Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Anadolu 9. Asliye Ticaret Mahkemesi 2018/124 E. 2020/284 K. 07.07.2020 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. İstanbul Anadolu 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

GEREKÇELİ KARAR

ESAS NO : 2018/124 Esas
KARAR NO : 2020/284

DAVA : Menfi Tespit (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 01/02/2018
KARAR TARİHİ : 07/07/2020

Mahkememizde görülmekte olan Menfi Tespit (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
DAVA : Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacı şirketinin —— plaka nolu aracına kayıtlı —- kullandığını, davalı şirketin göndermiş olduğu ihlalli geçiş ihtarnamesi ile davalı şirketin işletmeciliğini yaptığını ———-geçiş yaptığını öğrendiğini, davalı şiketi haksız ve hukuka aykırı olarak kendi hatası ve gerekli özeni göstermemesi nedeniyle oluşan ihlalli geçişlerin cezalarını da davacı şirketten talep ettiğini, karayolları geçiş ücretlerine yönelik olarak geiş bakiyeleri yetersiz olan araçlara bakiyesinin yetersiz olduğu ve 7 gün içerisinde yükleme yapılması halinde cezai işlem uygulanmayacağının bildirilmediğini, uygulama sayesinde—- hesabında yeterli bakiye bulunmayan kişilerin ilgili süre içeresinde yükleme yaparak haklarında cezai işlem uygulanması ve mağduriyet doğmasının engellendiğini, uygulamada geçiş ihlalinin öğrenilmesinin imkanı bulunmadığını, davalı tarafından ihtarda bulunulmadığı için davacının temerrüte düşmediğini, davalı şirketin mesaj yolu ile ilgili bilgilendirmeyi ise 30/05/2017 tarihinden itibaren uygulamaya başladığını ve görüleceği üzere ihlalli geçişlerden sonra olduğunu, herhangi bir borç miktarını bildirir bir ihtarın tebliğ edilmediğini bu nedenle davacı şirketin temerrüte düşmediğini, tüm bu nedenlerle borçsuzluk iddiasının haklı olması nedeniyle borçsuzluğunun tespiti ile takibin iptaline, yargılama giderleri ve avukatlık ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini mahkememizden talep ve dava etmiştir.
CEVAP : Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle: davacının —— ihlalli geçiş ihtarnamesinin tanzim tarihi itibariyle 22 kez ihlalli geçiş bulunması neticesinde 6001 sayılı kanunun 30/5. Maddesi uyarınca 6.025,80 TL borçlanmasında herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığını, bu nedenle davanın esastan reddine karar verilmesine davacının tevdi mahalli tayini talebinde hukuka yarar bulunmadığını, tevdi mahalli tayini için gerekli yasal koşulların oluşmamış olması ve tevdi mahalli tayini talebinin kötü niyetli olması nedeniyle tevdi mahalli tayini talebinin reddine karar verilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmesini mahkememizden talep ve dava etmiştir.
İNCELEME VE GEREKÇE :
Taraflar arasındaki ihtilaf, temelde ihlalli geçiş nedeniyle davalı işletmecinin araç sahiplerine bildirimde bulunma yükümlülüğünün bulunup bulunmadığı ve ihlali geçiş sebebiyle uygulanan ceza tutarını tahsil koşullarının oluşup oluşmadığı noktası olup, dava, ihlali geçiş nedeniyle tahakkuk ettirilen ceza tutarından dolayı borçlu olmadığının tespiti(menfi tespit) davasıdır.
Celp edilen araç tescil kaydına göre ihlalli geçiş iddiasına konu —— aracın davacı adına kayıtlı olduğu anlaşılmıştır.
Cevap dilekçesi ekinde sunulan ihlalli geçiş bildirimleri davacının maliki olduğu araç hakkında düzenlenmiştir.
4046, 3465 ve 3996 sayılı kanunlar çerçevesinde işletme hakkı verilen veya devredilen otoyollar veya erişme kontrolünün uygulandığı karayollarından geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapan araç sahiplerinden, işletici şirket tarafından geçiş ücreti ödemeden giriş çıkış yaptığı mesafeye ait geçiş ücreti ile birlikte, bu ücretin dört katı tutarında ceza, genel hükümlere göre tahsil edilir(25/05/2018 Tarih ve 30431 Sayılı RG yayımlanıp yürürlüğe giren 7144 S.y.nın 18. md. ile değişik 6001 s.y.nın 30/5 md.).
Geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapanlardan, ödemesiz geçiş tarihini izleyen on beş gün içinde yükümlü olduğu geçiş ücretini usulüne uygun olarak ödeyenlere, bu maddenin birinci fıkrası ile beşinci fıkrasında belirtilen cezalar uygulanmaz.(6001 SYK m 30/7).
27/2/2018 tarih ve 30345 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 18/1/2018 tarih, 2017/166 Esas ve 2018/8 Karar sayılı ilamında; 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un 30. Maddesinin 6639 Sayılı Kanun’un 33. Maddesi İle Değişiklik Yapılan (5) Numaralı Fıkrasının Birinci Cümlesinin İncelenmesi sonucunda, işletme hakkı verilen veya devredilen otoyollar veya erişme kontrolünün uygulandığı karayollarında, işletici şirketlerce işletme hakkının bir uzantısı olarak kontrolsüz geçişlerde takdir edildiği anlaşılan, geçiş ücretiyle doğrudan bağlantılı bulunduğu, işletme gelirleriyle irtibatlı olduğu ve işletme gelirleri üzerinde etki ve sonuç yarattığı değerlendirilen itiraz konusu kuraldaki cezanın, klasik anlamda idari yaptırım niteliğindeki idari para cezalarından farklı, idare hukuku alanından ziyade özel hukuk alanına yaklaşan, kendine özgü —- niteliğe sahip olduğu gerekçesi ile kuralın anayasaya aykırı olmadığı tespit edilerek anayasaya aykırılık başvurusu reddedilmiştir.
Yargı yetkisini, Anayasanın 9. Maddesine göre, Türk Milleti adına kullanan Mahkememizce, uyuşmazlık konusu hakkında, yapılan açık duruşmalar ve yargılama sonunda(Ay. m.141); toplanan/sunulan deliller, ticaret sicil kayıtları, ihlalli geçiş bildirimleri, araç tescil kayıtları, iddia ve savunmalar ile tüm dosya mündericatı incelenip hep birlikte değerlendirildiğinde; davacının maliki olduğu ——– ihlalli geçişler yaptığı ve davalı tarafından davacıya gönderilen ihtarname ile ihlalli geçiş ücretiyle birlikte ceza tutarının ödenmesinin talep edildiği, ihlalli geçiş bildiriminde belirtilen geçiş ücret(ler)inin ——yayınlanan köprü ve otoyollar ücret tarifesine uygun olduğu, ihlalli geçişe konu otoyol işletmesinin bariyer sistemi ile çalıştığı ve gişede durmadan geçişin mümkün olmadığı, gişeyi geçebilmek için ya ————sisteminin kullanılması ya da nakit ödeme yapılmasının gerekli olduğu, otoyolu kullanan tarafın nakit ödeme yapmamış olması halinde ——– bakiyesini yeterli tutmakla en azından geçişten itibaren 15 gün içinde bakiyesini yeterli hale getirmekle yükümlü olduğu, ——- sistemi kullanmayan ve nakit ödeme de yapmayan sürücü/malik’in zaten ödeme yapmadan geçiş yaptığının bilincinde olduğu ve bu halde de 15 gün içinde geçiş bedelinin ödenmesi gerektiği, aksi halde gerek ——-bakiyesinin yeterli olmaması ve en azından 15 gün içinde bakiyenin yeterli hale getirilmemesi, gerek —— sistemine dahil olmayanların nakit ödeme yapmamaları ve 15 gün içinde geçiş bedelini ödememeleri halinde ceza bedelinin tahsil koşullarının oluşacağı, ceza bedelinin tahsili için ihlalli geçiş bildirimi düzenlenmesinin ve/veya tebliğinin zorunlu olmadığı, davacının tarafı olmadığı; örneğin—— hesabına tanımlı kredi kartı otomatik ödeme talimatı bulunsa dahi geçis anında bakiyenin yetersiz olduğu hallerde OGS/HGS hesabına yükleme yapılamamış olmasının davalı ile otomatik ödeme talimatı verilen banka arasındaki bir hukuki ilişkiyi ilgilendirdiğinden veya sürücünün ihlalli geçiş bildirimini araç malikine ulaştırmamış olmasının davalı araç maliki ile sürücü arasındaki hukuki ilişkiyi ilgilendirdiğinden ya da aracı kiralayanın ihlalli geçiş yapması halinde bu durumun davalı araç maliki ile aracı kiralayan arasındaki hukuki ilişkiyi ilgilendirdiğinden bu gibi hukuki ilişkilerden kaynaklanan savunmaların davalıya karşı ileri sürülemeyeceği gibi bunlardan dolayı davalının sorumluluğunun bulunmadığı, Kanun’un açık hükmü karşısında ihlalli geçiş nedeniyle oluşan alacağın davalı araç malikinden talep edilmesinde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı, bu kapsamda ihlalli ——- hesabında yeterli bakiye bulunmayan ve 15 gün içinde de yükleme/ödeme yapılmayan —– plakalı araç yönünden geçiş bedelini cezalı tutarı ile talep ve tahsil etme koşullarının oluştuğu, ancak davadan sonra yürürlüğe giren 7144 sayılı yasanın 18. Maddesi uyarınca ihlalli geçiş halinde ceza tutarının 4 kat olarak uygulanması gerektiği, ancak davalı tarafından henüz alacağın tahsili için icra takibi yapılmadığı ve yasal yollara başvurulmadığı, davacıya gönderilen ihtarnamenin 7144 Sayılı Yasanın 18. Maddesinin yürürlüğe girdiği tarihten önce gönderildiği, celp ve tetkik olunan davacıya —- plakalı araca ait —-hesap özetlerinin incelenmesinde davacının ihlalli geçişleri sırasında —- hesaplarına ihlalli geçiş ücretlerini karşılayacak bakiye olmadığı gibi davalı tarafından 15 gün boyunca her gün sorgulama yapılmasına rağmen işbu ihlalli geçiş ücretlerinin tahsil edilemediği, davacı ile—– hesabının bağlı olduğu—– arasındaki problemden dolayı davalının sorumlu olmadığı sonuç ve vicdani kanaatine varılarak İhlalli geçiş ücretinin 6 katı olan 3.286,80 TL ceza tutarı yönünden konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, Geçiş ücretinin 4 katı ceza tutarı olan 2.440,20 TL yönünden davanın reddine, karar verilmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM: Ayrıntısı ve gerekçesi yukarıda belirtildiği gibi;
1-İhlalli geçiş ücretinin 6 katı olan 3.286,80 TL ceza tutarı yönünden konusuz kalan davanın esası hakkında KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
2-Geçiş ücretinin 4 katı ceza tutarı olan 2.440,20 TL yönünden davanın REDDİNE,
3-Başlangıçta peşin olarak alınan 97,81 TL harcın alınması gerekli olan 54,40 TL harçtan mahsubu ile fazla alınan 43,41 TL’nin karar kesinleştiğinde ve istem halinde davacıya iadesine,
4-Davacı tarafın yargılama sırasında yapmış olduğu masrafların kendi üzerinde bırakılmasına,
5-Davalı yargılama sırasında kendini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan —- uyarınca 2.440,20 TL avukatlık ücretinin davacı taraftan alınarak davalı ‘a verilmesine,
6-Karar kesinleştiğinde, HMK Gider Avansı Tarifesinin 5. maddesi uyarınca artan gider avansının davacı tarafa iadesine,
Dair, davalı vekilinin yüzüne karşı, davacının yokluğunda miktar itibariyle kesin olarak verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı