Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İstanbul Anadolu
4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2016/1344 Esas
KARAR NO : 2018/142

DAVA : Tespit
DAVA TARİHİ : 25/11/2016
KARAR TARİHİ : 20/02/2018

Mahkememizde görülmekte olan Tespit davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkil şirketin maliki olduğu — lojistik depo inşası için davalı ile sözleşme akdedilmiş ve sözleşme konusu iş kapsamında 04.02.2014 tarihinde protokol düzenlendiğini, ancak münakit sözleşme ve protokol uyarınca birtakım taahhütlerde bulunan davalı, yükümlülüklerini yerine getirmediğini, müvekkilin, davalı tarafından yerine getirilmeyen ya da eksik yerine getirilen sair işlere ilişkin sözleşmeler ve protokollerden doğan her türlü talep hakları saklı kalmakla birlikte; 04.02.2014 tarihli protokolde yapmayı taahhüt ettiği hafriyat toprağının kaldırılması işinin, davalı tarafından yapılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, bu talebini duruşmada tekrar etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Davacı … A. Ş.’nin maliki olduğu —- Lojistik Depo yapımı için yapılan 16.06.2014 tarihli sözleşmenin 3. maddesinde, “dışarı taşınması gereken hafriyatlar hariç ibaresi bulunduğundan” inşaat alanından dışarı taşınacak tüm hafriyatlar taraflar arasında imzalanmış olan sözleşmenin kapsamı dışında olup, bu kısma ilişkin hafriyat sorumluluğunun davacı …Ş.’ye ait olduğu açıktır. Dolayısıyla müvekkilimiz tarafından söz konusu alandan dışarı her hangi bir hafriyat çıkarılmamış hiçbir yere de dökülmediğini, ancak protokolde adı geçen diğer parselde çok önceden kaldığı iddia edilen fazla malzemenin kaldırılması karşılığı, daha sonra hesaplaşmak üzere —A.Ş. teminat olarak müvekkilimize kestiği 09.12.2014 tarih ve — sıra nolu hafriyat bedeli faturası ile 102.617,71-USD tutarını müvekkilin cari alacak hesabından mahsup etmiştir. Bu faturada malzeme kaldırılması birim fiyatı 7,9058-USD/M3 olarak alınmış/belirlendiğini, davacı “— A.Ş.” ile müvekkil “—San. ve Tic. Ltd. Şti.” arasında 04.02.2014 tarihinde yapılan protokolün 3. maddesinde “— Ltd. Şti.” nin kiracı olduğu — lojistik deposunun yanındaki hafriyat toprağı söz konusu binanın belediyenin baz alacağı zemin kat kotu dikkate alınarak protokol gereği fazla hafriyat “—tarafından kaldırılacağı” şeklindedir. Protokoldeki bu madde gereği adı geçen mahaldeki fazla malzeme protokol şartlarına uygun şekilde zamanında kaldırılmadığını, işbu protokol gereği — binasının zemin kat kotu baz alınarak müvekkilimiz tarafından yaptırılan ölçüm sonucu küçük bir miktar olan 251,70 m3 fazla malzeme tespit edilmiştir. Bu miktarın karşılığı — A.Ş.’nin müvekkile kestiği faturadaki birim fiyat esas alınarak, 251,70 M3 x 7,9058 USD/M3 = 1.989,89-USD + 358,18-USD KDV = 2.348,07-USD’dir. Bu durumda —’in daha önce teminat olarak kestiği 09.12.2014 tarih ve — sıra nolu hafriyat bedeli fatura tutarı olan 102.617,71-USD’den, protokol gereği yapılan ölçüm sonrası hesaplanan gerçek değeri olan 2.348,07-USD düşüldüğünde, 102.617,71-USD – 2.348,07-USD = 100.269,64-USD’nin müvekkilimize iade edilmesi gerekmektedir. Söz konusu bedel için her türlü dava ve talep hakkımızı saklı tuttuğunu, davacı yanca tek taraflı ve yokluğumuzda yaptırılmış olan tespite tarafımızca itiraz edildiğini, haksız ve hukuka aykırı açılmış olan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkememizce yapılan yargılama ve dosya içeresinde toplanan delillerin bir bütün olarak irdelenmesi sonucu;
Dava, eser sözleşmesi kapsamında yüklenici davalının, edimi gereği gibi yerine getirmesi talebine ilişkindir.
Davacının, yüklenici olan davalının, sözleşme gereği harfiyat toprağını kaldırması yönünde hüküm tesisini talep ettiği görülmüştür.
2709 sayılı Anayasanın 48 maddesinde, herkesin, dilediği alanda çalışma ve sözleşme hürriyetine sahip olduğu hüküm altına alınmıştır. Somut olayda dava talebinin, çalışma ve sözleşme hürriyetine aykırılık teşkil ettiği, kaldı ki, taraflar arasındaki eser sözleşmesinin ihlali halinde mahkemeden talep edilebilecek hakların TBK’ nın 475 maddesinde hüküm altına alındığı, bu haliyle davacının, dava talep sunucunun özel dava şartının ihlali niteliğinde olduğu anlaşılmakla açılan davanın reddine dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
Açılan davanın REDDİNE,
Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
Karar tarihinde alınması gerekli 35,90 TL harcın davacı tarafça yatırılan 29,20 TL harçtan mahsubu ile kalan 6,70 TL harcın davacıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
Davalı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde geçerli A.A.Ü.T. deki esaslara göre belirlenen 2.180,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
Dair, taraf vekillerinin yüzüne karşı kararın tebliğinden itibaren 2 haftalık süre içinde BAM nezdinde İstinaf yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.. 20/02/2018