Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi 2017/1259 E. 2019/360 K. 26.03.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. İstanbul Anadolu 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2017/1259 Esas
KARAR NO : 2019/360

DAVA : Zayi Belgesi Verilmesi
DAVA TARİHİ : 20/11/2017
KARAR TARİHİ : 26/03/2019

Mahkememizde görülmekte olan Zayi Belgesi Verilmesi davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
İDDİA : Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin —————— adresinde —– ticaret sicil numaralı …’ye ait şirket karar defteri zayi olduğunu, bu nedenle müvekkili şirket karar defterinin zayi olduğuna dair zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
İNCELEME ve GEREKÇE: Dava hukuki niteliği itibariyle, TTK 82/7 maddesi uyarınca açılan zayi belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
Dava basit yargılama usulüne tabi olup davacı vekili tarafından gösterilen deliller toplanmış bu kapsamda——- ve Kartal — Noterliği yazılan yazı cevapları celp edilmiş ve dosya içerisine alınarak incelenmiştir.
TTK.m.82/7 uyarınca; tacirin saklamakla yükümlü olduğu defter ve belgelerin yangın, su baskını, yer sarsıntısı gibi bir afet nedeniyle ziyaı halinde, ziyaın öğrenildiği tarihten itibaren 15 günlük hak düşürücü sürede zayi belgesi istenmesi mümkündür.
Tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler (tacir tüzel kişi ise); yevmiye defteri, defteri kebir, envanter defteri ve karar defteridir.
Davacı vekili dava dilekçesinde zayi belgesi verilmesini talep ettiği karar defterinin ne şekilde ve ne zaman zayi olduğu hususunda herhangi bir açıklamada bulunmadığından yargılamanın ön inceleme duruşmasında davacı vekiline bu hususta beyanda bulunması ve HMK 31. Maddesi kapsamında açıklama yapması için süre verilmiş; davacı vekili tarafından sunulan 19/10/2018 tarihli beyan dilekçesinde; müvekkili şirketine ait karar defterinin 01/05/2010 tarihinde en son şirketin taşınması kararının karar defterine işlendiğini ve sonrasında şirketin taşındığını, defterin bu aşamada kaybolduğunun düşünüldüğünü, 2010 yılından bu yana bir karar alma ihtiyacı doğmadığından defterin kayıp olduğunun fark edilmediğini belirtmiştir.
TTK’nın 82/7 maddesine göre zayi belgesi verilebilmesi için bu maddede belirtilenler gibi olağanüstü hallerden ve önlenemez nedenlerden birinin olmasının yanında tacirin saklamakla yükümlü olduğu ticari defter ve kayıtlarını özenle muhafaza etmesi, basiretli bir tacir olmanın gerektirdiği özeni göstererek defter ve belgelerini saklaması ve zayi olmaması için üzerine düşen bütün yükümlülükleri özen ile yerine getirmesi gerekmektedir.
Somut olayda davacının karar defterinin taşınırken kaybolmasına ilişkin iddiası TTK da sayılan zayi belgesi verilmesi icin yeterli bir sebep olmadığı (Yargıtay ——– HD. 2014/9636 E. 2014/16867 K. ) gibi davacı vekilinin zayinin ne zaman ve ne şekilde gerçekleştiği hususunda inandırıcı delil ve açıklama sunmaması sebebiyle davanın reddi gerektiği kanaatine varılmış ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davanın reddine,
2-Karar harcı peşin yatırıldığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına,
3-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-Davacı tarafça dosyaya yatırılan ve sarf edilmeyen gider avansının karar kesinleştiğinde talep halinde davacıya iadesine,
İlişkin olarak, davacı vekilinin yüzüne karşı kararın tebliğinden itibaren 2 haftalık yasal süre içerisinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesine istinaf yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup, usulen anlatıldı