Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Anadolu 2. Asliye Ticaret Mahkemesi 2020/383 E. 2021/193 K. 11.02.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. İstanbul Anadolu 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2020/383 Esas
KARAR NO : 2021/193

DAVA : Zayi Belgesi Verilmesi
DAVA TARİHİ : 27/08/2020
KARAR TARİHİ : 11/02/2021

Mahkememizde görülmekte olan Zayi Belgesi Verilmesi davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
Yukarıda adı ve adresi yazılı davacı tarafından açılan hukuk davasının 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 9. Maddesi gereğince Türk Milleti adına yargılama yapmaya görevli ve yetkili İstanbul Anadolu — Asliye Ticaret Mahkemesince yapılan yargılaması sonucunda aşağıda gerekçesi yazılı hükme ulaşılmıştır.
DAVA :
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin ———- tarihinde tescil edildiğini, şirketin fiili olarak taşınmış olması sebebiyle nakliye işlemleri sırasında şirketin 2019 yılına ait ticari defter ve kayıtlarının kaybolduğunu, gereken özen ve dikkatin gösterilmiş olmasına rağmen müvekkilinden kaynaklı olmayan nakliyeye ilişkin problemler nedeniyle defterlerin zayi olduğunu, 2019 yılına ait tüm ticari defter ve kayıtlarının elektronik ortamda kayıtlı ve noter tarafından tasdik edildiğini, yalnızca fiziki suretlerinin kaybolduğunu, tüm bu nedenlerle müvekkili şirketin 2019 yılına ait tüm defter, fatura ve sair belgelerinin zayi olduğundan taraflarına ticari defter ve kayıtlara ilişkin zayi belgesi verilmesini ve gereğinin yapılmasını talep etmiştir.
İNCELEME VE GEREKÇE :
Dava, hukuki niteliği itibariyle davacı şirkete ait yevmiye, kebir , envanter defterleri ve bir kısım muhasebe evraklarının taşınma sırasında kaybedilmek suretiyle zayi edilmesi nedeniyle, zayi belgesi verilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; yetkilisi bulunduğu şirkete ait yevmiye, kebir , envanter defterleri ve bir kısım muhasebe evraklarının taşınma sırasında kaybedilmek suretiyle zayi edildiğini belirtmiştir.
Talep , TTK’nın 82/7.maddesi uyarınca saklanılması zorunlu olan yevmiye, kebir , envanter defterleri ve bir kısım muhasebe evraklarının taşınma sırasında kaybedilmek suretiyle zayi edildiğinden bahisle zayi belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
6102 sayılı TTK’nın 82/7.madde ve fıkrasında “Bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaa uğrarsa tacir zıyaı öğrendiği tarihten itibaren onbeş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebilir. Bu dava hasımsız açılır. Mahkeme gerekli gördüğü delillerin toplanmasını da emredebilir. ” düzenlemesine yer verilmiştir.
Yasal düzenleme dikkate alındığında bir tacir saklamakla yükümlü olduğu defterlerin ve belgelerin yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaa uğraması ve ziyaanın tacirin iradesi dışında gerçekleşmesi halinde, zıyaı öğrendiği tarihten itibaren on beş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebilecektir.
Bununla birlikte kanun maddesinden de açıkça anlaşıldığı üzere, zayi belgesi verilmesi talebinde bulunan tacirin, zayi edildiği bildirilen yevmiye, kebir , envanter defterleri ve bir kısım muhasebe evraklarının taşınma sırasında kaybedilmek suretiyle zayi edildiğini bildirdiği üstelik bu beyanının duruşmada da ayrıntılı olarak tekrar edip imzasıyla da onayladığı, dolayısıyla ortada kanunun aradığı yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle zayi edilme koşulunun oluşmadığı, evrakın taşınma esnasında kaybolduğunun belirtildiği, basiretli bir tacirin saklamakla mükellef olduğu ticari defter ve belgelerine gereken özen ve ihtimamın gösterilmesi gerektiği, davacı tarafça davaya konu yevmiye, kebir , envanter defterleri ve bir kısım muhasebe evraklarının taşınma sırasında kaybedilmek suretiyle zayi edilmesi şeklinde gelişen olayda davacının evrakın kendi iradesi dışında zayi olduğunu ıspat edemediği belirlendiğinden, davanın reddine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmış ve aşağıdaki şekilde hüküm kurmak gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davanın REDDİNE,
KARAR HARCI
2-Alınması gerekli 59,30 TL harcın davacı tarafından peşin olarak yatırılan 54,40 TL harçtan mahsubu kalan 4,90 TL nin karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine,
DİĞER YARGILAMA GİDERLERİ
3-Davacı tarafından sarfedilen yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-Bakiye gider avansının karar kesinleştiğinde ve talep halinde yatırana iadesine,
Dair, davacı vekilinin yüzüne karşı, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren 2 hafta içerisinde İstanbul BAM nezdinde istinaf yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okundu, usulen anlatıldı.