Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C. İstanbul Anadolu 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
-KARAR-
ESAS NO : 2019/559 Esas
KARAR NO : 2020/200
DAVA : İtirazın İptali (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 27/08/2019
KARAR TARİHİ : 10/03/2020
Mahkememizde görülmekte olan İtirazın İptali (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının ticari ilişkiden doğan alacağın ödenmesi için davaya konu faturayı davalıya gönderdiğini, davalı tarafça kabul edilen faturanın bedelinin ödenmesinin çeşitli gerekçelerle sürekli ötelendiğini bunun üzerine İstanbul Anadolu —. İcra Müdürlüğü’nün — esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, davalının vekili vasıtasıyla 15/04/2019 tarihinde borca ve tüm ferilerine itiraz ettiğini, —– numaralı dosya üzerinden yapılan görüşmelerde anlaşma sağlanamadığını, faturaya dayalı — terminal alanının kiralanmasından kaynaklanan yansıtma bedel olduğunu,— tarafından alan kiralamaya karşılık davacıya gönderilen faturanın aynı şekilde davalıya fatura edildiğini, alacağın likit olduğunu belirtmiş, yapılan tüm itirazların iptaline ve takibin devamını, takibe kötüniyetli olarak itiraz edilmiş olunması sebebiyle alacağın %20’sinden az olmamak üzere borçlu aleyhine icra – inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; dosyanın muhteviyatında bulunan faturaların davalıya teslim edildiğinin iddia edildiğini ancak buna ilişkin herhangi bir belgenin sunulmadığını, TTK’nın ilgili maddeleri uyarınca faturaların tebliğinde ve gerekse ona karşı yapılacak itirazlarda, tebliğ ve itirazın noter aracılığıyla veya iadeli taahhütlü mektupla ya da telgrafla usulüne uygun yapılması gerektiğini, Yargıtay içtihatlarının bu yönde olduğunu, faturaların davalıya teslim edilmediğini ve teslim edildiğini iddiasının yazılı delilerle ispatlanmak zorunda olduğunu, dosya kapsamında ticari ilişkinin varlığına ilişkin herhangi bir sözleşme olmadığını, davalının herhangi bir borcunun olmamasına rağmen davacının fatura tanzim ederek kötüniyetli icra takibi başlattığını, taraflar arasında imzalanmış herhangi bir sözleşme olmadığını, faturaların davalıya teslim edildiğine dair hiçbir belgenin bulunmadığını, BA – BS formaları incelendiğinde davalının herhangi bir hizmet alımının olmadığının görüleceğini belirtmiş, davanın reddi ile yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davacı tarafa yüklenilmesini ve davacı aleyhine %20 sinden aşağı olmamak üzere kötüniyet tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanun’unun 299. maddesinde; “kira sözleşmesi, kiraya verenin bir şeyin kullanılmasını veya kullanmayla birlikte ondan yararlanılmasını kiracıya bırakmayı, kiracının da buna karşılık kararlaştırılan kira bedelini ödemeyi üstlendiği sözleşmedir.” şeklinde tanımlanmıştır.
Kira sözleşmesi, bir bedel karşılığında geçici bir süre için tarafa veya başkasına ait taşınır veya taşınmaz malın veya bir hakkın kullanımını sağlayan sözleşmedir. Kira sözleşmesi karşılıklı iradelerin birleşmesi suretiyle oluşur. Kira sözleşmesinin tarafları, kiraya verilen maldan bedel karşılığı yararlanan kiracı ile yararlanmaya razı olan kiralayandır. Hemen belirtilmelidir ki, kiralayan ve mal sahipliği sıfatlarının aynı kişide toplanması zorunluluğu yoktur. Mülkiyet değil, akit esası kabul edilmiş olup bu husus —–kararında da benimsenmiştir. Başkasına ait taşınmazın kiraya verilmesi mümkün ve buna ilişkin sözleşme hukuken geçerli olduğundan kiralayanın mal sahibi olma zorunluluğu yoktur. Eş söyleyişle, mal sahibinin tarafı durumunda bulunmadığı bir kira sözleşmesi yapılabilir ve kural olarak o sözleşmeden doğan hak ve borçlar sözleşmenin taraflarına ait olur. Kira sözleşmesi kural olarak şekle tabi de değildir. Buna göre, sözleşme yazılı olabileceği gibi sözlü olarak da kurulabilir.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 Sayılı HMK’nun sulh hukuk mahkemelerinin görevini düzenleyen 4. maddesinin 1/a bendi gereğince kiralanan taşınmazların İcra ve İflas Kanunu’na göre ilamsız icra yolu ile tahliyesine ilişkin hükümler ayrık olmak üzere, kira ilişkisinden doğan alacak davaları da dahil tüm uyuşmazlıkları konu alan davalar ile bu davalara karşı açılan davalar sulh hukuk mahkemesinin görevine girmektedir. Mülga 1086 Sayılı HMUK’dan farklı olarak bu düzenlemede miktar ayırımı yapılmaksızın tahliye, alacak, tazminat, kiracılık sıfatının tespiti gibi tüm kira ilişkisinden kaynaklanan uyuşmazlıkların çözüm yeri sulh hukuk mahkemesi olarak gösterilmiştir.
Somut olayda; dava dışı —- tarafından terminal alanının davacıya kiralandığı, kiralama bedelinin davacı tarafından dava —– dava konusunun —ödenen kira bedelinin tahsiline ilişkin olduğu, kiralanan terminal alanının davacı tarafından davalıya kullandırıldığının ileri sürüldüğü, davalının hizmet alımını kabul etmediği, bu itibarla taraflar arasında alt kira sözleşmesi bulunup bulunmadığının uyuşmazlık konusu olduğu, kira ilişkisinden doğan uyuşmazlıkları konu alan davaların sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği anlaşıldığından açıklanan gerekçeler ile aşağıdaki şekilde karar vermek gerekmiştir.
KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı tarafından davalılar aleyhine açılan iş bu davanın mahkememizin görevsizliği nedeniyle; HMK 115-2 md uyarınca dava şartı noksanlığından usulden reddine,
2-Karar kesinleştiğinde ve talep halinde dosyanın görevli İstanbul Anadolu Sulh Hukuk Mahkemesine gönderilmek üzere Hukuk Mahkemeleri Tevzi Bürosuna gönderilmesine,
3-Yargılama giderlerinin, HMK’nun 331-(2) md. uyarınca yargılamaya görevli mahkemede devam edilmesi halinde bu mahkemece karara bağlanmasına; görevli mahkemede davaya devam edilmez ise talep halinde dosya üzerinden mahkememizce karara bağlanmasına,
Gerekçeli mahkeme kararının taraflara tebliğinden itibaren (2) hafta içerisinde istinaf yolu açık olduğuna dair davacı ve davalı vekilinin yüzüne karşı verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.