Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
13. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/1012 Esas
KARAR NO : 2019/895 Karar
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEME: İSTANBUL ANADOLU 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİH 22/03/2018
DOSYA NUMARASI : 2017/1076 Esas 2018/323 Karar
DAVA : Zayi belgesi
KARAR TARİHİ: 26/06/2019
İlk derece Mahkemesinde yapılan yargılama sonucunda verilen karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla dava dosyası incelendi:
TARAFIN İDDİASININ ÖZETİ: Davacı vekili dava dilekçesi ile, müvekkili banka şubelerinin bir birleri ile ve Genel Müdürlük arasında evrak gönderimini gerçekleştiren…isimli Kurye şirketine ait aracın … idaresinde 19/09/2017 tarihinde bankanın Sarıgazi Şubesinden teslim aldığı evraklar ve evrakların içinde bulunduğu çantanın 12:30 sularında araç park halindeyken sol arka camı kırılmak suretiyle çalındığını, gerçekleşen hırsızlık olayı ile ilgili suç duyurusunda bulunduklarından bahisle dilekçede bir kısmı belirtilen ve sonunda tespit edilecek diğer evraklar olarak belirtilen kayıtlar hakkında zayi belgesi verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİNİN KARARININ ÖZETİ:İstanbul Anadolu 2. Asliye Ticaret Mahkemesi 22/03/2018 tarih 2017/1076 Esas – 2018/323 Karar sayılı kararında;”…Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin yerleşmiş kararları uyarınca zayi olduğunun tespiti istenen defter ve belgeler TTK 64 vd. maddede açıklanan noterden tasdikli ve resmi özelliği olan belgeler olması gerekir. Davacı dava dilekçesi ve beyan dilekçesinde bu konuda resmiyet taşıyan hiçbir açıklama olmaksızın salt soyut beyanlarla kredi dosya evrakı, bilgi, belge giriş kontrol ekibine gönderilmek üzere günlük barkotlu evrakları, kredi kartı başvuru formu, banka kartı, diş faturası, personel izin belgesi, güvenlik mesai listesinin zayi olduğunu ileri sürmüştür. Bu itibarla bunların zayi olduğuna dair tutanak dışında resmi belge sunmadığı gibi zayi olduğunun tespiti istenen bu belgelerin ticari defter özelliği bulunmadığı, kredi dosya evrakı, bilgi, belge giriş kontrol ekibine gönderilmek üzere günlük barkotlu evrakları, kredi kartı başvuru formu, banka kartı, diş faturası, personel izin belgesi, güvenlik mesai listesi gibi tarihsiz, açıklamasız ve noter tasdiki olmadığı görülmekle, davanın mahiyeti ve sunulan belgelere göre de bilirkişi incelemesine gerek görülmemiş, zayi belgesi talep edilen belgelerin 6102 sayılı TTK 82-64/1 maddesinde kabul edilecek yasal belgelerden olmaması nedeni ile ve Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin bu konudaki yerleşik kararları itibarı ile bunlar hakkında zayi talebinin reddine karar verilmesi gerekmiş…”gerekçesi ile, Sübut bulmayan davanın REDDİNE, karar verilmiş ve karara karşı davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili istinaf dilekçesi ile, 5411 Sayılı Bankacılık Kanununun 42. ve 154. maddeleri uyarınca müvekkili banka nezdindeki bütün belgelerin 10 yıl müddetle saklanmasının zorunlu olduğunu aksi davranışın suç olarak düzenlendiğini, bu sebeple hırsızlık olayı ile ilgili olarak müvekkilinin bankanın Sarıgazi şubesinden Kuryetel isimli Kurye tarafından teslim alınan saklama yükümlülüğü bulunan evrakların hırsızlık nedeniyle zayi olduğunu, fakat ilk derece mahkemesi tarafından verilen kararda Türk Ticaret Kanunu 82 ve 64/1 maddeleri dayanak gösterilerek dilekçede belirttilen zayi belgesi talep edilen belgelerin kabul edilebilecek yasal belgelerden olmadığı nedeni ile hukuka uygun olmayan bir kararla davanın reddi yönünde hükmün kurulduğunu, Bankacılık Kanunundaki hükümler sebebiyle banka nezdindeki tüm belgelerin 10 yıl saklanmasının zorunlu olduğunu ve aksi davranışın yaptırımının mevcut olduğunu, dolayısıyla bu belgenin davacıya verilmemesi durumunda müvekkili bankanın kusuru olmamasına rağmen olası tehlikelere karşı sorumlu hale gelmesinin önünü açtığını,İleri sürerek, istinaf başvurusunun kabulü ile, yapılacak istinaf incelemesi sonucunda ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, talebi doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ: HMK’nın 355. maddesine göre istinaf incelemesi; istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırılık görüldüğü takdirde ise resen gözetilmek suretiyle yapılmıştır.Dava TTK 82/7 maddesine göre zayi belgesi verilmesi talebine ilişkindir. TTK 82. maddesinde tacirin saklamakla yükümlü olduğu belgeler belirtilmiştir.Davacının zayi belgesinin verilmesini istediği dava dilekçesinde belirttiği belgeler TTK 64 ve 82. maddede sayılan belgelerden olmadığından, mahkeme kararı usul ve yasaya uygun olmakla; davacının istinaf başvurusunun esastan reddi gerektiği kanaatine varılarak aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-Davacının istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Kanunu gereğince istinaf eden davacı tarafından yatırılan 98,10.TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının hazineye gelir kaydına, 3-Karar tarihi itibariyle Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 44,40.TL istinaf karar harcından istinaf eden davacı tarafından peşin olarak yatırılan 35,90.TL harcın mahsubu ile bakiye 8,50.TL’nin davacıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, 4-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, 5-Artan gider avansı varsa talep halinde davacı tarafa iadesine, 6-Kararın İlk Derece Mahkemesi tarafından davacı tarafa tebliğe gönderilmesine,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 26/06/2019 tarihinde HMK’ nun 362/1-ç maddesi gereğince kesin olarak oy birliği ile karar verildi.