Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2021/1713
KARAR NO: 2021/1531
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 03/02/2021
NUMARASI: 2019/642 Esas – 2021/89 Karar
DAVA: Zayi Belgesi Verilmesi
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 21/10/2021
Hak düşürücü süre nedeniyle davanın reddine ilişkin kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacılar vekili; Müvekkili firmanın 01/01/2015 tarihi itibariyle e-defter uygulamasına geçtiğini ve 2015-2016-2017-2018 yılları ve 2019 yılı Ocak, Şubat ve Mart aylarına ait muhasebe kayıtlarının elektronik defter olarak kaydedildiğini ve aylık e-defter beratları alındığını, ancak gerçekleşen siber saldırı neticesinde 2015-2016-2017-2018 yılları ve 2019 yılı Ocak, Şubat ve Mart aylarına ait kayıtlara elektronik ortamda ulaşılamadığını, bu nedenle e-defter beratlarının silinip yeniden kaydedilmesi gerektiğini, müvekkili firmanın e-defter beratlarını geri getirebilmek amacıyla konunun uzmanı … merkezinden yardım aldığını, fakat verilerin kurtarılamadığını, müvekkili şirketçe tebliğe uygun şekilde Gelir İdaresi Başkanlığı’na … Merkezine ait virüs durum tespitine ilişkin tutanak ve YMM raporu da eklenerek 2015-2016-2017-2018 yılları ve 2019 yılı Ocak, Şubat ve Mart aylarına ait e-defter beratlarının yeniden yüklenmek üzere sistemden silinmesi başvurusu yapıldığını, 28.11.2019 tarihli Gelirler İdaresi cevabında yetkili mahkemeden zayi belgesi alınarak Gelir İdaresi Başkanlığı’na sunulması gerektiğine dair yanıt verildiğini beyan ederek müvekkili şirketin 2015-2016-2017-2018 yılları ve 2019 yılı Ocak, Şubat ve Mart aylarına ait e-defter beratlarının zayi olduğuna dair karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece, 11/11/2019 tarihli … Merkezi tarafından hazırlanan tutanakta 2015-2016-2017-2018 yılları ve 2019 yılı Ocak, Şubat, Mart aylarına ait e-defter dosyalarına ulaşılamadığının belirtildiği, bu durumda zayi olgusunun en geç 11/11/2019 günü öğrenilmiş sayıldığı, davanın ise 04/12/2019 tarihinde 15 günlük hak düşürücü süresi geçtikten sonra açıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili; müvekkili şirketin bünyesinde birden fazla şirket olan … A.Ş. Çatısı altında bulunduğunu ve e-defterlerinin diğer şirketlerle aynı bilgisayar sunucusunda tutulduğunu, e-defter beratları zarar gören diğer 6 şirketin daha zayi belgesi talebinde bulunduğunu ve diğer şirketlerden … Ltd. Şti.nin zayi belgesi talebine ilişkin İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesinin açılan davayı kabul ettiğini, kararda hakdüşürücü sürenin doğru bir şekilde değerlendirildiğini,hakdüşürücü sürenin başlangıcına ilişkin tespitin hatalı olduğunu, müvekkili şirketin 11/11/2019 tarihli veri kurtarma merkezi tarafından düzenlenen raporla birlikte 19/11/2019 tarihinde Gelir İdaresi Başkanlığı’na müracaat ettiğini, Gelir İdaresi Başkanlığı’ndan ise 28/11/2019 tarihli maille mahkemeden zayi belgesi alınması ile ilgili yanıt verildiğini, bunun üzerine 04/12/2019 tarihinde iş bu davanın açıldığını, hak düşürücü sürenin 28/11/2019 tarihinden itibaren başlamasının gerektiğini belirterek kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE: Dava, TTK 82. Maddesi kapsamında zayi belgesi verilmesi talebine ilişkindir. TTK’nın 82/7. Maddesinde “Bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaa uğrarsa tacir zıyaı öğrendiği tarihten itibaren onbeş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebilir.” hükmü düzenlenmiştir. Davanın açıldığı tarihte yürürlükte olan 19/10/2019 tarih 30923 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 3 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği (Sıra No: 1)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğle; elektronik ortamda tutulan defterlerin, vergi güvenliğini sağlamak ve virüs, siber saldırısı vb. diğer teknolojik ataklara karşı tedbir almak amacıyla ikincil kopyalarının gizliliği ve güvenliği sağlanmış şekilde Gelir İdaresi Başkanlığı sistemlerinde ya da Başkanlıktan izin alabilen güvenli saklamacı kuruluşlar bünyesinde de saklanması zorunluluğu getirilmiştir (Bkz. Tebliğ m.4.4.1-e). Öte yandan, aynı tebliğin 7.1. Maddesininde, e-defter tutanların, Vergi Usul Kanununda belirtilen “Mücbir Sebep” halleri nedeniyle e-Defter veya beratlarına ait kayıtlarının bozulması, silinmesi, zarar görmesi veya işlem görememesi ve e-Defter ve berat dosyalarının muhafaza edildiği e-Defter saklama hizmeti veren özel entegratör kuruluşlardan veya Başkanlıktan ikincil örneklerinin temin edilemediği hallerde, söz konusu durumların öğrenilmesinden itibaren tevsik edici bilgi ve belgeleri ile birlikte 15 gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yetkili mahkemeye başvurarak kendisine bir zayi belgesi verilmesini isteyebilecekleri; Mahkemeden zayi belgesinin temin edilmesini müteakip, zayi belgesi ile birlikte durumun Başkanlığa yazılı olarak bildirilmesi ve Başkanlık tarafından istenilen bilgi ve belgelerin ibraz edilmesi halinde, mükelleflerin zayi olan e-defter kayıtlarının yeniden oluşturulması ve bunlara ait yeni oluşturulan e-defter ve berat dosyalarının e-defter uygulaması aracılığı ile Başkanlık sistemine yeniden yüklenmesi için Başkanlık tarafından yazılı izin verileceği düzenlenmiştir. TTK’nın 82/7. Maddesine uygun şekilde düzenleme yapılan anılan tebliğde e-defter veya beratlarına ait kayıtların bozulması, silinmesi, zarar görmesi veya işlem görememesi ve e-Defter ve berat dosyalarının muhafaza edildiği e-defter saklama hizmeti veren özel entegratör kuruluşlardan veya Başkanlıktan ikincil örneklerinin temin edilemediği hallerde, söz konusu durumların öğrenilmesinden itibaren 15 gün içinde yetkili mahkemeden zayi belgesi verilmesini istemesi gerektiği belirtilmiştir. TTK’nın 82/7. Maddesinde düzenlenen zayi belgesi verilmesi için başvuru süresi hak düşürücü süre olup bu süre içinde başvuru yapılması zorunludur. Somut olayda da, davacı 11.11.2019 tarihli Vlab Veri Kurtarma Merkezi raporuyla birlikte 19/11/2019 tarihinde bahse geçen tebliğ hükümlerine uygun olarak Gelir İdaresi Başkanlığına müracaat etmiş, Gelir İdaresi Başkanlığı tarafından davacıya zayi davası açılması gerektiğine ilişkin 28/11/2019 tarihli elektronik posta ile yanıt verilmiştir. Bu durumda davacının zayi olgusunu 28/11/2019 tarihinde öğrendiğini, davanın ise süresi içerisinde açıldığını kabul etmek gerekirken davanın hak düşürücü süreden sonra açıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi yerinde olmamıştır. Açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353(1)a-4 maddesi uyarınca kabulü ile hükmün kaldırılarak, davanın yeniden görülmek üzere dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davacı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜNE, İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2019/642 Esas – 2021/89 Karar sayılı ve 03/02/2021 tarihli hükmünün, HMK.’nun 353(1)a-4 maddesi gereği KALDIRILMASINA; “Davanın yeniden görülmek üzere dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine” Davacı tarafça yatırılan 59,30-TL peşin istinaf karar harcının istek halinde iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK 353(1)-ç maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi.21/10/2021