Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/2152
KARAR NO: 2020/1090
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 04/07/2018
NUMARASI: 2014/1007 Esas-2018/720 Karar
DAVA: Tazminat
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 27/10/2020
İlk derece mahkemesince verilen davanın kısmen kabulüne yönelik hükmün davalı vekilince istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA: Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında 27.12.2012 tarihinde akdedilen sözleşmeye istinaden davalıdan 607.500,00 EURO tutarında bir jeneratör satın alındığını, jeneratörün Türkiye’de kurulumunun yapılmadan önce Amerika’da test edilmesi gerektiğini, bunun için DSİ tarafından test heyetinin oluşturulduğunu, test heyetinin gidiş-dönüş tarihinin belli olduğunu ve değiştirilemeyeceğini, jeneratörün Amerika’da yapılacağı testi için alıcı tarafından beş kişinin Amerika’ya gönderileceğini, buna ait giderlerin davalı tarafından ödeneceğinin sözleşmede kararlaştırıldığını, müvekkili şirketten beş kişinin tayin edildiğini ve ayrıca iki kişinin de davalı şirketten test için katılımda bulunduğunu, … hava yollarına ait İstanbul-Newyork 13:55 uçağının iptal olması üzerine … adlı hava yolu şirketinin ayarladığı Washington aktarmalı başka bir uçakla Amerikaya gidildiğini, ancak heyette bulunan dört kişinin hava alanında bırakıldığını, hava yolu şirketinin kalan dört kişinin görülmediği gerekçesi ile bilet alımı talebinin red edildiğini, davalının diğer heyet üyelerinin havaalanına gelmesini beklemeksizin kendilerine ve heyet başkanına bilet aldıklarını, sözleşmeye göre davalı tarafından heyete dahil edilecek olan beş kişinin masrafını karşılaması gerektiğini ancak bunun yerine getirilmediğini, bu nedenlerden dolayı davalı tarafından yerine getirilmeyen bilet alımı konusundaki sözleşme ediminin müvekkili tarafından THY’de bulunan business classtan uçak bileti alınmak zorunda kalındığını, alınan bilet giderlerine ait olmak üzere davalı adına 31.08.2013 tarihinde 43.797,22 TL ‘ik fatura düzenlendiğini belirterek, 43.797,22 TL alacağın ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili; müvekkili ile davacı şirketin imzalamış oldukları 27.12.2012 tarihli sözleşme gereği satışı yapılan jeneratörün Amerika’da fabrikada yapılacak testine alıcı firmadan katılacak beş kişinin masraflarının müvekkili şirkete ait olduğunun sözleşmede yer aldığını, söz konusu seyahat programının davacı firma yetkililerine aylar öncesinden bildirildiğini, davacı firmanın katılımcılarının vize işlemlerinin yapılmasında gecikmesine rağmen heyette yer alan tüm kişilerin gidiş-dönüş uçak biletlerinin müvekkili şirket tarafından yetkili acente aracılığıyla satın alındığını ve uçuşla ilgili bilgilerin heyetteki ilgililere ulaştırıldığını, davacı şirketin biletlerin alınmasına rağmen seyahat programına New York şehrinin de eklenmesini istediklerini ve bu talebin müvekkili tarafından kabul edilmek zorunda kalındığını, tüm rezervasyon ve bilet programının buna göre tekrar değiştirildiğini, davacının elemanı …’nun vize alamaması nedeniyle biletinin iptalinin talep edildiğini ve bunun da yerine getirildiğini, ancak bu kişinin pasaportunu aldığını ve yeniden bilet alınmasının talep edildiğini, bu kişi için bilet arandığını ve bulunması ile aranacağının davacıya bildirildiğini, ancak davacının bu kişi ile ilgili olarak kendisinin bilet aldığını, müvekkili şirketin sürece uygun olmayan davacı şirketin hareketlerine karşılık sözleşme edimlerini yerine getirdiğini, … hava yollarının İstanbul Chicago ve Newyork Chicago aktarmalı uçusunun hava yolu şirketinden kaynaklanan nedenden dolayı iptal edilmesinde müvekkiline kusur yüklenemeyeceğini, müvekkilinin test programının aksamaması için …, … ve … olmak üzere heyet üyelerine Washington aktarmalı tekrar bilet satın aldığını, havaalanına gelmeyen dört kişi için ise bilet ayarlamaya çalıştığını, ancak hava yolu şirketi kurallarına göre bilet alınacak kişinin görülmesi gerektiği belirtilerek talebin reddedildiğini, müvekkilinin bilet araştırdığı sırada davacı tarafından diğer heyet üyelerine New York uçuşlu başka bir uçaktan business class bilet alındığını, davacının bu şekilde ilave masraf yarattığını, müvekkilinin seyet programı kapsamında kalan masraflardan sorumlu olduğunu, ayrıca programda serbest zaman olarak belirlenen zamandaki şahsi gezi, yemek şehir turu masraflarından müvekkilinin sorumlu tutulmasının mümkün olmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece; davalının uçuş giderleri, vize masrafları, taksi ve yemek masraflarından sözleşmenin 3. maddesi kapsamında sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın 42.577,47 TL üzerinden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ: İstinaf yoluna başvuran davalı vekili; davacının sözleşme kapsamındaki hakkını kötüye kullandığını, müvekkilinin sorumluluklarını yerine getirmesine rağmen davacının business class bilet alarak ilave masraf yarattığını, iddia edilen masrafların programda serbest zaman olan tarihlerdeki şehir turu, gezi, taksi ve yemek masrafı olup, serbest zamandaki masrafların müvekkilinden istenmesinin hakkaniyete aykırı olduğunu, söz konusu masrafların teste ilişkin olduğu hususunun davacı tarafından kanıtlanamadığını belirterek, kararın kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.
GEREKÇE: Dava, taraflarca imzalanan 27.12.2012 tarihli sözleşmenin 3. maddesi kapsamında davalı tarafından davacıya satışı yapılan jeneratörün Amerika’daki test işlemleri için davacının 5 kişilik katılımcısının yapmış oldukları uçuş, gezi, yemek gibi masrafların tahsiline ilişkin alacak davasıdır. Taraflarca imzalanan sözleşmenin 3. maddesinde, jeneratörün Amerika’daki testine katılacak 5 kişilik davacı heyetinin masraflarının davalı tarafından karşılanacağı kararlaştırılmıştır. Somut olayda; teste katılacak kişi sayısı 7 olup, uçuşun havayolu şirketi tarafından son anda iptal edilmesi nedeniyle hazır havalimanında hazır bulunan 3 kişi için davalı şirket tarafından başka uçuştan bilet alındığı ve uçuşun gerçekleştiği, o an henüz havalimanına ulaşmayan 4 kişilik heyete, havalimanında hazır olmadıkları için aynı uçuştan bilet alınamadığı, davalı şirketin bu kişilere bilet bulamadığı, uçuş arandığı sırada davacının kendi insiyatifiyle bu kişilere THY New York uçağından bilet alınarak uçuşun gerçekleştirildiği, THY’nin uçağın tam kapasite ile havalandığı yönündeki yazı cevabı da dikkate alındığında, davacının ekonomi sınıfından bilet alma olanağı bulunmadığının kabulünün gerektiği anlaşılmıştır. Aksi halde Amerika’ya giden heyetin orada beklemesi, programın sarkması ve sonucunda davalının daha fazla masraf yapmak zorunda kalması söz konusu olabilecekti. Bu nedenle davacının uçuş masraflarını davalıdan talep etmesinin sözleşme hükmü karşısında haklı olduğu kanaatine varılmıştır. Vize masrafları ise zorunlu gider niteliğinde olduğundan, davacının bu tutara da katlanması kaçınılmazdır. Ancak davacı tarafından bu masraflar dışında gezi, yemek, taksi ve … gezisi masrafları adı altında da alacak talebi bulunmaktadır. Davalı tarafından gezi programı yapılarak davacı ile de paylaşılmış olup, programda 11.08.2013, 14.08.2013 tam gün ile 15.08.2013 havalimanı transferine kadar olan süre serbest zaman olarak öngörülmüştür. Dolayısıyla serbest zaman olarak belirlenen tarihlerde yapılan masrafların test gezisi kapsamında değerlendirilmesi olanaksızdır. Gerçekten de davacının masraf olarak ileri sürdüğü ödeme belgelerinden birisi 341,00TL tutarlı ve 10.08.2013 tarihli olup henüz uçuş gerçekleşmeden Atatürk Havalimanında yapılan harcamaya ilişkindir. 13.08.2013 tarih ve 153,21 USD tutarlı ödeme belgesi ile 14.08.2013 tarihli ve 295,00- USD tutarlı ödeme belgesi de New York’ta yapılan harcamaya ilişkin olup, son harcama, programdaki serbest zaman kapsamındadır. Davacı ancak bu masrafların da test için zorunlu olarak yapıldığını kanıtlamak suretiyle davalıdan talepte bulunabilir ki bu hususta delil bulunmamaktadır. Bu durumda davacının 39.972,77- TL bilet masrafı ile 1.640 TL vize masrafı olmak üzere toplam 41.612,77- TL masraf talep edebileceği sonucuna varılmıştır. Bu nedenlerle; bilet ve vize masrafı dışında taksi ve yemek masraflarının da davalıdan tahsiline yönelik ilk derece mahkemesi kararı yerinde değildir. Ancak bu husus yeniden yargılama gerektirmediğinden, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak, 41.612,77- TL üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle: Davalı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜNE, İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2014/1007 Esas – 2018/720 Karar sayılı 04/07/2018 tarihli kararının, HMK.’nun 353(1)b-2 gereği KALDIRILMASINA; “DAVANIN KISMEN KABULÜ KISMEN REDDİ ile, 41,612,77-TL’nin 04/10/2013 tarihinden değişen oranlarda avans faizi ile davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine” İlk derece mahkemesine ilişkin olarak; “Alınması gerekli 2.842,56-TL harcın; davacı tarafından peşin yatırılan 747,95- TL harçtan mahsubu ile bakiye 2.094,61-TL’nin davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,” Davacı tarafından yatırılan 747,95- TL peşin harcın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, Davacı vekili için takdir olunan karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca belirlenen 5.033,52-TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine Davanın reddolunan kısmı üzerinden davalı vekili için takdir olunan 2.184,45-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, Davacı tarafından yapılan 1.800,-TL bilirkişi ücreti, 309,50- TL tebligat ve müzekkere gideri olmak üzere toplam 2.109,50- TL yargı giderinden, kabul ve red oranı nazara alınarak takdiren 2.003,55-TL’nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, bakiye kısmın davacı üzerinde bırakılmasına, Davalı tarafından yapılan 117,- TL yargı giderinden, kabul ve red oranı nazara alınarak takdiren 105,95- TL’nin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine” İstinaf yoluna başvuran davalı tarafından yatırılan 727,15-TL peşin istinaf karar harcının kendisine iadesine, Hükümden sonra davacı yan gider avansından karşılanan 28,-TL gider avansının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,Hükümden sonra davalı yan gider avansından karşılanan 33,-TL gider avansının davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, H.M.K.’nın 362(1)-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi. 27/10/2020