Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi 2019/151 E. 2019/181 K. 14.02.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2019/151
KARAR NO : 2019/181
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 04/01/2019
NUMARASI: 2018/1366 Esas 2019/12 Karar
DAVA: Kıymetli Evrak İptali (Çek İptali (Hasımsız))
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 14/02/2019
Davanın reddine ilişkin hükmün davacı vekilince istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacı davası ile, 18.6.2015 tarihinde tescili ile temsile yetkili bulunduğu …Ticaret Limited Şirketi’nin karar defterinin kaybolduğunu, bu nedenle 2019 yılına girmeden ivedi olarak kaybolan karar defterinin zayiine dair karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece TTK.’nın 82/7 maddesi gereğince tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterleri ziyai öğrendiği tarihten itibaren 15 gün içerisinde işletmenin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden isteyebileceği, ancak tacirin belgelerini muhafazada gerekli dikkat ve özeni göstermesi, defter ve belgeleri şirket merkezinde bulundurması ve korunması için gerekli tedbirleri alması gerektiği olayda davacının gerekli özeni göstermediği, basiretli tacir gibi davranmadığı, zayi olmasına sebep olan olayın TTK.’nın 82/7 maddesi kapsamında sayılan hallerden olmadığı göz önünde bulundurularak sabit olmayan davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Karar davacı tarafından istinaf edilmiş olup, beyanında şirketin adresinin İstanbul’a nakledildiği, Bodrum ve İstanbul’da muhasebe değişikliği yapıldığı, bu sırada eşyaların zayi ile birlikte karar defterinin de kaybedildiğini, nasıl ve nerede kaybolduğunu bilmediğini, iyi niyetli olduğunu, mahkemenin red kararının yerinde olmayıp, hukuksal olarak haklı görülse bile defter nedeniyle işlemleri yürütemeyeceği bu nedenle red kararının bozulmasını,davanın kabulune karar verilmesini istemiştir.
GEREKÇE: İstem TTK 82/7 maddesine dayalı zayi belgesi verilmesine ilişkin olup, madde de “bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde ziyaya uğrarsa tacir ziyaı öğrendiği tarihten itibaren 15 gün içinde ticari işletmesini bulunduğu yer mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebilir. Bu dava hasımsız açılır, mahkeme gerekli gördüğü delillerin toplanmasını emredebilir” denilmektedir. Somut olayda davacı şirket yetkilisi, dava dilekçesinde karar defterinin şirketin adres değişikliği sırasında zayi olduğunu,kaybın ne şekilde olduğunu bilemediğini belirtmiştir. Ancak ; TTK nun 82/7.maddesine göre zayi belgesi verilebilmesi için bu maddede belirtilenler gibi hallerden birinin olayda mevcut olması gerektiği ,tacirin saklamakla mükellef olduğu ticari defter ve kayıtların özenle muhafaza etmesinin zorunlu olduğu ,somut olayda davacı şirket yetkilisinin aşamalarda ki beyanlarına göre şirket merkezinin adresinin değişikliği nedeniyle taşınması sırasında ne şekilde kaybolduğunun bilinmediğinin beyan edilmesi karşısında davacının gereken özen ve dikkati göstermeyerek iddiaya konu olayın meydana gelmesine sebebiyet verdiği ,olayın -kaybın nasıl meydana geldiğine ilişkin gazete ilanı ,olaya ilişkin bir tutanak gibi bir delilin de mevcut olmadığı anlaşılmaktadır.Kanun da tarif edildiği şekilde bir afet sebebiyle veya hırsızlık gibi tacirin iradesi dışında bir sebeb nedeniyle bir zayii halinin mevcut olduğu iddia ve ispat edilmediğinden davacının kusuru nedeniyle zayiinin gerçekleştiği anlaşılmakla zayi belgesi isteme koşullarının mevcut olmadığı, davacı şirketin özenle muhafaza etmediği karar defterinin kaybı nedeniyle zayi belgesi istenemeyeceğinden ;ilk derece mahkemesinin davanın reddine ilişkin hükmüne yönelik istinaf sebebleri yerinde görülmediğinden davacı şirket yetkilisinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle:
Davacının istinaf başvurusunun HMK ‘nun 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
Peşin harcın karar harcına mahsubuna başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
İstinaf yoluna başvuran davacı tarafından yapılan giderlerin üzerinde bırakılmasına,
Dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK 362(1)-ç maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi.14/02/2019