Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi 2021/675 E. 2021/655 K. 29.04.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2021/675
KARAR NO: 2021/655
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 26/10/2020
NUMARASI: 2020/707 Esas 2020/597 Karar
DAVA: Zayi Belgesi Verilmesi
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 29/04/2021
Davanın reddine ilişkin kararın davacı şirket yetkilisi tarafından istinaf edilmesi üzerine dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacı şirket yetkilisi dava dilekçesinde; Yetkilisi olduğu … ünvanlı işletmesinde 08/10/2020 tarihinde boya ve tadilat işleri yaptırdığını, tüm işleri bitirip günlük işlerine döndüklerinde şirket karar defterlerinin yerinde olmadığını farkettiklerini, bulamadıklarını söz konusu şirket karar defterinin zayi olduğundan TTK madde 82 uyarınca taraflarına zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece, davacının söz konusu defterleri kaybettiğini ileri sürdüğü, her ne kadar kolluk birimine kayıp eşya müracaat formu doldurtulmuş ise de yasada öngörüldüğü şekilde ne bir afet ne de hırsızlık olayının söz konusu olduğu, kaldı ki, bir tacirin basiretli bir şekilde hareket ederek saklamakla yükümlü bulunduğu defter ve belgelerin muhafazası için her türlü önlem ve tedbiri alması gerekmekte olup, davacı tarafın bu yükümlülüğe de uymadığı, hal böyle olunca davacı tarafın zayi belgesi verilmesi yönündeki talebin şartları bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı şirket yetkilisi; basiretli bir tacirin yapması gereken işlem olarak kolluk birimlerine gidilerek durumun anlatıldığını ve kayıp eşya formu doldurulduğunu, tamamen iradesi ve kusuru dışında ve elinde olmayan nedenlerle gerçekleşen olağandışı ve beklenilmeyen söz konusu durumun zayi olma kapsamında değerlendirilmesi gerektiğini, şirket karar defterlerinin hırsızlık sebebiyle ortadan kaybolma ihtimali kuvvetle muhtemel olarak değerlendirilerek eşya kayıp formu doldurma işlemi göz önüne alınarak zayi belgesi verilmesi gerektiğini, bu nedenlerle kararın kaldırılarak tarafına zayi belgesi verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE:Dava; TTK.’nın 82/7 maddesine dayalı zayii belgesi verilmesi istemine ilişkindir. 6102 Sayılı Kanunun 82/7. Maddesi “Bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaa uğrarsa tacir zıyaı öğrendiği tarihten itibaren onbeş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebileceği davanın hasımsız olarak açılacağı belirtilmiştir. Davacının söz konusu düzenlemeden yararlanabilmesi için bir taraftan defterlerin ve belgelerin korunması amacı ile gereken dikkat ve ihtimamı göstermiş bulunması, diğer taraftan da ziya uğramanın onun iradesi dışında elinde olmayan bir neden ile meydana gelmiş olması gerekmektedir. İleri sürülen sebebin de defter ve belgelerin yok olması veya elden çıkması sonucunu doğuracak nitelik ve yoğunlukta olması, başka bir deyişle davacının irade dışında defter ve vesikaların tamamen veya kısmen kaybı yahut yok olması gerekmektedir. Somut olayda, davacı kanunda yazılı sebeplere dayanmamış, boya ve tadilat işlerini yaptırdığı sırada karar defterinin kaybolduğunu ileri sürmüş ,delil olarak da kolluğa yaptığı müracaatı göstermiştir.Ticari defterlerin kaybı hali kanunda gösterilen sebebler olan afet veya hırsızlık sebebiyle meydana geldiği ileri sürülmemiştir. Tacirin öncelikle ticari defterlerin korunması amacıyla gerekli dikkat ve ihtimamı göstermiş olması gerekmektedir.Boya ve tadilat işleri sırasında defterin kaybolduğu ileri sürüldüğünden davacının ticari defterlerini korumada gerekli dikkat ve özeni göstermediği anlaşılmaktadır.Davacı şirket yetkilisinin, zayii belgesi verilmesi koşulları mevcut olmadığından davanın reddine dair karara yönelik istinaf sebebleri yerinde görülmediğinden istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davacı şirket yetkilisinin istinaf başvurusunun HMK ‘nun 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, Peşin harcın karar harcına mahsubuna başkaca harç alınmasına yer olmadığına, İstinaf yoluna başvuran davacı tarafından yapılan giderlerin üzerinde bırakılmasına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK 362(1)-ç maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 29/04/2021