Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C. İstanbul Anadolu 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2018/244
KARAR NO : 2018/198
DAVA : Alacak (Acentalık Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ : 08/03/2018
Mahkememizde görülmekte olan Tazminat davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
İDDİA : Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin uzun yıllardır ………… adresinde bulunan akaryakıt istasyonunun maliki ve bayi olarak işletmecisi olduğunu, müvekkilinin17/09/2010 tarihli bayilik sözleşmesi ile davalının 30/01/2016 tarihine kadar bayisi olarak akaryakıt istasyonu işlettiğini, 5015 sayılı …… 7. maddesi ve EPDK’nun 1240 sayılı kararının yürürlük tarihinden itibaren müvekkili şirketin davalı şirketin bayisi olduğu istasyon da dahil tüm akaryakıt istasyonları/bayileri otomasyon sistemine geçtiğini, otomasyon isteminin bayinin işlettiği akaryakıt istasyonuna kurulduğunu ancak sistemin kurulumun, yönetiminin, kontrolünün tamamıyla dağıtım şirketi sorumluluğunda olduğunu, otomasyon sistemini kuracak şirketi dahi dağıtım şirketinin belirlemekte olduğunu, ancak giderleri bayiye ödetildiğini, bayinin otomasyon sistemi üzerinde herhangi bir kontrol ve müdahale şansı bulunmadığını, bayinin bu sistemin kurulmasında herhangi bir menfaatininde bulunmadığını, otomasyon sisteminin kurulması ve uygulanması ile ilgili her türlü yükümlülük açık bir şekilde davalı … şirketine ait olmasına rağmen, davalı … şirketi sözleşme başlangıcından sözleşmenin sona erdiği tarihe kadar her ay otomasyon iletişim – servis hizmeti vb faturası keserek kendisine ait olan yasal yükümlük giderlerini müvekkili şirkete yüklediğini, müvekkili şirketin de bu tutarları ödemek zorunda kaldığını iddia ederek müvekkili şirketin davalı şirkete bugüne kadar otomasyon kurulum-iletişim-servis vb. ismi adı altında yaptığı ödemelerin BK. 77. maddesinde belirtilen sebepsiz zenginleşme hükümleri çerçevesinde iade edilmesi gerektiğini, belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 18.981,00 TL.nin ödeme tarihinden itibaren uygulanacak en yüksek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
SAVUNMA : Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı tarafın açtığı davanın hukuki yarardan yoksun olduğunu, davacının ödemiş olduğu otomasyon hizmet ve bakım bedellerini talep etme hakkının zamanaşımına uğradığını, EPDK tarafından tesisi zorunlu kılınan tank ve pompa otomasyon sistemlerinin müvekkili tarafından davacıya ait istasyona tesis ettirildiğini, malzeme, ekipman, donanım ve işçilik giderlerinin müvekkili tarafından karşılanarak 5015 sayılı PPK.nun ve 1240 sayılı Kurul Kararındaki yükümlülükler yerine getirildiğini, davacının sebepsiz zenginleşme hükümlerine istinaden ödeme yaptığı bedelleri geri isteyemeyeceğini, davacı tarafından müvekkiline ödenen bedellerin taraflar arasında imzalanan sözleşmeye istinaden olduğunu, bu durumun ödemelerin haklı bir sebebe dayandığını ispatladığını, davacının sebepsiz zenginleşme kapsamında yapmış olduğu ödemelerin iadesini isteme hakkı bulunmadığını ileri sürülerek davanın reddini savunmuştur.
İNCELEME ve GEREKÇE :Dava, hukuki niteliği itibari ile taraflar arasında düzenlenen bayilik sözleşmesinden doğan alacak istemine ilişkindir.
Davacı vekili sunduğu 07/03/2018 tarihli dilekçesi ile davadan feragat ettiğini bildirmiştir.
Davadan feragat yargılamayı sonlandıran taraf işlemlerinden olduğundan davanın feragat nedeni ile reddine karar verilerek aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1- DAVANIN FERAGAT NEDENİYLE REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu 22. maddesi uyarınca alınması gereken 11,97 TL harcın peşin yatırılan 324,15 TL harçtan mahsubu ile bakiye 312,18 TL harcın karar kesinleştiğinde davacı tarafa iadesine,
3-Yapılan yargılama giderlerinin davacı taraf üzerine bırakılmasına,
4-Davalı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde geçerli A.A.Ü.T. deki esaslara göre belirlenen 1.138,86 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
5- Davalı tarafından yapılan yargılama gideri olmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına,
6-Davacı tarafından dosyaya yatırılan ve sarf edilmeyen gider avansının karar kesinleştiğinde davacıya iadesine,
HMK 345. Maddesi hükmü uyarınca kararın tebliğinden itibaren 2 haftalık süre içinde istinaf yolu açık olmak üzere dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde karar verildi.