Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. İstanbul Anadolu 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2022/396 Esas
KARAR NO : 2022/730
DAVA : Menfi Tespit (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 31/05/2022
KARAR TARİHİ : 20/10/2022
Mahkememizde görülmekte olan Menfi Tespit (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Davacı şirkete ait —— plakalı aracın ——birçok kez ücret ödemeden geçiş yaptığı iddiasıyla geçiş ücretine ceza eklenerek takip başlatıldığını, davacı şirketin aracının——- çok sayıda geçişinin mevcut olduğu, bu geçişler esnasında ——- geçiş ücretinin tahsil edilemediğine dair herhangi bir bildirimde bulunulmadığını, durumdan haberdar olmayan davacı şirket icra takiplerinin başlatılmasıyla haberdar olduğunu, açıklanan nedenlerden dolayı davanın kabulüne, idari para cezaları ile bunlara ilişkin faizler ve diğer feriler bakımından takibin iptaline, mahkeme kararının kesinleşmesine kadar icra takiplerinin durdurulması amacıyla ihtiyati tedbir kararı verilmesine, davalı tarafından %20 den aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilmesine, yargılama giderleri ile vekalet ücretlerinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ettiği görülmüştür.Davalı tarafa dava dilekçesi ile tensip tutanağının tebliğ edildiği, ancak davalı tarafından herhangi beyanda bulunulmadığı anlaşılmıştır.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Dava, hukuki niteliği itibariyle Menfi Tespit davasıdır.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık ise;davalı tarafından işletmesinde olan ——- ödeme yapılmadan geçilmesinden dolayı geçiş ücreti ve idari para cezasına yönelik başlatılan icra takiplerinden dolayı idari para cezası kısmında davacının sorumlu olup olmadığına ilişkin uyuşmazlık olduğu, davanın bu kısma yönelik menfi tespit davası olduğu tespit edilmiştir.Bilindiği üzere 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Hizmetleri Hakkında Kanun’un 30. Maddesinin 1.fıkrası: “Genel Müdürlük işletimindeki otoyollar ile erişme kontrolünün uygulandığı karayolları için belirlenen geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yaptığı tespit edilen araç sahiplerine Genel Müdürlük tarafından, geçiş ücreti ödemeden giriş çıkış yaptığı mesafeye ait geçiş ücretinin dört katı tutarında idarî para cezası verilir. ” hükmünü haizdir. İlgili maddenin devamında düzenlenen 5,6,7. Fıkrası ise: “4046, 3465 ve 3996 sayılı kanunlar çerçevesinde işletme hakkı verilen veya devredilen otoyollar veya erişme kontrolünün uygulandığı karayollarından geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapan araç sahiplerinden, işletici şirket tarafından geçiş ücreti ödemeden giriş çıkış yaptığı mesafeye ait geçiş ücreti ile birlikte, bu ücretin dört katı tutarında ceza, genel hükümlere göre tahsil edilir. 4046, 3465 ve 3996 sayılı kanunlar çerçevesinde işletme hakkı verilen veya devredilen otoyollar veya erişme kontrolünün uygulandığı karayollarından ücretsiz geçiş yapan araçlar, işletici şirket tarafından bu maddenin yedinci fıkrasında öngörülen sürenin bitimini takip eden ilk iş gününde en yakın trafik kuruluşuna bildirilir. Geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapanlardan, ödemesiz geçiş tarihini izleyen on beş gün içinde yükümlü olduğu geçiş ücretini usulüne uygun olarak ödeyenlere, bu maddenin birinci fıkrası ile beşinci fıkrasında belirtilen cezalar uygulanmaz. (Ek cümle: 16/5/2018-7144/18 md.)” hükmünü haizdir.
Madde metninden anlaşılacağı üzere davacının işletiminde bulunan——- geçiş bedeli ödemeden geçen araçların 15 gün içerisinde geçiş bedelini ödememesi halinde geçiş ücreti ile birlikte bu tutarın 4 katı tutarında ceza sorumlulukları mevcuttur. Davacı taraf geçiş yaptığını kabul etmekte ancak kaçak geçiş yapıldığının kendisine bildirilmemesinden kaynaklanan cezalar yönünden sorumlu olmadığının tespitini istemektedir. Tensiple birlikte davacıya ——-bilgilerini bildirmesi için süre verilmiş ise de, davacı tarafından süresi içerisinde bilgi verilmemiştir. Yine 20/10/2022 tarihli ——–. celsede de davacı vekili —— bilgilerinin temin edilemediğini belirtmiştir. Kaldı ki davacı taraf geçişlerini inkar etmemekte, davalının kaçak geçiş bilgilendirmesi yapmamasından dolayı ceza kısımlarından sorumlu olmayacağını iddia etmektedir. Halbuki ilgili mevzuat gereğince davalının davacıyı ihlalli geçiş yaptığına ilişkin tebligat yapmak veya bilgilendirmek zorunluluğu bulunmamaktadır. Geçiş yapan davacı ödeme vasıtası olan ——- bakiyelerini kontrol etmek ve bakiye eksik ise geçiş anından itibaren 15 gün içerisinde bakiyesini yüklemek ve geçiş ücretini ödemekle yükümlüdür. Davacı taraf geçiş bedellerini 15 gün içerisinde ödediğini ispat edememiş, ödeme def’inde de bulunmamıştır. Davalı tarafın başlattığı takiplerin en son geçiş tarihinden itibaren 15 günden uzun zaman geçtikten sonra olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle yasa kapsamında davalının geçiş ücreti ve ceza tutarı talep etme hakkının bulunduğu anlaşılmıştır. Takip talebinde belirtilen tutarın geçiş miktarları ile uyumlu olduğu anlaşıldığından davanın reddine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM:Yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davanın REDDİNE,
2-Alınması gerekli 80,70 TL harcın davacı tarafından peşin olarak yatırılan 304,00 TL peşin harçtan mahsubu ile artan 223,30 TL’nin karar kesinleştikten sonra ve talep halinde davacıya iadesine,
3-Davacı tarafından yapılan yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Davalı tarafından yargılama gideri yapılmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına,
5-Kullanılmayan gider avansının karar kesinleştikten sonra talep halinde yatırana iadesine,Dair, gerekçeli kararın taraf vekillerine tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde İSTİNAF yolu açık olmak üzere davacı vekilinin yüzüne karşı diğer tarafın yokluğunda verilen karar açıkça okundu, usulen anlatıldı.