Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. İstanbul Anadolu 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR
ESAS NO : 2017/175 Esas
KARAR NO : 2018/699

DAVA : Menfi Tespit (Bankacılık İşlemlerinden Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 10/02/2017
KARAR TARİHİ : 20/09/2018

Mahkememizde görülmekte olan Menfi Tespit (Bankacılık İşlemlerinden Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
İDDİA : Davacı vekili dava dilekçesinde özetle;
Davacı vekilinin Sayın Mahkemenize hitaben düzenlediği 10.02.2017 harç ikmal tarihli dava dilekçesinde özetle; İstanbul Anadolu …. İcra Müdürlüğü’nün 2016/26080 Esas Sayılı dosyasında 5.989,61 TL 12.02.2013 talip tarihli icra takibi yenilenerek yukarıdaki numarası derdest olduğunu, ticari kredi olarak alınan kredi yasal ticari faizin çok üzerinde %98,1 TL faizle tahsile konmuş ve takipten sonrada aynı fahiş faizi işlendiğini, yargıtay önüne gelen uyuşmazlıkta, TBK m.88 ve m.120 hükümleri emredici nitelikte olduğuna ve taraflar ileri sürmese de hakim tarafından resen dikkate alınması gerektiğine vurgu yaptıktan sonra, temyize konu olay ticari bir iş olmadığından, uygulanabilecek faiz oranlarını akdi faiz için %13,5 ve temerrüt faizi için %18 olarak zikretmiş, devamla yeri olmadığı halde örneklemeyi sürdürerek, temerrüt faizinin “ticari işlerde avans faizinin yüzde yüz fazlasını yani avans faizinin iki katını, (01.01.2011 tarihinden 31.12.2012 tarihine kadar avans faizi %15 olduğundan iki katı olan %30’u aşmayacaktır.) şeklinde bir karara imza attığını, (Yarg. 13. HD. 22.11.2012, 2012/17865, 2012/26319) Günümüz itibariyle avans faiz oranı %13,75 olduğuna göre, Yargıtay’ın ticari işlerde temerrüt faizini %27,5 ile sınırlamayı benimsediğini, bu durum her ne kadar karar da ifade edilmemiş olsa da ticari işlerde akdi faizin de avans faizinin %50 fazlası olan %20,63’ü geçmeyeceğinin benimsendiği şeklinde yorumlanabileceğini belirterek en yüksek mevzuat faizi baz alınarak istenebilecek temerrüt faizinin 2012 yılı kanuni sınırlaması 50 den fazla olamayacağının gözetilerek, takipte takipte kesinleşen faizin ve 2013 ten sonra işlenmiş faiz oranının yasal sınırına indirilmesini fahiş faizin düzeltirerek bilirkişince hesaplanmasını faza istenen faiz ve faiz oranını düşürülmesinin dava masrafları ve vekalet ücretinin karşı tarafa tahmilini talep ve dava etmiştir.
SAVUNMA:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
İNCELEME ve GEREKÇE :
Davacı vekili tarafından işbu davadan feragat edildiğine ilişkin 13/09/2018 ve 17/09/2018 havale tarihli dilekçeler verildiği, taraf vekillerinin vekaletname uyarınca açılan davadan feragat etme yetkilerinin bulunduğu anlaşılmıştır. Davalı vekili de feragat halinde yargılama gideri ve vekalet ücreti taleplerinin olmadığını beyan etmiştir.
Davadan feragat HMK’nın 307. Ve 311. maddeleri hükümleri gereğince uyuşmazlığı ve dolayısıyla davayı sona erdiren, hukuksal işlemdir. HMK 307. maddesi hükmüne uygun olarak tarafların davadan feragatlarını mahkemece saptanması halinde feragat sebebiyle davanın reddine karar verilmesi gerekir.
Açıklanan nedenlerle davanın feragat nedeniyle reddine karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur. Karşılıklı talep olmadığından yargılama gideri ve vekalet ücreti hususunda karar verilmesine gerek görülmemiştir.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davanın FERAGAT NEDENİYLE REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 35,90 TL harcın davacı tarafça başlangıçta yatırılan 102,29 TL harçtan mahsubu ile bakiye 66,39 TL harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacı tarafa iadesine,
3-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-Davacı tarafından dosyaya yatırılan ve sarf edilmeyen gider avansının karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacı tarafa iadesine,
Dair, gerekçeli kararın taraflara tebliğ tarihinden itibaren 2 haftalık istinaf yolu açık olmak üzere dosya üzerinden karar verildi