Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Anadolu Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi 2017/296 E. 2018/142 K. 17.04.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İstanbul Anadolu
FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
GEREKÇELİ KARAR

ESAS NO : 2017/296
KARAR NO : 2018/142

DAVA : Fikir Ve Sanat Eseri (Maddi Tazminat İstemli)
DAVA TARİHİ : 21/05/2015
KARAR TARİHİ : 17/04/2018

Mahkememizde görülmekte bulunan Fikir Ve Sanat Eseri (Maddi Tazminat İstemli) davasının yapılan açık yargılamasının sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin mali haklarına sahip olduğu 5 adet Türk filminin davalıya ait —- logolu televizyon kanalında 7 defa gösterildiğini, söz konusu film listesinin ve gösterim tarihlerinin dava dilekçesine ekli belgeler arasında bulunduğunu, izinsiz gösterimlerin müvekkili tarafından tespit edildiğini ve tespit edilen gösterimlere ilişkin kayıtların dosyaya sunulu hard disk içerisinde bulunduğunu, yazılı izni olmadan yapılan yayınların müvekkilinin mali haklarına tecavüz ettiğini, FSEK 68.madde uyarınca filmlerin emsal bedellerinin 3 katını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı yanın hak sahibi olduğunu iddia ettiği adı geçen eserlerin müvekkili şirkete ait medya hizmet sağlayıcı yayın kuruluşunda yayınlanmadığını, dosyaya bir hard disk sunulmuş olsa da bu durumun davacının iddiasını ispatladığı anlamına gelmediğini, davacının iddialarını kabul etmemekle birlikte talep edilen tazminat miktarının çok yüksek olduğunu, davacı yanın kendi fahiş hesabı ile gösterim bedelini belirlediğini ve bu bedelin üç katını hesaplayarak tazminat talep ettiğini, fakat bunun mahkemenin üç katına karar vereceği anlamına gelmediği gibi müvekkili şirketin böyle bir bedeli ödeme gücünün de olmadığını, müvekkili şirketin “müzik-eğlence konulu tematik yayın” türünde yayın yapan bir medya hizmet sağlayıcı kuruluşu olduğunu, “—-” kanalının genel izleyici kitlesine hitap eden bir televizyon kanalı olmayıp belli bir izleyici kesimini hedef alan programlar yayınlamakta olduğunu, bu nedenle de izleyici oranının ve dolayısıyla da kazancının düşük olduğunu ifade etmiş ve açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık; davacının yapımcısı ve telif hakkı sahibi olduğu 5 adet sinema filminin davalıya ait televizyon kanalında 7 defa izinsiz olarak yayınlayıp yayınlanmadığı, yayınlanmış ise davacının FSEK 68.madde gereğince tazminata hak kazanıp kazanmadığına ilişkindir.
Dosyamız içerisine celbedilen 29.01.2016 tarihli bilirkişi raporunda; “dava konusu filmlerin, FSEK de yar alan eser kategorilerinden “—-” olduğu, davacının “—“, “—“, “—“, “—–” isimli fimlerinin davalıya ait uydu kanalında 01.11.2013 – 31.12.2017 tarihleri arasında gösterilmesi sebebiyle davalıya karşı tam ruhsattan kaynaklı mali haklarını ileri sürebileceği, 12.02.1982 tarihli “—-“nde, “—-” filmini çeken kurum olarak “—” ibaresine yer verildiği, davacının iddia ettiği —-işletmesi — adlı şahsa ait ise, mali hak devrinin hukuka uygun bir şekilde gerçekleştiği ve bu sebeple filmin tüm mali haklarının davacıya ait olduğunun kabulü gerekeceği, dosyada bulunan RTÜK İzleme ve Değerlendirme Dairesi Başkanlığı’nın 44096195-110.02.03/E.16149 sayılı ekli CD içerisindeki videoların izlenmesi neticesinde; “—” filminin 10.03.2015 tarihinde, “—” filminin ise 01.03.2015 ve 13.03.2015 tarihlerinde on dördüncü paragrafta bulunan tabloda yazılı saatlerde davalıya ait kanalda yayınlandığının tespit edildiği, dava dilekçesine ekli flash bellek içerisindeki videolardan, “—-” ve “—-” isimli filmlerin 1’er defa, “—” isimli filmin ise 2 defa davalıya ait kanalda yayınlandığının görüldüğü, fakat yayınların hangi tarihte ve saatte gerçekleştiğinin izlenen videolardan anlaşılamadığı, davaya konu filmlerin gösteriminin rayiç ve emsal bedellerinin FSEK m.68 gereğince öncelikle meslek birliklerinden sorulması gerektiği, davacının FSEK m.68 uyarınca emsal bedelinin üç katı talebinin Mahkemenin takdirinde olduğu” tespit ve görüşlerine yer verilmiştir.
Davacı vekili 04.04.2016 tarihli ıslah dilekçesi ile; dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 1.000,00 TL den dava açtıklarını, bilirkişi tarafından yapılan tespitte Meslek Birliklerinden gelen rayiç bedel tespiti yapılması gerekeceğinin belirtildiğini, dosya içindeki SESAM yazısına göre her bir gösterim için belirtilen rayiç bedellerin alt limitinden hesap yapıldığı zaman toplam 93.000,00 TL bedel 3 katı olarak ortaya çıktığını, toplam 5 filmin izinsiz olarak 7 gösterimi için bu hesaba göre 93.000,00 TL olarak davayı ıslah ettiklerini, 93.000,00 TL bedelin filmlerin son gösterim tarihi olan 21.04.2015 tarihinden itibaren işleyecek bankaların ticari faize uyguladığı en yüksek faiz oranından hesap edilecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Yine dosyamız içerisine alınan 03.08.2016 tarihli bilirkişi ek raporunda; “heyetlerince hazırlanan kök rapordan sonra davacı vekilinin, İstanbul Anadolu —. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin — Esas sayılı dosyasında — İşletmesi’nin—-‘a ait olduğunun sonuca bağlandığını beyan ettiğini ve ilgili kararı dosyaya sunduğunu, İstanbul Anadolu —. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin — E. — K. Sayılı dosyası üzerinden yapılan incelemede “—” isimli filmin mali haklarının —‘a ait olduğunun karara bağlandığının heyetlerince tespit edildiğini, davalı vekilinin incelemeye temel teşkil etmesi gerektiğini belirttiği RTÜK İzleme ve Değerlendirme Daire Başkanlığı’nın—–110.02.02/1317 sayılı yazısının, RTÜK’ ün talebi neticesinde davalı tarafından hazırlanan bir belge olduğunu ve salt bu belgeye dayalı olarak bir inceleme yapılabilmesinin mümkün olamayacağını, ayrıca şayet davacı taraf, dosyaya sunulan hard disklerdeki kayıtların sahte olduğunu iddia etmekteyse, bu durumda HMK m.211 gereğince ilgili belgelerin sahtelik incelemesinin gündeme geleceğini ve takdirin konuda Mahkemeye ait olduğunu, davacı vekilinin ayrıca izinsiz yayınlara ilişkin yıl/ay/gün-saat bilgilerinin yer aldığını belirttiğini, heyetlerince teknik bilirkişi tarafından yapılan incelemelerle, davacının sözünü ettiği şekilde yıl/ay/gün-saat bilgisine ulaşıldığını, son olarak farklı dosyalardan edindikleri bilgiler doğrultusunda, —‘ ın filmlere ilişkin emsal-rayiç bedel bilgilerinin güncellendiğini belirtmenin uygun olacağını, bu doğrultuda, güncel rayiç veya emsal bedellere ulaşılması için — ‘a yeniden müzekkere yazılması hususunun Mahkemenin takdirinde olduğunu” beyan etmişlerdir.
Dosyamız içerisine bir başka bilirkişi heyeti tarafından alınan 22.06.2017 tarihli bilirkişi raporunda ise; sektörel raiç bedel hesaplamalarının, tazminat hesaplamalarının tespit edildiği görülmüştür.
Davalı vekilinin, cevap dilekçesinde ; filmlerin müvekkiline ait kanalda yayınlanmadığını beyan ettiği anlaşılmakla,RTÜK tarafından mahkememize gönderilen ve davalıdan temin edildiği anlaşılan CD kayıtlarında, “—” filminin 10/03/2015 tarihinde, “—-” filminin 01/03/2015 ve 13/03/2015 tarihlerinde yayınlandığının tespit edildiği, diğer filmlerin kaydının bulunmadığı anlaşılmakla, davacı tarafça sunulan flash bellek içerisinde bulunan kayıtların , oluşturulma tarihinin tespiti yönünden bilişim uzmanı bilgisayar mühendisi bilirkişiden rapor alınmış, 17.01.2018 tarihli bilirkişi raporunda; “dosya içerisindeki evraklardan incelenen görüntülerde davalı tarafa ait TV kanal logosunun kullanıldığının görüldüğü, 5 adet filmin —logolu televizyon kanalında 7 kez gösterime sunulduğu flash bellek içerisindeki kayıtlar üzerinden tespit edildiği, incelenen video görüntüleri üzerinde basılı tarih, zaman ibareli bulunmadığı, bununla birlikte kaydedilen dosyaların isimlendirmesinden anlaşıldığı üzere kaydedilen TS görüntülerinin izlenme /kaydedilme tarih ve zaman bilgilerinin tabloda sunulduğu” belirtilmiş,kayıtlardan 16/09/2014-21/04/2015 tarihleri arasında, —-ve —- isimli filmlerin ikişer kez, —-, —- ve — filmlerinin birer kez olmak üzere toplam 7 kez yayınlandığı anlaşılmıştır.
Öncelikle Davacı şirketin davaya konu filmlerin mali haklarına sahip olup olmadığı incelenmiştir.
12/06/1995 tarihinden önce yapımına başlanan filmler yönünden uygulanacak olan 5846 Sayılı FSEK 8. Madde de; eser sahibinin ” —” şeklinde tarif edildiği anlaşılmakla , EK-2 maddesi ile 70 yıla çıkarılan koruma süresinden filmlerin yapımcısının faydalanacağı kanaatine varılmıştır.
Kültür ve Turizm Bakanlığı,Telif Hakları Genel Müdürlüğü’nün yazı cevabından ve ekli belgelerden, —-, —- ve — filmlerinin yapım yılının 1987 yılı olduğu ve davacının filmlerin yapımcısı sıfatıyla mali haklarının sahibi olduğu, — filminin yapımcısının, mahkememizin — E—- K sayılı ilamı ile yapımcısının — olduğunun tespit edildiği, bu kişinin haklarını Beykoz—Noterliğinin 01/09/2014 tarihli — yevmiye numaralı sözleşme ile, —-‘a, —‘ın da davacı şirkete devrettiği, devir tarihleri gözönüne alındığında davacının da FSEK EK 2 maddesinde düzenlenen uzayan koruma süresinden faydalanacağı kanaatine varılmış, davacı şirketin davaya konu filmlerin mali haklarının sahibi olduğu kabul edilmiştir.
RTÜK ‘den celp edilen CD kayıtları ve davacı vekilinin ibraz ettiği flash bellek içerisinde bulunan kayıtlardan , davalının — logolu televizyon kanalında, izinsiz olarak davacının mali haklarına sahip olduğu, — isimli filmi 16/09/2014 tarihinde , — isimli filmi 29/10/2014 tarihinde , — isimli filmi 10/03/2015 tarihinde, —-isimli filmi 24/10/2014-21/04/2015 tarihlerinde, — isimli filmi 01/03/2015-13/03/2015 tarihlerinde izinsiz olarak yayınlamak suretiyle davacının FSEK 22.maddede düzenlenen çoğaltma ve 25. Maddede düzenlenen umuma iletim haklarını ihlal ettiği kanaatine varılmıştır.
Davacının mali hakları ihlal edilmekle, FSEK 68/1 maddesi gereğince tespit edilecek rayiç bedelin üç katı tutarını isteyebileceği, davalının televizyon kanalının, RTÜK yazı cevabından anlaşıldığı üzere, müzik eğlence tematik türde uydudan yayın yapan Televizyon kanalı olduğu anlaşılmakla,(her nekadar —‘dan görüş sorulmuşsa da, bildirilen rakamların ulusal-kablolu-uydu yayını ayrımı yapılmadan bildirildiği gözönüne alınarak ) 22/06/2017 tarihli bilirkişi raporunda yapılan hesaplama hükme esas alınarak ve filmlerin toplam 7 kez gösterildiği tespit edilmekle , (7x1000TL=7.000 TL, 7.000×3= 21.000 TL) Fsek 68/1 maddesi gereğince izinsiz gösterim bedelinin üç katı 21.000TL ‘nın son gösterim tarihi olan 21.04.2015 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Davacı vekili davalı şirketin kaçak yayınlarına devam ettiğini beyanla yayınların durdurulması konusunda ihtiyati tedbir kararı verilmesini talep etmişse de; davanın davaya konu filmlerin izinsiz gösterim bedelinin tahsili talebi ile açıldığı, dava dilekçesinde men talebinin bulunmadığı gibi,dava konusu filmler yönünden yargılama yapılarak davacının hak sahipliği tartışıldığından,dava dışında ki tüm yayınların da durdurulmasını sağlayacak biçimde yayın durdurma tedbirine karar verilemeyeceği kanaatine varılarak ihtiyati tedbir talebininin reddine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM:
1-Islah ile arttırılan davanın KISMEN KABULÜNE, KISMEN REDDİNE,
2-7.000,00 TL izinsiz gösterim bedelinin FSEK 68/1.maddesi gereğince üç katı olan 21.000,00 TL’nin 21.04.2015 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,
3-72.000,00 TL talebin REDDİNE,
4-Davacı tarafın ihtiyati tedbir talebinin REDDİNE,
5- Peşin ve ıslah ile alınan harç toplamı karar ve ilam harcını karşıladığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına,
164,32 TL fazla alınan harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine,
6- Davacı yararına kabul edilen miktar üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 3.145,00 TL vekalet ücreti takdiri ile davalıdan alınarak, davacıya verilmesine,
7- Davacı tarafından yapıldığı anlaşılan 27,70 TL başvurma harcı, 27,70 TL peşin harç, 4,10 TL vekalet harcı, 1.571,13 TL ıslah harcı, 5.000,00 TL bilirkişi ücreti, 273,00 TL tebligat, müzekkere masrafı olmak üzere toplam 6.903,63 TL yargılama giderinin kabul ve red oranları gözönüne alınarak 1.587,83 TL sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kalanın davacı üzerinde bırakılmasına,
Davalı tarafından yapıldığı anlaşılan 32,20 TL yargılama giderinin kabul ve red oranları gözönüne alınarak 24,79 TL sinin davacıdan alınarak, davalıya verilmesine, kalanın davalı üzerinde bırakılmasına,
Taraflarca yatırılan gider avanslarından kullanılmayan miktarların karar kesinleştiğinde ve istek halinde taraflara iadesine,
Dair; davacı yüzüne karşı, davalının yokluğunda, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yasal 2 haftalık süre içersinde istinaf yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.17/04/2018