Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi 2021/669 E. 2021/640 K. 29.04.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2021/669
KARAR NO: 2021/640
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 17/09/2020
NUMARASI: 2016/262 Esas 2020/427 Karar
DAVA: Alacak (Satım Sözleşmesinden Kaynaklanan)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 29/04/2021
Konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına ilişkin kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA:Davacı vekili; müvekkili şirketin …Ltd. Şti’nden 25/11/2015 tarihinde … marka … tipi 2014 model otobüsü satın aldığını, aracın aradan geçen 3,5 aylık sürede 6 kez arıza yaparak servise götürüldüğünü, 19/03/2015 tarihinde yaptırılan tespit sonucunda aracın viteslere zor geçtiği, çekişinin zayıf olduğu, seyir halinde iken tutukluk yaptığı, seyir halinde araç içerisinde aşırı gürültü olduğu, motor bölümünün tecritinin iyi olmadığı, yağışlı havalarda havalandırmalardan içeri su girdiği,kalorifer tesisatının çalışmadığı, araç kapılarının düzgün kapanmadığının tespit edildiğini, tespit edilen bu gizli ayıplar nedeniyle müvekkilinin araçtan sürekli olarak yararlanamadığını bu nedenle müvekkilinin sözleşmeden dönerek araç bedelinin iadesini, ayıplı aracın da teslim alınmasını talep ettiğini, yine davaya konu ayıplı aracın arızalanması ve her arızada serviste parça gelmesi ve değişimi için 2 – 3 gün beklediğini, müvekkili şirketin 136 tane çalışanı olan ve vardiyalı olarak tekstil üretimi yapan bir fabrika olduğunu belirterek, satış sözleşmesinin haklı sebeple sözleşmeden dönme hakkını kullanmaları nedeniyle ortadan kaldırılarak ödenen araç bedeli olan 142.000-TL nin ödeme tarihinden itibaren ticari faiz işletilerek müvekkiline iadesine, ayıplı aracın davalılarca geri alınmasına,ikame araç için ödenen 2.771-TL kira bedelinin ve 877-TL tespit masrafının müvekkiline iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP : Davalı … A.Ş vekili cevap dilekçesinde; müvekkili şirketin yerleşim yeri adresi itibariyle İstanbul Anadolu Asliye Ticaret Mahkemesinin yetkili olduğunu,aracın periyodik bakımının garanti kitapçığında belirtilen periyodlarda yaptırılmadığını, bu nedenle garanti kapsamı dışında olduğunu, yine davacı tarafın yaptırdığı delil tespitini gıyaplarında yapıldığını ve taraflarınca itiraz edildiğini, dava konusu araçta üretim kaynaklı bir arıza veya ayıbın söz konusu olmadığını belirterek, usul itirazlarının kabulü ile ayrıca esas bakımından da haksız açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece, Bursa 1. ATM nin 2015/676 Esas sayılı dosyasında verilen davanın kabulüne ilişkin kararın Yargıtay’ca düzeltilerek onanmasına karar verildiği,müteselsil sorumlu … Ltd. Şti tarafından yapılan ödeme ile davalı … A.Ş’nin de borçtan kurtulduğu, davanın konusu kalmadığı gerekçesiyle konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına ,davacı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,davacının dava tarihi itibarı ile dava açmakta haklı olduğundan davalının yargı giderinden sorumlu tutulmasına karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ : Davalı … vekili; yetki itirazı üzerine tefrik kararı verildiğini, Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi kararının hukuken hatalı olmakla birlikte bu şekilde kesinleştiğini, HMK 303.maddesi anlamında müvekkili yönünden maddi anlamda kesin hüküm oluşturmadığını, Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi dosyasındaki taraflar ile işbu dosyadaki tarafların farklı olduğunu, dosyanın müvekkili yönünden incelenerek karar verilmesi gerektiğini, karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesinin ve müvekkili lehine vekalet ücretine hükmedilmemesinin hatalı olduğunu, bu nedenlerle kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
GEREKÇE: Dava, satın alınan aracın ayıplı olması nedeniyle sözleşmeden dönerek ödenen bedelin iadesi ve ikame araç kiralanması için ödenen bedelin tazminine ilişkindir. Dava başlangıçta Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi 2015/676 esas sayılı dosyada açılmış,davalı üretici … AŞ vekilinin yetki itirazı üzerine Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından dosya tefrik edilmiş,yetki itirazının kabulü ile dosyanın yetkili mahkemeye gönderilmesine karar verilmiş ve karar kesinleşerek dosyanın eldeki esasına kaydı yapılarak tefrik edilen davanın neticelenmesi beklenmiştir. Davalı üretici ve satıcı satılan maldaki ayıptan müteselsilen sorumlu olup, Bursa 1.ATM’nin davanın kabulüne, sözleşmeden dönülmesine ilişkin kararı Yargıtay 19.HD nin 2018/371 Esas, 2019/5316 Karar sayılı ilamı ile “Tefrik edilerek …Anadolu Mahkemesine yetkisizlik kararıyla gönderilen davada davalı … A.Ş aleyhine verilecek bir karar ile yapılacak başka bir ilamlı takiple tahsilde tekerrür etmemek kaydıyla” cümlesi eklenerek hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiş,kara kesinleşmiş,kesinleşen karar kapsamında davacının sözleşmeden dönmede haklı olduğu belirlenmiş ve zararın satıcı tarafından kesinleşen karar kapsamında karşılandığı davacı vekili tarafından dosyaya bildirilmiştir. TBK 166 maddesi gereği ” müteselsil borçlulardan biri ifa veya takasla borcun tamamını veya bir kısmını sona erdirmişse ,bu oranda diğer borçluları da borçtan kurtarmış olur. Hükümden evvel borç diğer müteselsil borçlu tarafından ifa edildiğinden davalı bakımından davanın konusu kalmamıştır.Davalı vekilinin hükmün esastan karara bağlanması gerektiği ,yine kesinleşen hüküm ile aracın ayıplı olduğu sabit olduğundan davalı vekilinin davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine yönelik istinaf nedeni de yerinde görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle,istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzeni gözetilerek yapılan istinaf incelemesi sonucunda, hükümde yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK ‘nun 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, Peşin harcın karar harcına mahsubuna başkaca harç alınmasına yer olmadığına, Davalı tarafından yapılan istinaf yargı giderinin üzerinde bırakılmasına,Davacı tarafından yapılan 11-TL istinaf yargı giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, Gerekçeli kararın bir örneğinin taraf vekillerine tebliğine, HMK ‘nun 361/1. maddesi uyarınca kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabileceğine, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oy birliğiyle karar verildi. 29/04/2021