Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2019/239
KARAR NO : 2021/355
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 24/10/2018
NUMARASI: 2017/790 Esas – 2018/1008 Karar
DAVA: Alacak (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 11/03/2021
Davanın kısmen kabulüne ilişkin hükmün davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacı vekili; müvekkili şirketçe farklı havayolları ile taşıması yapılan Esenboğa varışlı sevkiyatlar ile ilgili olarak davalı tarafından Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Gümrükler Genel Müdürlüğünün 2017/10 sayılı genelgesine aykırı olarak ardiye faturası kesildiğini, genelgede 12 saatlik dönemde ücret talep edilemeyeceğinin belirtildiğini, müvekkili şirketin söz konusu emtiaları teslim alabilmek için fatura bedellerini ödemek zorunda kaldığını, müvekkili şirketçe keşide edilen ihtarname ile ardiye bedellerinin iadesi talep edilmiş ise de bir sonuç alınamadığını belirterek, müvekkilinden hukuka aykırı tahsil edilen 11.631,52-TL’nin tahakkuk tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili; söz konusu genelgeye karşı Danıştay 10. Dairesinin 2017/1739 esas sayılı dosyası ile yürütmenin durdurulması ve iptal istemiyle dava açıldığını, bu dosyanın bekletici mesele yapılması gerektiğini, faturalara konu eşyaların geçici depolama yerinde 24 saatten daha fazla muhafaza edildiğini, 24 saati aşan süreler için düzenlenen ardiye faturalarının genelgeye aykırılığından söz edilemeyeceğini, kaldı ki genelgenin Anayasa ve BK’ya açıkça aykırı olduğunu, müvekkilinin verdiği hizmetin karşılığını TBK’nın 574. maddesi ile tanınmış hakkına dayalı olarak talep ettiğini, kanun ile tanınmış bir hakkın genelgeyle kaldırılmasının mümkün olmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece; davacı tarafın davalıya ait antrepoyu kullandığı, davalı tarafından düzenlenen kullanım bedeline ilişkin düzenlenen faturanın davacı tarafından ödendiği, Gümrükler Genel Müdürlüğünden alınan cevabi yazı ve bu yazı doğrultusunda alınan bilirkişi raporu itibariyle, antrepoda 12 saate kadar transit kalma süresinde antreponun bedel talep etmemesi gerektiği,9.474,48- TL fazla para tahsil edildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ: Davalı vekili; dava konusu işlemin transit amaçlı eşyaların geçici depolama hizmetine ilişkin olduğunu,dava konusu işlemin transit rejimine tabi olduğunu, genelgenin ithalat işlemini kapsamadığı,aynı gümrük idaresi denetimindeki geçici depolama yerinden geçici depolama yerine eşya sevki doğrultusunda aktarma işlemi olduğunu, buna rağmen işlemin transit hükmünde ihracat rejimi olarak değerlendirilmesinin hukuka aykırı olduğunu,genelgenin iptali istemiyle dava açıldığını, bilirkişi raporundaki çelişkilerin giderilmediğini belirterek, kararın kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
GEREKÇE: Dava, ardiye hizmeti uyarınca davacı tarafından ödenen ücretin, Gümrük ve Ticaret Bakanlığının 2017/10 sayılı genelgesine dayalı iadesi istemine ilişkindir. Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Gümrükler Genel Müdürlüğünün 2017/10 sayılı genelgesinin incelemesinde; “ülkemiz havalimanlarında serbest zaman uygulamasının ihraat eşyası için bulunabilmekle birlikte ithalat eşyası için geçerli olmadığının tespit edildiği, ithalatta serbest zaman uygulamasının bulunmamasının ise firmalara önemli maliyetler yükleyerek ülkemizin rekabet şansını düşürdüğü gerekçesiyle, ithalat sürecindeki maliyet artışının önüne geçilebilmesi amacıyla havalimanlarında eşyanın geçici depolama yerine alındığı saatten itibaren ilk 12 saatlik süre içerisinde gümrük işlemlerinin tamamlanması halinde hiçbir ücret talep edilemeyeceği, takip eden 12 saatlik süre içerisinde işlemlerin tamamlanması halinde en fazla 200-TL ardiye ücreti alınacağı”nın hüküm altına alındığı görülmüştür. Somut olayda;yazılı bir sözleşme bulunmamakla birlikte davalı tarafından davacıya ardiye hizmeti verildiği, bu kapsamda toplam 26 adet değişik konşimentolu transit rejimindeki eşyalar için düzenlenen fatura bedellerinin davacı tarafından davalıya ödendiği hususunda ihtilaf yoktur.Uyuşmazlık, verilen hizmet konusu eşyanın Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Gümrükler Genel Müdürlüğünün 2017/10 sayılı genelgesi kapsamında kalıp kalmadığına ilişkindir. Dosya kapsamındaki deliller ve bilirkişi raporundaki tespitlere göre, davaya konu eşyalar ithalat rejimine tabi olmayıp, transit rejimine tabi ihracat eşyası niteliğindedir. 2017/10 sayılı genelgede ise, (IATA) tarafından yayınlanan “Havacılık Kargo Tarifesi”belgesinde de serbest zaman ,birçok ülkede en az 24 saatlik bir zaman kadar uygulandığı belirterek açıkça ihracat rejimine tabi eşyanın geçici depolanması halinde ülkemiz havalimanlarında ilk 12 saat için serbest zaman uygulamasının bulunduğu, ancak aynı uygulamanın ithalat eşyası için geçerli olmadığı tespit edilerek, ithalat rejimine tabi eşyalar bakımından da serbest zaman uygulamasına ve ardiye ücreti sınırlandırılmasına yönelik düzenleme yapılmıştır. Dolayısıyla söz konusu genelge doğrultusunda, ihracat rejimine tabi eşya bakımından serbest zaman uygulamasının mevcut olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle somut olayda, uyuşmazlık konusu 26 faturadan toplam 9.474,48 TL bedelli 20 adet fatura konusu eşyanın serbest zaman uygulamasına tabi olduğu ,davalının (IATA) üyesi olduğu,12 saatten az kaldıkları halde davalının tahsil ettiği 9.474,48- TL ardiye ücretinin davacıya iadesine karar verilmesinde hukuka aykırılık bulunmamaktadır. Bu itibarla istinaf nedenleri yerinde olmayan davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM :Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK ‘nun 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,Davalıdan alınması gereken 647,20-TL istinaf karar harcından peşin yatırılan 162-TL’nin mahsubu ile bakiye 485,20-TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,Davalı tarafından yapılan istinaf yargı giderinin üzerinde bırakılmasına, davacının yaptığı 42-TL istinaf yargı giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK 362(1)-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 11/03/2021