Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2019/1264
KARAR NO: 2021/1484
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 26/03/2019
NUMARASI: 2017/868 Esas 2019/310 Karar
DAVA: Tazminat (Bankacılık İşlemlerinden Kaynaklanan)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 14/10/2021
Davanın reddine ilişkin kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacı şirket yetkilisi; davalı bankadan yaklaşık olarak 20 adet kredi kullandığını, bu kredilerin yeniden yapılandırılmasını talep ettiğini, yapılan anlaşmaya göre aylık %0,80 akdi faiz uygulanacağını ancak davalı bankanın aylık olarak %2,20 akdi faiz uygulayarak yeniden yapılandırdığını, davalı bankanın müdürünün faizlerin arttığının söylendiğini, diğer yandan 20 adet kredinin kullanımı sırasında her dosya için ayrı dosya masrafı alındığını, bunun TKHK aykırı olduğu belirtilerek belirsiz alacak davası ile 10.000-TL nin ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP: Davalı banka vekili; davacı ile müvekkili banka arasında imzalanan genel kredi sözleşmesi ve ticari bankacılık hizmetleri sözleşmeleri uyarınca davacı şirkete ticari krediler kullandırıldığını, davacı şirketin İTO kayıtlarına göre tasfiye halinde bir şirket olduğunu, taraflar arasında akdedilen sözleşmelerin ikişer nüsha imzalandığını ve birer nüshasının davacıya verildiğini, kredilere uygulanan faiz oranlarının karşılıklı olarak belirlendiğini, davacının o dönemde sözleşmeye ve kullanılan kredilere uygulanan faiz oranlarına itirazda bulunmadığını, dava konusu tüm kredilerin ticari nitelikli oldukları için TKHK kapsamına girmediğini belirtilerek davanın reddine karar verilmesi savunmuştur.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Davalı banka ile davacı arasında genel kredi sözleşmesinin akdedildiğini, davacının taksitli ticari kredi kullandığını, bankanın tahsil ettiği komisyonların başta hesap ekstresi ve tahsilat dekontu üzerinde gösterildiğini ayrıca sözleşmenin 2.10.8 m. altında da genel hatlarıyla ve nispi olarak yer verildiğini,komisyon ve ücretin tahsilinin sözleşme koşullarına uygun olarak tahsil edildiği, T.C. Merkez Bankası’nın 2006/1 sayılı tebliği ve bankacılık teamüllerine uygun olduğunu, dolayısıyla bu yönden de, davalı bankanın tahsil ettiği ücret ve komisyonun iade koşullarının oluşmdığı, aylık % 0,80 akdi faiz ile kullandırılması gereken kredinin aylık % 2,20 faiz ile kullandırıldığı hususunun ispatlanamadığı gerekçesiyle kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı tasfiye memuru; davalı bankanın şirketini takibe alarak diğer bankalardan kredi çekmesini haksız olarak engellediğini, şirketinin batmasına sebebiyet verdiğini, davalı tarafından bilirkişiyi oyalayarak delilleri sunmadığını, davalı bankanın hukuka aykırı olarak dosya masrafı aldığını, 0.80 faiz oranını yükselterek 2.20 ile haksız faiz aldığını, ödeme planı borçlarını günü birlik ödediğini fakat bankada kendisine boş kağıtlara attırılan imzayı kullanarak 2.20 faiz oranında geriye dönük ödeme planı düzenlediklerini, bu ödeme planının sahte olduğunu,diğer bankalardan kredi çekemediği için iflas ettiğini davalı banka hakkında tazminat davası açtığını mahkemenin dosyayı aceleye getirdiğini, kararın kaldırılarak davanın devamına karar verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE: Dava,taksitli ticari kredi sözleşmesi ve yapılandırılmasında fahiş/ haksız faiz uygulandığı ve ticari kredilere ayrı ayrı haksız dosya masrafı alındığı iddiası ile; faiz fark bedeli ile tahsil olunan dosya masrafının iadesi istemine ilişkindir. TTK m. 8/f.I’de, ticari işlerde tarafların faiz oranını serbestçe belirleyebileceği düzenlenmiştir. Bankalarca masraf ve komisyon adı altında yapılan tahsilatların yasal dayanağı kredi kullandırıldığı tarihte yürürlükte bulunan 09.12.2006 tarihli RG’de Merkez Bankası tarafından yayınlanan 2006/1 sayılı Tebliğ hükümleridir. Tebliğin ” Kredi faiz oranları ve sağlanacak diğer menfaatler” başlıklı 4. maddesinde; ” Bankalarca, … üye işyeri komisyonu hariç faiz dışında sağlanacak diğer menfaatlerin ve tahsil olunacak masrafların nitelikleri ve sınırları serbestçe belirlenir. ” denilmektedir. Öte yandan, bankacılık teamüllerine göre ilk kredi kullandırımında yapılması gereken istihbarat, haberleşme ve operasyonel vs. gibi işlemlerin bir maliyeti bulunduğundan müşteriden ” dosya masrafı ” adı altında bir ücret talep edilebilecektir. Bankalar tarafından alınacak olan dosya masrafı bakımından sözleşmede açıkça bir tutar ve oran bulunmadığında, anılan yasal düzenleme gereğince Merkez Bankasına bildirimde bulunulup bulunulmadığının araştırılması gerekmekle bildirim yapılmamış olması durumunda emsal banka uygulamalarının araştırılması ile alınan komisyon bedelinin emsal banka uygulamalarına göre orantılı olup olmadığı değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekmektedir (Yargıtay 11. H D’nin 30/05/2018 tarihli 2016/11932 E., 2018/4158 K. sayılı kararı). Somut olayda; kullandırılan ve yapılandırılan krediler için alınan dosya masraflarının emsallere göre makul bir oranda olduğu ,komisyon oranları diğer bankalar uygulamasında ortalama % 2,5 iken davalı banka tarafından % 1,67 oranda alındığı belirlenmiştir.Fahiş faiz alındığı, yapılandırma sırasında aylık %0,80 faiz taahhüt edildiği iddiası da kanıtlanamamıştır.Davacının fazla faiz tutarının ve tahsil olunan komisyon tutarlarının iadesi isteminin yerinde olmadığı anlaşılmakla ,davanın reddine ilişkin hükme yönelik ileri sürülen istinaf nedenleri yerinde görülmemiştir.Açıklanan nedenlerle davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davacı şirket tasfiye memurunun istinaf başvurusunun HMK ‘nun 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, Alınması gereken 59,30-TL istinaf karar harcından peşin yatırılan 44,40-TL harcın mahsubu ile bakiye 14,90-TL daha harcın davacıdan alınarak Hazine’ ye gelir kaydına, İstinaf yoluna başvuran davacı tarafından yapılan giderlerin üzerinde bırakılmasına, Gerekçeli kararın bir örneğinin taraf vekillerine tebliğine, HMK ‘nun 361/1. maddesi uyarınca kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabileceğine, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oy birliğiyle karar verildi.14/10/2021