Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/962
KARAR NO : 2019/1439
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 23/02/2018
NUMARASI : 2015/966 Esas 2018/190 Karar
DAVA: Tazminat (Haksız Fiilden Kaynaklanan)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 21/11/2019
Davanın kabulüne ilişkin hükmün davalı vekilince istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının, 15/10/2012 tarihinde imzaladığı belirsiz süreli iş sözleşmesi ile müvekkili şirket bünyesinde AR-GE elamanı sıfatıyla çalışmaya başladığını, davalının çalıştığı bölüm itibariyle davacı şirketin halihazırdaki tescilli endüstriyel tasarımları ile üretimde kullanılan ve kullanılması planlanan hammaddeleri,maliyetlerini, davacının portföyündeki tüketicilerin beklentileri bildiğini,davalının çalışma süresi boyunca edindiği bilgileri hukuka aykırı bir biçimde kullanmaması için “Rekabet Yasağı ve Gizlilik Taahhütnamesi” imzalandığını,taahhütname gereğince davalının “iş akdinin sona ermesinden itibaren 24 (yirmi dört) ay süreyle, işverenin faaliyet alanına giren, aynı veya benzer bir işle iştigal eden ve işverenle rekabet edebilecek nitelikte bir işi kendi namına yapmayacağını ve böyle yerde çalışmayacağını, Rekabet yasağının Marmara bölgesi içerisinde faaliyet gösteren banyo mobilyası üreticisi, satıcısı, dağıtıcıları firmalar ile bunların devamı ve bu firmalar ile tarafından kontrol edilen, yönetilen, kısmen ve tamamen hissesine sahip olunan veya hareket ettikleri firmalar, dağıtıcılar, satıcılar ile sınırlandığını, aksi halde aldığı son brüt aylık ücretin 12 (on iki) katı tutarında tazminatı (cezai şartı) ödemeyi” taahhüt ettiğini, davalının sözleşmesinin sona ermesinden çok kısa bir süre sonra, 13/05/2015 tarihinde İstanbul ilinde faaliyet gösteren …Ltd. Şti’nde AR-GE elemanı olarak çalışmaya başladığını, davalının davacı şirkette AR-GE elemanı olarak çalıştığı süre boyunca ürün tasarımlarına, üretim ve maliyet verilerine, müşteri portföyüne ilişkin bilgileri kullanarak gerek kendisine gerekse de çalışmakta olduğu şirkete yarar sağladığını ve rekabete giriştiğini, bu şekilde davacı şirkete zarar vererek taahhütname’ye aykırı davrandığını, fazlaya ilişkin talep ve dava hakkının saklı kalmak kaydıyla 18.216-TL tazminat (cezai şart) alacağının ihtarnamenin tebliği tarihinden işleyecek faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili; davalı …’in 15/10/2012 tarihinde davacı … şirkette ar-ge elemanı olarak çalışmaya başladığını, ailevi sebeplerden dolayı İstanbul’da bulunma zorunluluğu nedeniyle 07/05/2015 tarihinde iş sözleşmesini feshettiğini, buradan ayrıldıktan bir hafta sonra 13/05/2015 tarihinde … Banyo..ltd.şti’ nde mobilya ve dekorasyon montaj işçisi olarak işe başladığını, ar-ge ve montaj işlerinin birbiriyle bağlantılı olmadığını, “davalının davacı şirkette ar-ge elemanı olarak çalıştığı süre içerisinde ürün tasarımlarına, üretim ve maliyet verilerine müşteri portföyüne ilişkin bilgileri kullanarak gerek kendisine gerekse de çalışmakta olduğu şirkete yarar sağladığı ve rekabete giriştiği bu şekilde davacı şirkete zarar verdiği” yönündeki iddiaların tamamıyla gerçek dışı olduğunu, haksız rekabet kurallarına aykırı bir davranışın bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI : Mahkemece; taraflar arasında yapılan Rekabet Yasağı ve Gizlilik Taahhütnamesi ile davalı işçinin ” iş akdinin sona ermesinden itibaren 24 ay süreyle, işverenin faaliyet alanına giren, aynı veya benzer bir işle iştigal eden ve işverenle rekabet edebilecek nitelikte bir işi kendi namına yapmayacağını ve böyle bir şirkette çalışmayacağını, Rekabet yasağının Marmara bölgesi içerisinde faaliyet gösteren banyo mobilyası üreticisi, satıcısı, dağıtıcıları firmalar ile bunların devamı ve bu firmalar ile tarafından kontrol edilen, yönetilen, kısmen ve tamamen hissesine sahip olunan veya hareket ettikleri firmalar, dağıtıcılar, satıcılar ile sınırlandığı, aksi halde aldığı son brüt aylık ücretin 12 (on iki) katı tutarında cezai şartı ödemeyi” taahhüt ettiğini, davalının davacı şirketten ayrıldıktan sonra (13/05/2015 tarihinde) davacı şirket ile aynı sektörde ve Marmara bölgesi- İstanbul ilinde faaliyet gösteren ….Ltd. Şti’nde Ar-ge elemanı olarak çalışmaya başladığı, davalının eyleminin BK 444 ve 445 madde hükmüne uygun olarak düzenlenen rekabet yasağı sözleşmesinin ihlali niteliğinde olduğu, davacının davalı taraftan haksız rekabet oluşturan davranışların menini ve iş akdinin feshinden itibaren 24 ay süre için hesaplanan 18.216-TL cezai şartın tahsilini talep hakkının doğduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ : Davalı vekili, davalının dava dışı şirketteki görevinin montaj işçiliği olduğunu, müvekkilinin ailevi nedenlerden dolayı şehir değişikliği nedeniyle iş değiştirdiğini, dava dışı şirkette sevk ve montaj işleri sorumlusu olarak işe başladığını, hiçbir şekilde üretim sürecine dahil olmadığını, herhangi bir ürünün tasarımı ve çizimi ile ilgilenmediğini,sosyal medyada yer alan kanıt niteliği taşımayan birkaç fotoğrafın hükme esas alınmasının kabul edilemeyeceğini, dosyaya sunulan sevk ve montaj formlarından raporda söz edilmediğini, gerekçeli kararda 06/02/2017 tarihli davacı tarafın dava dışı şirkete gönderdiği ihtarnameye yer verilmediğini, her iki tarafın tanıklarının beyanları nazara alındığında da müvekkilinin dava dışı şirkette, davacı şirkette yaptığı işi yaptığına ilişkin herhangi bir ifadenin yer almadığını ve müvekkilinin rekabet yasağına aykırı davranışının bulunmadığının görüldüğünü, müvekkilinin şahsi bilgisayarında tasarladığı çizimlerin dava dışı şirketle ilgisinin bulunmadığını, kararın kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE :Dava TBK 444 maddesi uyarınca Rekabet yasağına aykırılıktan kaynaklanan cezai şart tahsili istemesine ilişkin tazminat davasıdır. Davalının davacı iş yerinde 15.10.2012-07.05.2015 tarihleri arasında ” Ar-Ge elamanı ” olarak çalışmış, davacı iş yerinden istifa ederek ayrıldıktan sonra 13.05.2015 tarihinde davacı iş yeri ile aynı konuda faaliyet gösteren dava dışı ….Ltd.Şti’de çalışmaya başlamıştır. Taraflar arasında imzalanan rekabet yasağı taahhütnamesi davalı 24 (yirmi dört) ay süre ile Marmara Bölgesi içersinde faaliyet gösteren “… ” üreticisi, satıcısı ve dağıtıcıları firmalarda çalışmamayı ve işverenle rekabet edebilecek nitelikte bir işi kendi namına yapmamayı, aksi halde son brüt aylık ücretin 12 ( on iki) katı tutarında tazminatı, işverene ödemeyi kabul ve taahhüt etmiştir.Uyuşmazlık; davalının davacı işyerinden ayrıldıktan sonra davadışı ….Ltd Şti’de çalışmaya başlaması taraflar arasında imzalanan Rekabet Yasağı ve Gizlilik Taahhütnamesi ihlali niteliğinde cezai şart ödemesini gerektirip gerektirmediği noktasında toplanmaktadır. Davalı vekili davacının davacı işyerinde yaptığı iş ile çalışmaya başladığı yeni işin farklı görevler olduğu , davalının çalışmış olduğu yeni işyerindeki görev tanımının farklı olması ve montaj işçisi olarak çalışması nedeniyle rekabet etmeme kuralını ihlal etmediğini ileri sürmektedir. Davalı; davacı iş yerindeki konumu,yaptığı iş ve çalışma süresine göre, davacı iş yerindeki müşteri çevresi ve yaptığı işler hakkında ticari sır kapsamında bilgilerine nüfuz edebilme imkanına sahip olacaktır. Davalının yeni işyerinde görev tanımı farklı ise de dosya kapsamından fiilen davacı iş yerinde yaptığı işle aynı işi yaptığı, kaldı ki aynı işi yapmasa dahi taraflar arasındaki sözleşmede davalının davacı ile benzer mahiyette iş yapan işyerinde çalışması yönünde bir rekabet yasağı getirildiğinden bu yöndeki istinaf sebepleri yerinde görülmemiştir. Davacının iş akdi sona erdikten sonra çalışmaya başladığı dava dışı şirketin faaliyet ve iş konularının davacı şirket ile aynı olması davalı işçinin davacı şirkette çalışırken sahip olduğu iş sırları, davacı şirketin tescilli tasarımlarına ilişkin bilgileri kullanabilme ihtimali mevcut olup bu durum davacı aleyhine zarara yolabilecektir. Davacının bu şekilde çalışması taraflar arasında düzenlenen rekabet yasağı ve gizlilik taahhüdüne aykırıdır. Taraflar arasında imzalanan rekabet etmeme yasağını içeren sözleşme uyarınca davalı iki yıl boyunca Marmara bölgesinde davacı ile aynı iş kolunda faaliyet gösteren işlerle çalışmamayı taahhüt etmiş, bu taahhüde aykırı davranılması halinde 12 aylık brüt maaşı kadar cezai şart ödemeyi kabul etmiştir. Rekabet yasağı hükmü süre, yer ve konu yönünden geçerlidir. Ancak;6098 sayılı TBK.’nın 182/ son maddesi gözönünde bulundurularak; kararlaştırılan cezai şartı fahiş olup olmadığı hususunda re’sen araştırma yapılarak bir değerlendirme yapılması, fahiş olduğu takdirde cezai şartta indirim yapılarak sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, bu hususda hiç değerlendirme yapılamadan eksik inceleme ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru bulunmamış bununla birlikte dosyada yeniden yargılama yapılmasını gerektirir bir husus bulunmadığından, davacı vekilinin istinaf bu yönden kabulü ile HMK 353(1)b-2 uyarınca hükmün kaldırılmasına tek geçim kaynağı emeği ve bunun karşılığında aldığı maaşı olan işçinin rekabet etmeme taahhüdüne aykırı davranması karşılığında öngörülen 12 aylık brüt maaşına denk gelen cezai şartın fahiş olduğu ,hakkaniyet gereği, cezai şart takdiren % 60 oranında tenkis edilmesi hak ve nesafet kurallarına daha uygun olacağından, 7.290-TL nin cezai şart olarak davalıdan ihtarnamenin tebliği tarihi 22.06.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline ,fazla istemin tenkis nedeniyle reddine ,fazla istem tenkis nedeniyle reddolunduğundan davalı yararına vekalet ücreti ve yargı giderine hükmolunmamasına karar verilmiştir.
HÜKÜM :Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davalı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜNE, Bakırköy 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2015/966 Esas-2018/190 Karar sayılı ve 23/02/2018 tarihli hükmünün HMK.’nun 353(1)b-2 maddesi gereği KALDIRILMASINA; “Davanın KISMEN KABULÜNE; 7.290- TL cezai şartın 22.06.2015 tarihinden itibaren yasal faiz işletilerek davalıdan tahsiliyle davacıya eklenmesine, fazla istemin tenkis nedeniyle REDDİNE”İlk Derece Yargılamasına ilişkin olarak; “Alınması gereken 497,98- TL harçtan davacı tarafından peşin ve ıslah ile yatırılan toplam 411,09 -TL harcın mahsubu ile bakiye 86,89 TL’nin davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,Davacı tarafından yapılan 442,89- TL peşin harçlar ile 600-TL bilirkişi ücreti ve 205-TL posta masrafı olmak üzere toplam 805- TL yargı giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, Davacı vekili için takdir olunan 2.725-TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,Davanın kısmen reddi tenkis nedeniyle olduğundan bu kısım nedeniyle davalı yararına yargı gideri ve vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, Davalı tarafından yatırılan 312-TL peşin istinaf karar harcının istek halinde iadesine, İstinaf yoluna başvuran davalı tarafından yapılan giderlerin üzerinde bırakılmasına,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK 362(1)-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi.21/11/2019