Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/107
KARAR NO : 2018/578
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARI VEREN
MAHKEME : İSTANBUL 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/09/2017
DOSYA NUMARASI : 2016/379 Esas – 2017/701 Karar
DAVA : Alacak (Taşıma Sözleşmesi Kaynaklı)
KARAR TARİHİ : 13/06/2018
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Müvekkilinin davalı tarafın nakliye işlerini yaptığını, davalının nakliye bedeli olan 24.03.2009 tarihli 23.600,00-TL fatura alacağını ödemediğini, bu nedenle her türlü dava ve fazlalarına ait talep hakları saklı kalmak üzere 23.600,00-TL alacağın 25.03.2009 tarihinden itibaren işleyecek reeskont avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile müvekkiline ödenmesini, yargılama giderleri, vekalet ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Davacı ile müvekkili arasında herhangi bir ticari ilişki kurulmadığını, müvekkilinin davacı şirketten herhangi bir ürün veya hizmet almadığını, müvekkilinin ticari kayıtları arasında davacının iddia ettiği 24.03.2009 tarihli faturanın mevcut olmadığını, bahsedilen faturanın müvekkiline tebliğ edilmediğini bu nedenle davanın reddine, yargılama giderleri ve ücreti vekaletin davacı yan üzerinde bırakılmasına karar verilmesini arz ve talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİNİN KARARININ ÖZETİ:
İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi 14/09/2017 tarih ve 2016/379 Esas – 2017/701 Karar sayılı gerekçeli kararı ile; ” … Davacı, davalıdan taşıma işi nedeniyle alacaklı olduğunu iddia etse de bunu ispat edememiştir. Zira davacı dosyaya sadece tek taraflı düzenlenmiş 24.03.2009 tarih, 15263 numaralı ve 23.600,00 TL bedelli fatura fotokopisini sunmuştur. Bilindiği üzere tek taraflı düzenlenmiş fatura bir sözleşmenin varlığını ve iddia edilen işin yapıldığını ispat edemez. Bunun yanında taraf ticari defterleri üzerinde yapılan bilirkişi incelemesi sonucu alınan rapora göre; davacının verdiği taşıma hizmeti için düzenlediğini iddia ettiği faturanın davalı kayıtlarına girmediği, bu sebeple ispat edilemeyen davanın reddine karar vermek gerekmiştir. ” gerekçeleri ile; ” Davanın REDDİNE, … ” karar verilmiş ve verilen karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ:
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle;
Tanzim edilen bilirkişi raporunun son sayfasında da “Davacının dosya kapsamında sunmuş olduğu 2009 yılı işletme defteri özet beyanına göre; davaya konu 24.03.2009 tarihli A-seri …sıra nolu 23.600,00-TL bedelli faturanın davacının ticari defterlerinde kayıtlı olduğu ve davacının şirketin takip tarihi itibariyle davalı şirketten 23.600,00-TL alacaklı olduğu görülmektedir” denildiğini,
Davalı, davacı ile ticari ilişkisini başından beri reddetmiş ise de; dosyaya sunulan çekten de davalının bu savunmasının çürütültüğünü,
Mahkeme tarafından gerekli araştırma yapılmaksızın davalının kayıtlarına dayanılarak hüküm kurulduğunu, vergi kayıtları incelendiğinde de aynı şekilde davalının borçlu olduğunun tespit edilebileceğini,
İleri sürerek ; İstinaf taleplerinin kabulü ile Mahkeme kararının kaldırılmasına, yeniden yargılama yapılarak talepleri doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
İNCELEME VE DEĞERLENDİRME:
Davacı tarafından açılan dava; taşıma sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili istemine ilişkin olup, ilk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiş, verilen karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Davacı, davasını 24.03.2009 tarihli A-seri … sıra nolu 23.600,00-TL bedelli faturaya dayandırmış, davalı işe akdi ilişkiyi inkar ederek davacıdan herhangi bir taşıma hizmeti almadığını savunmuştur.
Davalıya taşıma hizmeti verildiği yönündeki ispat yükü davacı üzerinde olup; ilk derece mahkemesince yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu alınan bilirkişi raporuna göre; davacının tek taraflı olarak düzenlediği faturanın davalının ticari kayıtlarında görünmediği, yine davalının …. dönemine ait BA formlarında dava konusu faturanın beyan edilmediği, faturanın davalıya tebliğ edildiğine ilişkin herhangi bir belge davacı tarafından dosyaya ibraz edilmediği gibi tek taraflı olarak düzenlenen faturanın, taşıma hizmetinin verildiğinin ispatı olamayacağı, davacı vekilinin akdi ilişkinin ispatı açısından bir örneğini ibraz ettiği çekin keşidecisinin de davalı şirket olmadığı anlaşılmakla; ilk derece mahkemesinin kabul ve gerekçesine göre yerinde görülmeyen davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerektiği kanaatine varılarak aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b/1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu gereğince istinaf eden davacı tarafından yatırılan 85,70 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının hazineye gelir kaydına,
3-Karar tarihi itibariyle Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 35,90 TL istinaf karar harcından istinaf eden davacı tarafından yatırılan 31,40 TL’ nin mahsubu ile bakiye 4,50 TL’ nin davacıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
4-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden davacı üzerinde bırakılmasına,
5-Artan gider avansı varsa talep halinde davacı tarafa iadesine,
6-Kararın İlk Derece Mahkemesi tarafından taraflara tebliğe gönderilmesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 13/06/2018 tarihinde HMK’ nun 362/1-a maddesi gereğince kesin olarak oy birliği ile karar verildi.