Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi 2019/990 E. 2019/725 K. 23.05.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2019/990
KARAR NO : 2019/725
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/03/2019 (Ek Karar)
NUMARASI : 2017/19 D.İş 2017/41 Karar
TALEP : İhtiyati hacize itiraz
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 23/05/2019
İlk derece mahkemesince verilen 07/03/2019 tarihli ihtiyati hacze itirazın kabulüne ilişkin ek kararın alacaklı vekilince istinaf edilmesi üzerine dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü.
TALEP : Alacaklı vekili; Şereflikoçhisar 1.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2012/187 Esas 2016/469 Karar sayılı kararı ile borçlu şirketin 167.763-euro’yu 22/12/2011 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte, 13.802,30- TL yargılama giderini, 36.939,50- TL vekalet ücretini ödemesine karar verildiğini, borçlunun bugüne kadar herhangi bir ödeme yapmadığı gibi, mevcut malvarlığını elden çıkarmakta olduğunun istihar edildiğini, bu nedenlerle borçlunun menkul ve gayrimenkul malvarlığı ile 3.şahıslardaki hak ve alacaklarının ihtiyaten haczine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece 10/01/2017 tarihli kararı ile, talebin kabulüne karar verilerek borçlu aleyhine toplam 678.410,28 TL üzerinden teminatsız olarak taşınır, taşınmaz mal varlıkları ve 3. Kişilerdeki hak ve alacakları üzerine ihtiyati haciz konulmasına karar vermiştir.
İTİRAZ: Borçlu vekili itiraz dilekçesinde; mahkemeden verilen ihtiyati haciz kararına istinaden icra takibi yapıldığını, ihtiyati haciz kararına mesnet kılınan Şereflikoçhisar 1.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 03/11/2016 Tarih 2012/87 Esas, 2016/469 Karar sayılı ilamına konu dosyasının istinaf incelemesi sonucunda, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22.Hukuk Dairesi’nin 16/07/2018 Tarih 2017/813 Esas 2018/1291 sayılı kararı ile anılan kararın kaldırılmasına karar verildiğini, bu nedenle ihtiyati haciz kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
EK KARAR : İtiraz üzerine mahkemece, süresinde ihtiyati hacze itiraz edildiğini, ihtiyati haciz kararına dayanak Şereflikoçhisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 03/11/2016 tarih ve 2012/87 esas 2016/469 sayılı kararının Ankara Bölge Adliye Mahkemesinin 22. Hukuk Dairesi’nin 16/07/2018 tarih ve 2017/813 esas 2018/1291 karar sayılı ilamı ile kaldırıldığı gerekçesiyle itirazın kabulü ile ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ : Alacaklı vekili dilekçesinde; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi kararının henüz Yargıtay aşamasından geçmediğini, kesinleşmediğini, temyiz dilekçesinde de belirtildiği üzere mal satımına ilişkin Viyana Konvansiyonu’nun TBMM tarafından 2010 yılında usulüne göre onandığını ve Anayasa madde 90 gereği Tük Hukuku’nun bir parçası haline geldiğini, Türk Hukukunun bir parçası olan anlaşma hükümlerinin Türk Hukuku uygulanmalıdır gerekçesi ile görmezden gelindiğini, davaya konu tedbirlerin Yargıtay incelemesi süresince devam etmemesi durumunda telafisi mümkün olmayan zararlara yol açacağını, davaya konu borçlu şirketin isim değişikliği yaparak takip borçlusu şirkete ait olan mallarını ismini değiştirdiği şirkete kaçırmaya çalıştığını, borçlu şirkete ait çoğu tır olan 11 aracın önce üçüncü kişiye ardından birer gün arayla şirketle organik bağı bulunan eski şirket ortağı ve şimdiki şirket yetkililerinin akrabası …’e satıldığını, muvazaa ve mal kaçırmanın mevcut olduğunu, kararda fahiş hatalar yapıldığını, yabancılık unsuru olan olaylarda TTK’na göre karar verilmeyeceğini, daha uzun olan zamanaşımının dikkate alınması gerektiğini, yine Birleşmiş Milletler anlaşmasının uygulanması gerektiğine dair kararların mevcut olduğunu belirterek ihtiyati haciz kararının temyiz incelemesi sonuna kadar devam etmesini, mahkemece verilen kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
GEREKÇE :İhtiyati haciz kararı verilmesinin koşulları İİK’nın 257/1. maddesinde düzenlenmiş olup , Rehinle temin edilmemiş ve vadesi gelmiş bir para borcunun alacaklısı, borçlunun yedinde veya üçüncü şahısta olan taşınır ve taşınmaz mallarını ve alacaklariyle diğer haklarını ihtiyaten haczini talep edebilir.İhtiyati hacze İtiraz ise İİK’nın 265. Maddesinde düzenlenmiş olup; Borçlu kendisi dinlenmeden verilen ihtiyatî haczin dayandığı sebeplere, mahkemenin yetkisine ve teminata karşı; huzuriyle yapılan hacizlerde haczin tatbiki, aksi hâlde haciz tutanağının kendisine tebliği tarihinden itibaren yedi gün içinde mahkemeye müracaatla itiraz edebilir.Mahkeme, gösterilen sebeplere hasren tetkikat yaparak itirazı kabul veya reddeder.İtiraza konu ihtiyati haciz kararının Şereflikoçhisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 03/11/2016 tarih ve 2012/87 esas 2016/469 sayılı kararı ile alacağın tahsiline karar verilmiş ise de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’nin 16/07/2018 tarih ve 2017/813 esas 2018/1291 karar sayılı ilamı ile kaldırıldığı ve davanın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. Bölge Adliye Mahkemesi kararının hukuka uygun olmadığı istinaf dilekçesinde ileri sürülmüş ise de hukuki güvenlik ilkesi gereği istinaf ilamının içeriğinin tartışılması mümkün olmayıp ,denetiminin Yargıtayca yapılacağı ihtiyati hacze konu ilam ortadan kaldırılarak davanın reddine karar verilmiş olduğu gözönüne alındığında ihtiyati hacze itirazın kabulüne karar verilmesinde isabetsizlik olmadığından alacaklı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM :Yukarıda açıklanan nedenlerle: Alacaklı vekilinin istinaf başvurusunun HMK ‘nun 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,Peşin harcın karar harcına mahsubuna başkaca harç alınmasına yer olmadığına,İstinaf yoluna başvuran alacaklı tarafından yapılan giderlerin üzerinde bırakılmasına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK 362(1)-f maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 23/05/2019