Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2019/75
KARAR NO : 2019/182
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/06/2018
NUMARASI : 2018/293 E.-2018/631 K.
DAVA : Zayi Belgesi Verilmesi
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 14/02/2019
İlk derece mahkemesince verilen hükmün davacı vekilince istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacı vekili, müvekkili şirketin yetkilisi … 06/03/2018 günü 19:00’da şahsına ait … plakalı aracı park ederek ayrıldığını, geldiğinde bagajdaki çantaların yerinde olmadığının görüldüğünü, durumu polise haber ettiğini, hırsızlık sonucu müvekkili şirkete ait “…-…. seri nolu” faturaların zayi olduğunu belirterek zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI:Mahkemece, faturaların araç içerisinde bulunmasının uygun olmadığı zayi olma sebebinin kanunda sayılan sebepler dışında tamamen davacının ihmali davranışlar ile olmasından dolayı davacının zayii belgesi verilmesi talebinin reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ:İstinaf yoluna başvuran davacı vekili; İlk Derece Mahkemesinin faturanın zayi olma sebebinin kanunda sayılan sebepler dışında olduğuna ilişkin gerekçesinin hukuka aykırı olduğunu, zayi olma sebebinin müvekkilinin ihmali davranışları neticesinde gerçekleştiği kanaatinin doğru olmadığını, çalışan faturaların müvekkilinin iradesi dışında kötü niyetli kişilerce kullanılarak piyasaya sürülmesi sonucu iyi niyetli üçüncü kişilerin mağdur olmalarına neden olacağı, hırsızlık olayının gerçekleştiği tarihte şirketin sahibinin, tek sorumlusu ve genel müdürü olan şirket yetkilisinin dava konusu fatura koçanın çalıştığı ve hükümsüz olduğuna dair yerel bir gazetenin ilan verdiğini, bu ilanda faturaların seri ve sıra numaralarının da ilan edildiğini, müvekkilinin 16.03.2018 tarihinde Büyükçekmece Vergi Dairesi Müdürlüğü’ne vermiş olduğu dilekçe ile hırsızlık olayı sonucu faturaların çalındığını bildirdiğini, Vergi Usul Kanunu’nun 227. ve 253. maddeleri uyarınca müvekkilinin düzenlediği faturaları ilgili bulunduğu yılı takip eden takvim yılı başından başlayarak 5 yıl süreyle muhafaza etmeye mecbur olduğunu, müvekkilinin Vergi Usul Kanunu madde 13’de düzenlenen mücbir sebepler dolayısıyla dava konusu faturalarını muhaaza yükümlülüğünü yerine getiremeyeceğini, bu sebeple İlk Derece Mahkemesi’nce verilen davanın reddine ilişkin kararın ortadan kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE: Dava, zayii belgesi verilmesi istemine ilişkindir. TTK’nun 82/7 maddesi “Bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaa uğrarsa tacir zıyaı öğrendiği tarihten itibaren onbeş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebilir.” düzenlemesini içermektedir.Davacının söz konusu düzenlemeden yararlanabilmesi için bir taraftan defterlerin ve belgelerin korunması amacı ile gereken dikkat ve ihtimamı göstermiş bulunması, diğer taraftan da ziyaa uğramanın onun iradesi dışında elinde olmayan bir neden ile meydana gelmiş olması gerekmektedir. Somut olayda, davacının kullanılmış fatura koçanının araç bagajı içinde çalındığının iddia edildiği, tacirin araç içinde zayii belgesi talep ettiği faturalarını bırakması nedeniyle tacirin ticari defterlerini korumada gerekli dikkat ve özeni göstermediğinin kabulü gerekmektedir.TTK’nın 82/7 maddesine göre zayi belgesi verilebilmesi için tacirin saklamakla mükellef olduğu ticari defter ve kayıtlarını özenle muhafaza etmesinin zorunlu olduğu, somut olayda davacının, gerekli dikkat ve özeni göstermeyerek, kendi kusuru ile iddiaya konu olayın meydana gelmesine sebebiyet verdiği, anlaşılmakla zayii belgesi verilmesi koşulları mevcut olmadığından davanın reddine dair karara yönelik istinaf sebebleri yerinde görülmediğinden istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK ‘nun 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,Alınması gereken 44,40- TL harçtan davacı tarafından peşin yatırılan 35,90- TL harcın mahsubu ile bakiye 8,50- TL istinaf harcının davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına,Dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine ,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK.’nın 362(1)-ç maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 14/02/2019