Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/1301
KARAR NO : 2018/952
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/11/2017
NUMARASI : 2017/500 Esas 2017/999 Karar
DAVA : Zayi Belgesi Verilmesi
İSTİNAF KARAR TARİHİ:16/07/2018
Görülen dava neticesinde ilk derece mahkemesince verilen hükmün davacı vekilince istinaf edilmesi üzerine dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
DAVA : Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili şirkete ait … nolu boş faturanın 3 nüshası ile birlikte şirket merkezinde kaybolup çalındığından bahisle söz konusu faturaların zayi edildiğinin tespitine ve zayi belgesi verilmesi, fatura nüshalarının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece, davada faturanın kaybolması için kanunda sayılan ve buna benzer hiçbir sebebe dayanılmamış olduğu, “kaybetme” olayının madde sayılan olaylardan olmadığı, “kaybetme” olayının varlığına yönelik bir kanıt sunulmamış olduğu, salt “kaybetme” olgusunun zayi belgesi verilmesi için yeterli olamayacağı, her tacirin basiretli bir tacir gibi davranma yükümlülüğü altında tüm ticari defter, belge ve kayıtlarını saklamasının gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ : İstinaf yoluna başvuran davacı vekili; dava dilekçesinde de belirtildiği üzere; faturanın sadece kaybolma değil, çalınmış olabileceğinin de belirtildiğini, müvekkilinin gerekli özen ve dikkati göstermesine rağmen bu durumun meydana geldiğini, 1 adet faturanın 3 nüshasının birden eksik olması nedeniyle, çalınmış olma ihtimaline karşı gerekli gazete ilanlarının yapıldığını ve mahkemeye başvurulduğunu, sadece kaybolma ihtimali üzerinden davanın reddine karar verilmesinin hukuk ve hakkaniyete uygun bulunmadığını belirterek kararın kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE :6102 Sayılı Kanunun 82/7. Maddesinde “Bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaı uğrarsa tacir zıyaı öğrendiği tarihten itibaren on beş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebileceği davanın hasımsız olarak açılacağı”düzenlenmiştir. Davacının söz konusu düzenlemeden yararlanabilmesi için bir taraftan defterlerin ve belgelerin korunması amacı ile gereken dikkat ve ihtimamı göstermiş bulunması, diğer taraftan da ziyaa uğramanın onun iradesi dışında elinde olmayan bir neden ile meydana gelmiş olması gerekmektedir. İleri sürülen mücbir sebebin de defter ve belgelerin yok olması veya elden çıkması sonucunu doğuracak nitelik ve yoğunlukta olması, başka bir deyişle davacının irade dışında defter ve vesikaların tamamen veya kısmen kaybı yahut yok olması gerekmektedir.Somut olayda faturanın kaybolması için kanunda sayılan ve buna benzer hiçbir sebebe dayanılmamış olduğu, kaybetme olayının madde sayılan olaylardan olmadığı, kayıp olgusunun zayi belgesi verilmesi için yeterli olamayacağı, her tacirin basiretli bir tacir gibi davranma yükümlülüğü altında tüm ticari defter, belge ve kayıtlarını saklaması gerekmektedir. Zayii koşullarının yeterince değerlendirilmediğine ilişkin istinaf sebebi yerinde görülmemiştir.
İlk Derece Mahkemesinin gerekçesinde bir isabetsizlik yok ise de ;davacı taraf 1 adet kullanılmamış boş faturanın nüshalarıyla birlikte kaybolduğundan bahisle zayii belgesi talep etmiştir.Esasen kullanılmamış boş fatura TTK’nın 82. maddesi anlamında kaybı halinde zayi belgesi istenebilecek belgelerden de değildir. (Yargıtay 11 Hukuk Dairesinin emsal olabilecek esas no : 2013/17413 ,karar no: 2014/2046 sayılı ve 6.2.2014 tarihli ilamı da bu yoldadır.) Zayi belgesi talep etme koşulları bulunmadığının anlaşılmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen istinaf sebeblerinin esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM :Yukarıda açıklanan nedenlerle:
Davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK ‘nun 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
Peşin harcın karar harcına mahsubuna başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
İstinaf yoluna başvuran davacı tarafından yapılan giderlerin üzerinde bırakılmasına,
Dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK 362.ç maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 16/07/2018