Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi 2022/1913 E. 2022/1355 K. 06.10.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2022/1913
KARAR NO: 2022/1355
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 09/04/2021
NUMARASI: 2021/66 Esas – 2021/456 Karar
DAVA: Tazminat (Sözleşmeden Kaynaklanan)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 06/10/2022
Görevsizliğe ilişkin verilen kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacı vekili, davalının, davacı şirkette, 02.04.2018 tarihinde teknik servis elemanı olarak işe başladığını, 1.10.2018 tarihinde, “İş Sözleşmesi” imzalandığını, davalının, müvekkilinin şirketinde çalıştığı süre içerisinde müşteri çevresi ile iletişim kurduğunu, işin devamı için gerekli teknik ve ticari bilgilerin kendisi ile paylaşılıp gerekli eğitimlerin verildiğini, 27.02.2019 tarihinde, istifa ettiğini sözleşmenin ” 7. maddesinin c bendi ile; “İş bu sözleşmenin, İşveren ve/veya personel tarafından herhangi bir sebeple sona erdirilmesi halinde, personel iş sözleşmesinin son bulma tarihinden itibaren 2 yıl süre ile hali hazırda çalıştığı Marmara ve Ege Bölgesi sınırları dahilinde işveren ile aynı sektörde faaliyet gösteren herhangi bir şirkette iş sözleşmesi ve/veya sair herhangi bir sözleşme ile (taşeronluk dahil) çalışmamayı ve/veya ortak olmamayı ve/veya kendi hesabına iş yapmamayı peşinen kabul ettiğini ,aksi halde altı aylık brüt maaşı tutarında cezai şart ödemeyi kabul eder.”hükmü getirildiğini, davalının işten ayrıldıktan sonra …ltd.Şti’ ni kurarak yetkilisi olduğunu, son brüt ücretinin 6 katı tutarında 30.000-TL cezai şartı ödemesi gerektiğinin ihtar edildiğini, davalının, cevabi ihtarnamesi ile ödemeyeceğini belirttiğini, 30.000-TL cezai şartın, faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili,müvekkilin davacı şirkette 9 aylık çalışmasına rağmen 2 yıl başka bir işte çalışmama taahhüdünün hukuka aykırı olduğunu,davacı şirketin Bursa’da, davalının ise İstanbul’da bulunduğunu, müşteri portföyleri arasında benzerlik bulunmadığını, davacı şirketin, işten çıkarma ve benzer iş kolunda çalıştırmama tehditleri ile işçilerine sürekli olarak Anayasa’ya aykırı iş sözleşmeleri imzalattığını,davalının davacı şirkette çalıştığı süre boyunca, davacı şirketin hiçbir gizli bilgi, ticari sır ve sair ad ve nam altında know-how bilgisine erişimi olmadığını,somut zararının bulunmadığını, iş sözleşmesinin imzası sırasında sözleşmede yazılı tüm hükümlerin müvekkiline dayatıldığını, müvekkili ile sözleşme hükümlerinin müzakere edilmediğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece, davacı tarafın iş akdi kapsamında işçinin rekabet yasağına aykırılık iddiasına dayalı davalarda, Ticaret Mahkemelerinin görevli olduğu yönündeki önceki tarihli Yargıtay kararlarının da 7036 sayılı kanundaki düzenlemeye göre (rekabet yasağına aykırılığın iş akdinin devamı veya feshinden sonra olup olmadığına bakılmaksızın) somut olaya uygulanma imkanı bulunmadığını davaya bakmaya iş mahkemeleri görevli olduğundan , mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili; iş akdinin sona ermesinden sonra gerçekleşen rekabet yasağına aykırılık sebebiyle açılacak cezai şart istemli davaların ise niteliği itibariyle, TTK`nın 4. maddesiyleTBK`nın 444. maddesinden kaynaklanan davaların ticari davalardan olduğu öngörüldüğünden,niteliği itibariyle eldeki davanın ticari dava,görevli mahkemenin asliye ticaret mahkemeleri olduğunu belirterek,kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
GEREKÇE: Dava, iş sözleşmesinden kaynaklanan rekabet yasağına aykırılık nedeniyle cezai şart talebine ilişkindir. Mahkemece, görevsizlik kararı 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 5. Maddesindeki iş mahkemelerinin görev alanına ilişkin düzenlemeye dayandırılmıştır.7036 sayılı kanunun . maddesinde, “(1) İş Mahkemeleri;…. 6098 sayılı TBKnun ikinci kısmının altıncı bölümünde düzenlenen hizmet sözleşmelerine tabi işçiler ile işveren veya işveren vekilleri arasında, iş ilişkisi nedeniyle sözleşmeden veya kanundan doğan her türlü hukuk uyuşmazlıklarına,.. ilişkin dava ve işlere bakar.” denilmiştir.Anılan düzenleme ile mülga 5521 sayılı kanun’un 1. maddesinden farklı olarak, iş kanunu kapsamında kalmayan ve sadece TBK’nın hizmet sözleşmesi hükümlerine tabi çalışanlara ait uyuşmazlıklar da iş mahkemelerinin görev alanına alınmıştır. Gerek 5521, gerekse 7036 sayılı kanunun iş mahkemelerinin görev alanını düzenleyen hükümlerde sözleşmeden veya kanundan doğan her türlü hukuk uyuşmazlıklarına bakma görevini iş mahkemelerine vermiştir. Aralarındaki fark, İş Kanunu kapsamında kalmayıp sadece TBK’nın hizmet sözleşmesine tabii olanlara ilişkin sözleşmelerden kaynaklı hukuk uyuşmazlıklarının da iş mahkemesinin görev alanına alınmasından ibarettir. 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 5. maddesinde yapılan düzenlemenin, TTK’nın 4/1.c maddesini ortadan kaldırdığından söz edilemez. Yargıtay 11. HD’nin, 3 Aralık 2021 tarihli ve 2021/1534 esas, 2021/6811 karar sayılı uyuşmazlığın giderilmesine ilişkin kararıyla “TBK’nın 444-447 maddelerinden doğan rekabet yasağının ihlaline dair uyuşmazlıklara bakma görevinin TTK’nın 4/1–c maddesi gereğince aynı kanunun 5. maddesi uyarınca asliye ticaret mahkemelerine ait olduğunun karara bağlanmış olup, bu karar bağlayıcıdır. Mutlak ticari dava niteliğinde olan uyuşmazlığı çözüme bağlamaya asliye ticaret mahkemesi görevli iken, göreve ilişkin dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi yerinde olmamıştır. Açıklanan nedenlerle, kararın kaldırılarak, davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davacı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜNE; Bakırköy 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 09/04/2021 Tarih, 2021/66 Esas – 2021/456 Karar sayılı kararın HMK.’nın 353(1)a-3 gereği KALDIRILMASINA; “Davanın yeniden görülmek üzere dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine” Davacı tarafça yatırılan 59,30-TL peşin istinaf karar harcının istek halinde iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK 353(1)-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 06/10/2022