Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi 2021/965 E. 2021/932 K. 17.06.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2021/965
KARAR NO: 2021/932
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 29/12/2020
NUMARASI: 2020/677 Esas 2020/735 Karar
DAVA: Tazminat (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 17/06/2021
Görevsizliğe ilişkin kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacı vekili; davalının 04.05.2018 ile 19.08.2020 tarihleri arasında müvekkil işverene iş sözleşmesi ile bağlı ürün uzmanı olarak çalıştığını, işten emeklilik sebebi ile ayrıldığını, ancak davalı, müvekkil işveren şirketten ayrılır ayrılmaz aynı sektörde, aynı işi yapan, müşteri çevresi ve satılan ürünler aynı olan bir firmada çalışmaya başlayıp, müvekkilde edindiği iş çevresini ve müşterileri kullanmaya devam ettiğini, bu durum da taraflar arasında müzakere edilerek oluşturulan iş sözleşmesindeki rekabet yasağına aykırı çalışmayı ifade ettiği, taraflar arasındaki sözleşmede de açıkça düzenlendiği üzere çalışan iş sözleşmesinin sona ermesinden itibaren 1 yıl süreyle işveren ile aynı sektörde rakip firma ile çalışmaması gerektiğini,davalının da görev yeri olan Ankara’da da … A.Ş. (Mersis …) isimli, müvekkil şirket ile aynı alanda faaliyet gösteren, aynı ürünleri satan rakip şirkette işe başladığını, bu nedenle davalı çalışan hakkında sözleşmenin 9.maddesinde belirlenen en son brüt ücreti üzerinden 12 (oniki) aylık ücreti kadar cezai şarta hükmedilmesi gerektiğini iddia ile sözleşmede belirlenen 54.000-TL’lik cezai şartın müvekkilinin doğmuş doğacak zararlarına ilişkin dava ve talep hakları saklı kalmak kaydıyla davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP: Dava dilekçesi üzerine tensiben istinafa konu görevsizlik kararı verildiğinden davalının davaya cevabı bulunmamaktadır.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece, Yargıtay kararları ışığında İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 13. Hukuk Dairesinin 2018/1914 Esas ve 2019/962 Karar sayılı hükmünde de vurgulandığı üzere; “Türk Ticaret Kanunundan sonra yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 5/1-a maddesi gereğince, taraflar arasında fesih edilmiş bir iş akdi bulunduğu takdirde; fesihten sonra işçi ya da personel tarafından gerçekleştirilen haksız rekabetlerde de görevli mahkemenin iş mahkemesi olacağı; bu yasal değişiklikten önce fesihten sonra haksız rekabetlerin ticaret mahkemesinin görev alanına girdiği hususundaki Yargıtay kararlarının artık uygulama yeri kalmadığı” sebebiyle; yasal değişiklikten ötürü ve bu yasal değişikliğin yürürlüğe girdiği 2017 yılından çok sonra davacının işe girdiği ve iş akdininde daha da sonra fesih edildiği gerekçesiyle mahkemenin görevsizliği ile İş Mahkemelerinin görevli olduğuna karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili; 7036 sayılı İş Kanunun yürürlüğünden sonra verilen tam tersi yönde Yargıtay kararları olmasına rağmen Yargıtay denetiminden geçmemiş Bölge Adliye Mahkemesi kararının emsal olarak kabul edilmesinin teamüller ve hakkaniyete uygun olmadığını, iş sözleşmesinin feshinden sonra gerçekleşen rekabet yasağına aykırı eylemlere ilişkin görevli mahkemenin asliye ticaret mahkemesi olacağını, TTK 4-1/c maddesinde davanın yasal dayanağının TBK 444 ve 447 maddelerine ilişkin rekabet yasağında açık ve net şekilde ticaret mahkemelerinin görevli olduğunun belirtildiğini, bu nedenlerle kararın kaldırılarak yerel mahkemenin görevli olduğuna karar verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE: Dava dilekçesinde açıkça, iş akdi sona erdikten sonra rekabet yasağının ihlali nedeniyle cezai şart talep edildiği yazılıdır. Mahkemece, görevsizlik kararı 12.10.2017 tarihli, 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 5. Maddesindeki iş mahkemelerinin görev alanına ilişkin düzenlemeye dayandırılmıştır. 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 5. maddesinde, “(1) İş mahkemeleri;…. 6098 sayılı TBKnun ikinci kısmının altıncı bölümünde düzenlenen hizmet sözleşmelerine tabi işçiler ile işveren veya işveren vekilleri arasında, iş ilişkisi nedeniyle sözleşmeden veya kanundan doğan her türlü hukuk uyuşmazlıklarına,.. ilişkin dava ve işlere bakar.” denilmiştir.Anılan düzenleme ile mülga 5521 sayılı kanun’un 1. maddesinden farklı olarak, iş kanunu kapsamında kalmayan ve sadece TBK’nın hizmet sözleşmesi hükümlerine tabi çalışanlara ait uyuşmazlıklar da iş mahkemelerinin görev alanına alınmıştır. Gerek 5521, gerekse 7036 sayılı kanunun iş mahkemelerinin görev alanını düzenleyen hükümlerde sözleşmeden veya kanundan doğan her türlü hukuk uyuşmazlıklarına bakma görevini iş mahkemelerine vermiştir. Aralarındaki fark, İş Kanunu kapsamında kalmayıp sadece TBK’nın hizmet sözleşmesine tabii olanlara ilişkin sözleşmelerden kaynaklı hukuk uyuşmazlıklarının da iş mahkemesinin görev alanına alınmasından ibarettir. 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 5. maddesinde yapılan düzenlemenin, TTK’nın 4/1.c maddesini ortadan kaldırdığından söz edilemez. Ticari davaları düzenleyen TTK’nın 4/1-c maddesi gereğince, işçinin rekabet yasağına ilişkin TBK’nın 444 ilâ 447. maddelerinde düzenlenen uyuşmazlıklar mutlak ticari dava olup, bu tür dava ve uyuşmazlıklara ticaret mahkemelerince bakılması gerekir. Davaya bakmakla görevli olduğu halde, göreve ilişkin dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi yerinde olmamıştır. Açıklanan nedenlerle, görevsizlik kararı yerinde olmadığından kaldırılarak, davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davacı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜNE; İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 29/12/2020 Tarih 2020/677 Esas 2020/735 Karar sayılı kararın HMK.’nın 353(1)a-3 gereği KALDIRILMASINA; “Davanın yeniden görülmek üzere dosyanın kararı veren mahkemeye GÖNDERİLMESİNE” İstinaf yoluna başvuran davacı tarafından yatırılan 59,30-TL peşin istinaf karar harcının istek halinde kendisine iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK 353(1)-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi.17/06/2021