine göre istinaf incelemesi; istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırılık görüldüğü takdirde ise resen gözetilmek suretiyle yapılmıştır. Dava menfi tespit davasıdır,Davacı, davaya konu takipten dolayı borçlu olmadığını, bunun ticari defterleri incelendiğinde anlaşılacağını belirterek borçlu olmadığının tespitini talep etmiş, mahkemece takipte talep edilen asıl alacak yönünden talebin reddine, istenen faiz yönünden ise kısmen kabulüne karar verilmiş, karara karşı davacı istinaf başvurusunda bulunmuştur, Mahkemece istinaf harç ve giderleri yatırılmadığından bunların tamamlanması için davacıya muhtıra tebliğ edilmiş, davacı tarafça süresinde istinaf harçları yatırılmış ise de gider avansı yatırılmamıştır. Bunun üzerine mahkemece 03/05/2018 tarihinde istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiş, davacı iş bu karara karşı istinaf başvurusunda bulunmuştur. HMK’ nın 344, maddesinde “İstinaf dilekçesi verilirken, istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderler ödenir. Bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususu başvurana yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkeme başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verir.” hükmü düzenlenmiştir.Somut olayda asıl karara karşı istinaf başvurusunda bulunan davacı gerekli harç ve giderleri yatırmamış, mahkemece HMK 344. maddesine göre davacıya söz konusu eksikliği 1 haftalık kesin süre içinde tamamlaması aksi halde başvurunun yapılmamış sayılacağına karar verileceği ihtarında bulunmuştur. Davacı verilen kesin süre içinde istinaf giderlerini yatırmamıştır. Uyaptan yapılan kontrolde, istinaf dilekçesinin verildiği tarih itibarıyla gider avansı bulunmamaktadır. Buna göre mahkemece verilen istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına dair kararı usul ve yasaya uygun olup, anılan karara karşı davacı istinaf sebepleri yerinde değildir. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere göre, yapılan ihtara rağmen süresinde istinaf gider avansının tamamlanmaması nedeniyle istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına dair mahkeme ek kararı usul ve yasaya uygun olduğundan davacı vekilinin bu karara karşı istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerektiği kanaatine varılarak aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-Davacının istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Kanunu gereğince istinaf eden tarafından yatırılan 98,10.TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının hazineye gelir kaydına, 3-Karar tarihi itibariyle Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 54,40.TL istinaf karar harcından, istinaf eden tarafından yatırılan 35,90.TL harcın mahsubu ile bakiye 18,50.TL’nin istinaf eden davacıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, 4-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf talep eden üzerinde bırakılmasına, 5-Artan gider avansı varsa yatıran tarafa iadesine, 6-Kararın İlk Derece Mahkemesince taraflara tebliğe gönderilmesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 05/03/2020 tarihinde HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince kesin olarak oy birliği ile karar verildi.