Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. İstanbul Anadolu 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
GEREKÇELİ KARAR

ESAS NO : 2014/686 Esas
KARAR NO : 2018/261

DAVA : Tazminat (Ticari Satımdan Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ : 22/03/2018

Mahkememizde görülmekte olan Tazminat (Ticari Satımdan Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
İDDİA : Davacı vekili, müvekkilinin 16/06/2011 tarihinde …… plakalı bir otobüsü 345.000,00 TL ödeyerek aldığını; davalılardan ……..’nin üreticisi, diğer davalının ise satıcı bayisi olduğu otobüsün baştan beri sorunlar çıkardığını; müvekkilinin her seferinde yetkili servislere başvurduğunu; bu tür araçların hep üretim hatası çıkardığını, bunu bilen davalı üretici…… A.Ş’nin zaten bu sebeple garanti süresini bu araçlar için 1 yıl uzatarak 3 yıl garanti verdiğini; bu marka aracın 3. yılda çıkardığı sorunun garanti kapsamında giderildiğini; bunun da araçlarda üretim hatası olduğuna delil teşkil ettiğini; müvekkilince araçtaki sorunlar bir türlü sona ermeyince, 11/03/2014 tarihinde ihtar düzenlendiğini; öncelikle aracın değiştirilmesini, bu kabul edilmezse aracın iadesi karşılığında ödediği paranın geri verilmesini talep ettiklerini; ancak davalıların buna yanaşmadıklarını; müvekkilinin bunun üzerine delil tespiti istediğini; İstanbul Anadolu …… Sulh Hukuk Mahkemesinin …… D. İş dosyasında alınan bilirkişi raporuyla, araçtaki sorunun gizli ayıp olduğunun belirlendiğini bildirerek; öncelikle aracın yenisi ile değiştirilmesini; bu talepleri kabul olmazsa aracın ve satış bedelinin karşılıklı olarak iadesine karar verilmesini; ayrıca fazlaya dair haklarını saklı tutarak 48 adet faturaya dayalı garanti dışındaki tamir giderleri için 17.873,92 TL, aracın iki kez serviste kaldığı günlerden dolayı ilk 10 günlük süre yönünden 2.000,00 TL, sonraki 3 aylık süre yönünden 13.500,00 TL olmak üzere 15.500,00 TL kira mahrumiyeti, İstanbul …….. bağlı olarak yapılamayan toplu taşımadan dolayı da 1.000,00 TL kazanç kaybının dava tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faiziyle tahsilini talep etmiş; bilahare bilirkişi raporundan sonra 10/12/2014 tarihli ilk ıslahla talebini 376.500,00 TL olarak artırmış; bu ilk ıslahta aracın yenisi ile diğiştirilmesi; bu olmazsa aracın fatura değerinin 11/03/2014 tarihinden itibaren avans faizi ile tahsili talep edilmiş; fakat zarar/ kazanç- kira kaybı kalemleri ıslah edilmemiş; sonra ıslahın kapsamında kalmayan 3 adet kalemi de 2. ıslahla artırmış; ıslah harçlarını da karşılamıştır.
SAVUNMA : Davalı ……. A.Ş vekili; aracın 06/06/2011 tarihinde satın alındığnın; ticari bir araç olduğunu; TBK 231. maddeye göre zamanaşımının 2 yıl olduğunu; bu sürenin ziyadesi ile dolduğunu; araca kendilerince verilen garanati süresinin 2 yıl olduğunu; davacının bildirdiği ek 1 yılın garanti anlamında sayılamayacağını; zira BK 231’e göre ek sürenin garanti süresi sayılması için ayıba karşı tekeffül borcunu 2 yıllık süreden daha uzun bir süre için kabul ettiğini açıkça bildirmesi gerektiği; 1 yıllık ek sürede böyle bir beyanlarının bulunmadığını; bu sebeple davanın zamanaşımı sebebiyle reddine karar verilmesi gerektiğini; kaldıki davacının hem aracın yenisi ile değişim/veya semenin iadesini talep ederken; hemde kira kaybı, kazanç kaybı, zarar gibi kalemleri isteyemeyeceğini; bunlardan birini seçenin diğerini istemesinin BK 227 madde gereği mümkün olmadığını; gıyaplarında yapılan delil tespitini kabul etmediklerini; davalıya satılan araçta üretim hatası olmadığnı; kullanım hatasından kaynaklandığını; davacının aracını kullanım kitapçığına aykırı kullandığı için bu durumun yaşandığını; davacının yetkili servise kendisinin geldiğini; aracın raporunun çıkarıldığını ve davacıya bildirildiğini; ancak davacının ne tamir için talimat verdiğini nede aracını servisten aldığını; bu sebeple servisin araca dokunamadığı süre için kazanç/ kira kaybı istenemeyeceğini; davacının kötü niyetli olduğunu ve zararlarını da somut belgelerle ispatı gerektiği belirtilerek davanın reddini savunmuş; diğer davalı ise davaya cevap vermemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE :Dava, TBK 219 maddeye (eski BK 194 madde) dayalı ayıptan sorumluluk sebebiyle açılan bir davadır. Davacı, TBK 227. maddedeki (eski BK 202 maddedeki) seçimlik haklarını öncelikle satılanın ayıpsız bir benzeri ile değiştirilmesi, bu olmazsa satılanı geri vermeye hazır olduğunu bildirerek satış bedelinin iadesineve dolayısı ile sözleşmeden dönme istemini bildirmiş; aynı zamanda garanti kapsamında kalmayan ve ödediği tamir giderleriyle; tamir süresinde uğradığı kira/ kazanç kayıplarını talep etmiştir.
Mahkememizce, aracın satış ve garanti belgesi; servis kayıt ve raporları, aracın kullanım el kitabı, garanti ve servis klavuzu getirtilmiş; taraf delilleri toplanmış; toplanan tüm deliller değerlendirilmek suretiyle sonuca gidilmiştir.
Davalı üretici, zamanaşımı definde bulunmuş ise de; bizzat kendisi tarafından 2 yıllık garanti süresinin ilave bir yıl uzatıldığı; satışın 16/06/2011 tarihinde gerçekleşmesi sebebiyle garanti süresinin 16/06/2014 tarihinde sona ereceği; davanın 04/06/2014 tarihinde açılmış olması sebebiyle zamanaşımı def’ine itibar edilmemiştir.
Davacı yanın yaptırdığı delil tespitinde, Bilirkişi Makine mühendisi……dava konusu araçta pek çok arızanın meydana geldiğini; yetkili servislerce bunlara çare bulunamadığını, arızaların imalattan kaynaklandığını rapor ettiği görülmüş; ancak delil tespitinin davalı yönünden kesinleşmediği belirlenmiştir.
Mahkememizce, uzman bilirkişilerden oluşturulan 3 kişilik heyetten rapor ve ek rapor alınmış; bilirkişi heyeti davalı satıcı…… şirketinin sadece satıcı olması ve aşağıda açıklanacak hasar sebebine nazaran sorumlu olmadığını tespit etmiş; aracın dava tarihine kadar 12 kez periyodik bakım için, 11 kez hasar onarımı için, 52 kez de teknik arıza nedeniyle servise girdiği; aracın 187.317 km’ye gelene kadar geçirdiği motor arızalarının önemli nitelikte arızalar olmadığı, garanti kapsamında yapıldığı, üretim hatası olarak ilişkilendirilmeyeceği bildirilmiş; davaya neden olan ve maliyeti yüksek motor arızasının 187.317 km de iken ortaya çıktığı; motorun üçüncü silindirine ait enjektör arızasına dayalı olduğu; aracın garanti süresinin 200.000 km ya da 16/06/2014 tarihi olduğu, bunlardan hangisine önce ulaşılırsa garanti süresinin sona ereceği; bu nedenle söz konusu yüksek maliyette arızanın garanti süresi içinde gerçekleştiği; bu arıza nedeniyle aracın 01/06/2013 tarihinde servis girişinde enjektörlerin km nedeniyle revizyon görmüş olduğu dikkate alındığından yaklaşık 1 ay sonra ve 9.000 km kullanım mesafesinde, kullanımda hiç bir illiyet bağı bulunmayan enjektör arızasının ortaya çıkmasında ve maliyeti yüksek motor hasarına sebebiyet vermesinde sorumluluğun daha önceki onarımı gerçekleştiren davalı ……. ait servis hatasından kaynaklandığı; üretimden kaynaklı olmadığı; imalat hatası olarak değerlendirilemeyeceği; aracın 235.002 km’de iken meydana gelen ve yüksek maliyetli olan motor arızasının hararetten kaynaklandığı; hasarın meydana çıkmasında kullanıcının hararet ikazına uymayıp, seyrini sürdürmesinin etkili olduğu; servise motor hasarı öncesi su kaçağı şikayetiyle 3 kez başvurulmuş olması göz önüne alındığında su kaçağına sebep sorunun bir türlü bulamayıp, geçici çözümlerle aracın servisten çıkmasını sağlayan ve bu suretle motor hasarının artmasına katkı veren servis ve teknik personelinin sonuca etkili olduğu; meydana gelen motor revizyonunda davalı tarafında motor arıza uyarısına rağmen aracı kullanmaya devam ederek müterafik kusurlu olduğu; kusurların eşit oranda olduğu tespit edilmek suretiyle; ortada üretim hatası olmadığı bu nedenle davalı üretici şirketin sorumlu olmayacağı; 187.317 km’ye kadar ortaya çıkan ufak tefek bakım ve arızaların; aracın otobüs olması, çok km yapması ve yaptığı km ile orantılı olarak değişmesi gereken parçalardan kaynaklandığı; bunların yetkili servislerde değiştiği ancak davaya etkili olmadığı, davaya etkili olan motor arızalarının ise, sebebinin diğer davalı olan ……’ye ait servisler ve, aracın verdiği uyarıya rağmen, otobüsü kullanmaya devam eden davacının neden olduğu, bu nedenle davalı ……. zararın %50’sinin istenebileceği raporda açıklanmış; davalı ……. %50 nispetinde düşen 5.216,06 TL garanti kapsamı dışında kalan tamirat masrafının istenebileceği; bunun dışında tamirat süresindeki kazanç kaybı / kira kaybı yönünden belge ibraz edilmediği için hesaplama yapılmadığı kök raporda bildirilmiş olup; gerek taraf itirazları gerekse mahkememizce bizzat görülen lüzum ile; aracın motor arızalarının tespit edilmiş olduğu, bunların olağan tamir süresi içinde aracın kullanılmamasından kaynaklanacak kazanç kaybının hesaplanabilir nitelikte olduğu; belgeye bağlanmasına gerek bulunmadığı belirtilmek suretiyle ve davacı itirazlarına göre de nazara alınmayan tamir faturalarını dikkate almak suretiyle bilirkişi heyetinden ek raporlar alınmış; bilirkişi heyetinin 16/10/2017 tarihli ek raporu nazara alınmak suretiyle, bu ek raporda tespit edilen ve davalı ……….nin %50 yükümlülüğüne isabet eden 9.936,96 TL ( 8.936,96 TL’lik kısmı 02/06/2014 tarihli A – 592616 – 17 seri nolu fatura için, 1.000,00 TL’si de kiralama bedeli için olmak üzere )’nin ilk raporda tespit edilen 5.216,06 TL’ye eklenmesi suretiyle 15.153,02 TL’nin bu davalıdan istenebileceği kabul edilmiş; üretim hatası olmadığı, bu sebeple aracın değiştirilmesi veya iadesi ile ödenen paranın geri verilmesi taleplerinin REDDİNE karar verilmek suretiyle aşağıdaki hüküm tesis olunmuştur.
HÜKÜM : Gerekçesi Yukarıda Açıklandığı Üzere;
DAVANIN DAVALILARDAN ………. ŞİRKETİ YÖNÜNDEN HUSUMETTEN REDDİNE,
DAVANIN DİĞER DAVALI ……… AŞ YÖNÜNDEN İSE KISMEN KABULÜ İLE; 15.153,02 TL’nin bu davalıdan dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile tahsiline, davacıya verilmesine, davacı tarafın bunun dışında kalan fazlaya dair tüm taleplerinin REDDİNE,
Alınması gereken 1.035,00 TL harcın, peşin olarak alınan ve ıslah ile tamamlanan 5.140,34 TL harçtan mahsubu ile bakiye 4.105,34 TL harcın davacıya iadesine,
Tamamı davacı tarafça karşılanan yargılama giderlerinden 1.060,20 TL alınması gereken harç ve başvuru harcının tamamı ile; kabul ve ret oranı gereği 10 davetiye gideri 84,00 TL ile bilirkişi ücretleri toplamı 3.000,00 TL bilirkişi inceleme ücretinin kabul ve ret oranı gereğince 124,12 TL’lik kısmının toplamı 1.184,32 TL yargılama giderinin davalı ……… AŞ’den alınıp, davacıya verilmesine, karar kesinleştiğinde bakiye kalacak gider avansının talebi halinde davacıya iadesine,
Karar tarihindeki AAÜT gereği; davacı lehine hesaplanan nispi vekalet ücreti maktunun altında kaldığından; 2.180,00 TL maktu vekalet ücretinin davalı …. …. AŞ’den alınıp, davacıya verilmesine; hakkındaki dava husumetten reddedilen ………. AŞ lehine 2.180,00 TL maktu vekalet ücreti taktirine, davacıdan alınıp, bu davalıya verilmesine, reddedilen kısım yönünden ise, davalı……. … AŞ lehine 27.630,00 TL nispi vekalet ücreti taktirine, davacıdan alınıp, bu davalıya verilmesine,
Dair karar, davacı vekilinin ve …… Şirketi vekilinin yüzüne karşı, diğer davalının yokluğunda, karar gerekçesinin tebliğinden itibaren 2 hafta içinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinde İstinaf yolu açık olarak ve oy birliği ile verildi, açıkça okundu usulen tefhim olundu