Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C. İstanbul Anadolu 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO: 2023/57 Esas
KARAR NO: 2023/143
DAVA: İade-i Muhakeme
DAVA TARİHİ: 24/01/2023
KARAR TARİHİ: 16/02/2023
Mahkememizde görülmekte bulunan İade-i Muhakeme davasının yapılan açık yargılamasının sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacılar Vekili ; dava dilekçesinde bildirdikleri tanıkları dinlenmeden bilirkişi raporunun eksik ve hatalı hazırlandığını, bilirkişi raporuna itiraz dilekçelerinde tanıklarının dinlenmediğinin belirtildiğini, 02/07/2019 tarihli son duruşmada tanıklarının dinlenmesini ve akabinde ek rapor alınmasını talep ettiklerini, mahkemece taleplerinin kabul edilmediğini, eksik ve hatalı karar verildiğini, yaptıkları istinaf taleplerinin de dikkate alınmayarak haksız ve hukuka aykırı—- kesin olarak onaylandığını, ekte sundukları ve davacı—– dava konusu kaza yapan aracın sahibi olmadığı, aracını sattığına dair araç satış sözleşmesinin dava başında bulunamadığından dosyaya sunulamadığını, davacı —— araç sahibi işleten olarak kabul edilerek hatalı ve hukuka aykırı hüküm kurulduğunu, araç sahibi ve araç sürücüsü konumunda olanın —- olduğunu, bilirkişi raporunda ve gerekçeli kararda davacı—- 3.kişi konumunda olmaması, işleten olması nedeniyle tazminat talep hakkı olmadığının iddia edilmesinin gerçek dışı olduğunu, aracın gerçek sahibinin araç sürücüsü —- olduğunu, aracı kullanan kişi olmasının da bu iddianın karinesi olduğunu, araç üzerindeki fiili hakimiyet ile aracı, tehlikesi kendisine ait olmak üzere kendi nam ve hesabına işlettiğini, —– 3.kişi konumunda olduğunu ,——- kendi aralarında araç satış sözleşmesi yaptıklarını, bilirkişi hesaplamasına göre karar verilen miktarın çok düşük olduğunu, yargılamanın yenilenmesine karar verilmesini yargılama giderleri ve avukatlık ücretinin davalıya ödetilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Yargılamanın iadesi sebepleri HMK 375.maddesinde; yargılamanın iadesi talep edilebilmenin dayanak sebepleri olarak;
a) Mahkemenin kanuna uygun olarak teşekkül etmemiş olması.
b) Davaya bakması yasak olan yahut hakkındaki ret talebi, merciince kesin olarak kabul edilen hâkimin karar vermiş veya karara katılmış bulunması.
c) Vekil veya temsilci olmayan kimselerin huzuruyla davanın görülmüş ve karara bağlanmış olması.
ç) Yargılama sırasında, aleyhine hüküm verilen tarafın elinde olmayan nedenlerle elde edilemeyen bir belgenin, kararın verilmesinden sonra ele geçirilmiş olması.
d) Karara esas alınan senedin sahteliğine karar verilmiş veya senedin sahte olduğunun mahkeme veya resmî makam önünde ikrar edilmiş olması.
e) İfadesi karara esas alınan tanığın, karardan sonra yalan tanıklık yaptığının sabit olması.
f) Bilirkişi veya tercümanın, hükme esas alınan husus hakkında kasten gerçeğe aykırı beyanda bulunduğunun sabit olması.
g) Lehine karar verilen tarafın, karara esas alınan yemini yalan yere ettiğinin, ikrar veya yazılı delille sabit olması.
ğ) Karara esas alınan bir hükmün, kesinleşmiş başka bir hükümle ortadan kalkmış olması.
h) Lehine karar verilen tarafın, karara tesir eden hileli bir davranışta bulunmuş olması.
ı) Bir dava sonunda verilen hükmün kesinleşmesinden sonra tarafları, konusu ve sebebi aynı olan ikinci davada, öncekine aykırı bir hüküm verilmiş ve bu hükmün de kesinleşmiş olması.
i) Kararın,—– veya eki protokollerin ihlali suretiyle verildiğinin, —- kesinleşmiş kararıyla tespit edilmiş olması veya karar aleyhine——- yapılan başvuru hakkında dostane çözüm ya da tek taraflı deklarasyon sonucunda düşme kararı verilmesi.[55]
Birinci fıkranın (e), (f) ve (g) bentlerindeki hâllerde yargılamanın iadesinin istenebilmesi, bu sebeplerin kesinleşmiş bir ceza mahkûmiyet kararı ile belirlenmiş olması şartına bağlıdır. Delil yokluğundan başka bir sebeple ceza kovuşturmasına başlanamamış veya mahkûmiyet kararı verilememiş ise ceza mahkemesi kararı aranmaz. Bu takdirde dayanılan yargılamanın iadesi sebebinin, yargılamanın iadesi davasında öncelikle ispat edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Dava, hukuki niteliği itibariyle HMK.nun 374 ve devamı madde hükümleri gereğince yargılamanın iadesi istemine ilişkindir.
Davacılar —— vekili tarafından, davalı —– aleyhine mahkememizin —– sayılı dava dosyasının yapılan yargılaması sonunda; 02/07/2019 tarihinde davanın kısmen kabulüne karar verildiği, istinaf incelemesinden geçerek hükmün 19/04/2022 tarihinde kesinleştiği görülmüştür.
Davacılar vekili tarafından işbu davanın HMK.nun 377 nci madde hükümlerinde belirtilen süre içerisinde 24/01/2023 tarihinde açıldığı anlaşılmıştır.
Yargılamanın iadesi sebepleri HMK.nun 375 nci madde hükümlerinde tahdidi olarak sayılmıştır.
Davacılar tarafından ileri sürülen yargılamanın yenilenmesi sebeplerinin hiç birisinin anılan madde hükmünde belirtilen sebeplere ilişkin bulunmadığı, talebe konu iddiaların önceki yargılamada Mahkemece ve ——-değerlendirildiği, yargılamadan sonra ortaya çıkan yeni bir durumun söz konusu olmadığı, —– yürütülmesi hakkında Yönetmelik hükümlerine göre—— Noterde yapılmasının şekil şartı olduğu, anlaşıldığından davacıların yargılamanın iadesi talebinin reddine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
HÜKÜM: Ayırıntıları ve gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere ;
1-HMK’nun 375. maddesinde tahdidi olarak sayılan sebepler bulunmadığından ve Araç Satışına İlişkin Şekil Şartı nedeniyle yargılamanın iadesi talebinin REDDİNE,
2-Alınması gerekli 179,90 TL harç dava açılırken peşin olarak yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
3- Davacılar tarafından yapılan yargılama giderlerinin davacılar üzerinde bırakılmasına,
4- Davalı tarafından masraf yapılmadığından bu konuda bir karar verilmesine yer olmadığına,
Dair, tarafların yokluğunda dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde——– nezdinde istinaf yolu açık olmak üzere karar verildi. 16/02/2023