Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C. İstanbul Anadolu 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO: 2020/345 Esas
KARAR NO: 2020/299
DAVA: Zayi Belgesi Verilmesi
DAVA TARİHİ: 10/02/2020
KARAR TARİHİ: 01/07/2020
Mahkememizde görülmekte olan Zayi Belgesi Verilmesi davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı dava dilekçesinde özetle; ——- tarihinde ——– Mükellefi olarak açtığı iş yerini ——— tarihinde kapanışını verdiğini, iş yeri ile ilgili ——-saklamakla yükümlü olduğu muhasebe defter ve kayıtlarını kaybettiğini, o tarihte defterlerini tutan muhasebeciye ulaşamadığını ve irtibatını kayıp ettiğini, bu nedenlerle gereğinin yapılmasını talep ve dava etmiştir.
Dava; TTK’nın 82/7 maddesinde açılan zayii belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
Türk Ticaret Kanunu’nun 82/7. maddesi uyarınca, bir tacirin saklamakla mükellef olduğu defter ve kâğıtlar hırsızlık veya yangın, su baskını, yer sarsıntısı gibi bir afet sebebiyle ve kanuni müddet içinde ziya uğrarsa, tacir ziyaı öğrendiği tarihten itibaren on beş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yerin yetkili mahkemesinden kendisine zayi belgesi verilmesini isteyebilir. Mahkeme, lüzumlu gördüğü delillerin toplanmasını da emredebilir. Böyle bir vesika almamış olan tacir defterlerini ibrazdan kaçınmış sayılır.
Yukarıda anılan madde hükmüne göre, ancak, tacirlerin tutmakla yükümlü oldukları ticari defter ve belgeler için zayi belgesi verilebilir. Dosya kapsamı uyarınca, davacının, ———kayıtlı olmadığı, işletmesinin büyüklüğü itibariyle TTK’nın 15. maddesinde belirtildiği şekliyle——– olarak faaliyet gösterdiği anlaşılmaktadır. Anılan 15. maddenin son cümlesinde esnaflar bakımından, TTK’nın 64. ve 82. maddelerinde belirtilen defter tutma ve saklama yükümlülüğüne ilişkin hükümlere atıf yapılmış olmadığı da gözetildiğinde, davacının TTK’nın 82/7. maddesinde belirtilen işbu davayı açma hak ve yükümlülüğü bulunmadığı gibi ————– davacı tarafça; şirket defterlerini muhasebecisine bıraktığı ve daha sonra muhasebeciye ulaşamadığını ve bu suretle götürülürken kaybolduğunun beyan edildiği, TTK’nın 82/7 maddesinde belirtildiği şekilde yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlıktan ziyaa uğradığına dair bir iddia bulunmadığı gibi madde metninde yangın,su baskını veya yer sarsıntısı ibarelerinden sonra yer alan ——— sözcüğü ile benzer olayların kastedildiği, davacı tarafça defterlerin muhasebeciside kaybolduğuna ilişkin beyanının yasa metninde sayılan sebeplerden olmadığı anlaşılmakla davacının gerekli dikkat ve özeni göstermeyerek belgenin kaybolmasına sebebiyet verdiği dikkate alınarak davanın reddi yönünde karar verilmesi gerektiği kanaatiyle aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM (Yukarıda Açıklanan Nedenlerle):
1-Davanın REDDİNE,
2-Harçlar kanunu uyarınca alınması gereken 54,40 TL harç dava açılırken peşin olarak alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
3-Davacı tarafından yapılan masrafların kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Davacı tarafından yatırılan gider avansının kullanılmayan kısmının 6100 sayılı HMK md. 333 uyarınca karar kesinleştiğinde davacıya iadesine,
Dair; davacı asilin yüzüne gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren iki hafta içinde ———Adliye Mahkemesinde istinaf yasa yolu açık olmak üzere oybirliğiyle verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı. 01/07/2020