Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi 2022/513 E. 2022/687 K. 12.05.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2022/513
KARAR NO: 2022/687
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 02/02/2022
NUMARASI: 2022/92 Esas – 2022/97 Karar
DAVA: Zayi Belgesi Verilmesi
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 12/05/2022
İlk derece mahkemesince verilen kararın davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacı; işletmenin muhasebe kayıtlarının Serbest Muhasebeci Mali Müşavir … tarafından tutulduğunu, büroda mesleki faaliyetinde kullandığı ana bilgisayarı ve 2 terminaline siber saldırı sonucunda 2020-2021 yılı e-defter ve e-defter kayıtlarının zayi olduğunu, siber saldırı neticesinde bilgisayarların şifrelenerek kullanılmaz hale getirildiğini, Gelir İdaresi Başkanlığından gelen yazı cevabı ile bahse konu defterlerin ikincil kopyalarına da ulaşılamadığını belirterek defterleri için zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece, 6102 sayılı kanunun 82/7. Maddesi gereğince tacirin zayi olgusunu öğrendiği tarihten itibaren 15 gün içerisinde talepte bulunması gerektiği, davacının gerek dilekçesinde gerekse de dilekçesine ekli delillerde İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2022/3245 soruşturma nolu dosyasında verilen ifadede ticari defterlerin 04/01/2022 tarihinde zayi olduğunun öğrenildiğini beyan ettiği, ifade tarihinin 06/01/2022 olduğu, davanın ise 30/01/2022 tarihinde açıldığı, hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacının istinaf dilekçesinde; 04/01/2022 tarihinde müvekkili şirketin muhasebecisinin bilgisayarına siber saldırı yapıldığını, 06/01/2022 tarihinde muhasebeci tarafından suç duyurusunda bulunulduğunu, 16/01/2022 tarihinde …@…gov.tr adresinden Gelir İdaresi Başkanlığından izlenecek yolun sorulduğunu, 17/01/2022 tarihinde Gelir İdaresi Başkanlığı’na posta yolu ile dilekçe gönderildiğini, Gelir İdaresi Başkanlığı tarafından 20/01/2022 tarihinde defterlerin ikincil kopyalarının verilmesinin mümkün olmadığının bildirildiğini, dolayısıyla zayi olayına 20/01/2022 tarihinde vakıf olunduğunu, hak düşürücü sürenin bu tarihten itibaren başlaması gerektiğini belirterek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
GEREKÇE: Dava, TTK 82. Maddesi kapsamında zayi belgesi verilmesi talebine ilişkindir. TTK’nın 82/7. Maddesinde “Bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaa uğrarsa tacir zıyaı öğrendiği tarihten itibaren onbeş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebilir.” hükmü düzenlenmiştir. Davanın açıldığı tarihte yürürlükte olan 19/10/2019 tarih 30923 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren … Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği (Sıra No: …)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğle; elektronik ortamda tutulan defterlerin, vergi güvenliğini sağlamak ve virüs, siber saldırısı vb. diğer teknolojik ataklara karşı tedbir almak amacıyla ikincil kopyalarının gizliliği ve güvenliği sağlanmış şekilde Gelir İdaresi Başkanlığı sistemlerinde ya da Başkanlıktan izin alabilen güvenli saklamacı kuruluşlar bünyesinde de saklanması zorunluluğu getirilmiştir (Bkz. Tebliğ m.4.4.1-e). Öte yandan, aynı tebliğin 7.1. Maddesininde, e-defter tutanların, Vergi Usul Kanununda belirtilen “Mücbir Sebep” halleri nedeniyle e-Defter veya beratlarına ait kayıtlarının bozulması, silinmesi, zarar görmesi veya işlem görememesi ve e-Defter ve berat dosyalarının muhafaza edildiği e-Defter saklama hizmeti veren özel entegratör kuruluşlardan veya Başkanlıktan ikincil örneklerinin temin edilemediği hallerde, söz konusu durumların öğrenilmesinden itibaren tevsik edici bilgi ve belgeleri ile birlikte 15 gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yetkili mahkemeye başvurarak kendisine bir zayi belgesi verilmesini isteyebilecekleri; Mahkemeden zayi belgesinin temin edilmesini müteakip, zayi belgesi ile birlikte durumun Başkanlığa yazılı olarak bildirilmesi ve Başkanlık tarafından istenilen bilgi ve belgelerin ibraz edilmesi halinde, mükelleflerin zayi olan e-defter kayıtlarının yeniden oluşturulması ve bunlara ait yeni oluşturulan e-defter ve berat dosyalarının e-defter uygulaması aracılığı ile Başkanlık sistemine yeniden yüklenmesi için Başkanlık tarafından yazılı izin verileceği düzenlenmiştir. TTK’nın 82/7. Maddesine uygun şekilde düzenleme yapılan anılan tebliğde e-defter veya beratlarına ait kayıtların bozulması, silinmesi, zarar görmesi veya işlem görememesi ve e-Defter ve berat dosyalarının muhafaza edildiği e-defter saklama hizmeti veren özel entegratör kuruluşlardan veya Başkanlıktan ikincil örneklerinin temin edilemediği hallerde, söz konusu durumların öğrenilmesinden itibaren 15 gün içinde yetkili mahkemeden zayi belgesi verilmesini istemesi gerektiği belirtilmiştir. TTK’nın 82/7. Maddesinde düzenlenen zayi belgesi verilmesi için başvuru süresi hak düşürücü süre olup bu süre içinde başvuru yapılması zorunludur. Somut olayda da, davacının ticari defterleri ile ilgili olarak muhasebeci tarafından Gelir İdaresi Başkanlığına yapılan müracaat sonrasında Gelir İdaresi Başkanlığı’nın 20/01/2022 tarihli e-postasında ikincil kopyaların verilme durumunun mümkün olmadığı, zayi davası açılması gerektiğine ilişkin yanıt verilmiştir. Bu durumda davacının zayi olgusunu 20/01/2022 tarihinde öğrendiğini, davanın ise süresi içerisinde açıldığını kabul etmek gerekirken davanın hak düşürücü süreden sonra açıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi yerinde olmamıştır. Açıklanan nedenlerle; davacının istinaf başvurusunun HMK’nın 353(1)a-4 maddesi uyarınca kabulü ile hükmün kaldırılarak, davanın yeniden görülmek üzere dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesi gerekir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davacının istinaf başvurusunun HMK’nun 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, Peşin harcın karar harcına mahsubuna başkaca harç alınmasına yer olmadığına, İstinaf yargı giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK.’nın 362(1)-ç maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi. 12/05/2022