Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. İstanbul Anadolu 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2018/284 Esas
KARAR NO : 2018/821
DAVA : İtirazın İptali (Ticari Nitelikteki Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 05/10/2012
KARAR TARİHİ : 13/09/2018
Mahkememizde görülen davanın yapılan incelemesi sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
İDDİA : Davacı vekili dava dilekçesinde özetle: Müvekkili ile davalı arasında 09/04/2012 tarihinde imzalanan sözleşmeye göre müvekkilinin davalının yükümlenmiş olduğu ……..Çevreyolu’nun tünel, viyadük, köprü ve güzergah sondaj yapım işini üstlendiğini, sözleşmenin 4. Maddesine göre müvekkilinin 1.200 metre sondaj yapım işini gerçekleştirdiğini, yine sözleşmeye göre davalının iş bitimi akabinde müvekkili tarafından kesilecek fatura çerçevesinde en geç 45 gün vadeli çek vermek suretiyle kalan bakiye hak edişi ödeyeceğini, müvekkili tarafından yapımı üstlenilmiş işin 05/06/2012 tarihinde bitirilerek teslim edildiğini, davalı şirket tarafından talep edilmesi üzerine müvekkilinin 24/06/2012 tarihli 94.872,00 TL’lik faturayı düzenleyerek gönderdiğini, davalı şirket tarafından talep edilmesi üzerine müvekkilinin faturayı beşinci ay için düzenleyerek gönderdiğini, müvekkiline ödeme yapılmadığını, bunun üzerine Beyoğlu 28. Noterliğinin 23/07/2012 tarih ve 16466 yevmiye numaralı ihtarnamesinin keşide edilerek 58.928,20 TL alacağın ödenmesinin talep edildiğini, ödeme yapılmaması üzerine İstanbul 25. İcra Müdürlüğünün……. E sayılı dosyasıyla 01/08/2012 tarihinde icra takibi başlattıklarını, davalının 07/08/2012 tarihinde takibe itiraz ederek durdurduğunu ileri sürerek davalının takibe haksız itirazının iptali ile % 20’den aşağı olmamak üzere inkar tazminatına mahkum edilmesinin talep edildiği anlaşılmıştır.
SAVUNMA :Davalı vekili savunmasında özetle: Taraflar arasında 09/04/2012 tarihli sözleşme ilişkisinin doğru olduğunu, sözleşmenin 3.maddesine göre yapılacak işin Samsun Bölge Müdürlüğünce teslim alınmasından sonra hakedişlerinin yapılacağının ve bundan sonra ödeme almaya hak kazanılacağının hüküm altına alındığını, davacının delil olarak sunduğu tutanağın iş teslim tutanağı olmayıp geçici teslim tutanağı olduğunu, sözleşme gereğince iki şartın gerçekleşmeden ödeme talep edilemeyeceğini, davacı tarafından yapılan yedi adet sondajın Karayolları Genel Müdürlüğü Samsun Bölge Müdürlüğü yetkilileri tarafından teslim alınmadığını, şartnameye uygun yapılmayan işin müvekkili tarafından yeniden yapılmak zorunda kalındığını, bu kapsamda sözleşme hükümlerine göre yedi adet sondaj için 133 metre X 65 + %18 KDV = 10.201,00 TL ücretin davacı tarafından karşılanması gerektiğini, yine sözleşme altıncı maddesinde iş teslim süresi 45 gün olarak belirlendiği, süreye uyulmadığı taktirde gecikilen hergün için 500,00 TL gecikme cezası ödenmesinin ön görüldüğü dikkate alındığında 65 X 500,00 = 32.500,00 TL gecikme cezası ödenmesi gerektiğini ileri sürerek davanın reddini karar verilmesini talep ettikleri anlaşılmıştır.
İNCELEME ve GEREKÇE : Dava, hukuki niteliği itibari ile İİK 67. Mad. Uyarınca davalının hakkında başlatılan icra takibine itirazının iptaline ilişkindir.
Yöntemine uygun duruşma açılmış taraf kanıtları toplanmıştır. Uyuşmazlık noktaları resen belirlenerek bilirkişi raporu alınıp sonuca gidilmiştir.
İstanbul 25. İcra Müdürlüğünün 2012/21546 E. sayılı takip dosyasının celbi ile incelenmesinde; davacı tarafından davalı aleyhine 24/05/2012 tarihli fatura bakiyesi alacak dayanak gösterilerek 58.928,20 TL alacağın takip tarihinden tahsil tarihine kadar işletilecek %9 faizi ile tahsili için ilamsız icra takibi başlatıldığı, ödeme emri tebliği üzerine davalının süresinde itirazı ile takibin durduğu, eldeki davanın da İİK 67 maddesindeki bir yıllık hak düşürücü süre içerisinde açılmış olduğu anlaşılmıştır.
Tarafların iddia ve savunmaları kapsamında ileri sürdükleri deliller, celp olunup incelenen icra dosyası, tarafların kabulünde olan 09/04/2012 tarihli sözleşme ve hükümleri, faturalar, ihtarnameler, geçici tutanak başlıklı belge ve içeriği, Karayolları 7. Bölge Müdürlüğü’nün müzekkere cevap ve ekleri, taraf ticari defter ve kayıtları da inceletilmek suretiyle alınan denetlenmesi üzerine hükme esas almaya yeterli ve elverişli olduğu sonucuna ulaşılan 16/06/2014 tarihli bilirkişi kurulu kök ve taraf itirazlarını giderir surette alınan 01/04/2015 tarihli bilirkişi kurulu ek rapor ve içerikleri ile tüm deliller bütün olarak değerlendirildiğinde;
Taraflar arasında 09/04/2012 tarihli taşeronluk sözleşmesinin imzalandığı uyuşmazlık konusu değildir. Davacı sözleşme uyarınca edimini ifa ettiğini, ancak davalının karşılık edimini ifa etmediğini ileri sürmekte, davalı ise davacının sözleşmesel edimini zamanında ifa etmediği gibi ayrıca 7 adet sondaj kuyusunun (133 mt) dava dışı idare tarafından kabul edilmediğini, bu sondajların başkasına yaptırıldığını beyan ederek, gecikme cezası ve yeniden yapılan sondaj bedelinin davacı sorumluluğunda olduğundan bahisle davanın reddini talep etmektedir.
Yargılama aşamasında yazılan müzekkereye Karayolları 7.Bölge Müdürlüğünce verilen cevaplar ışığında, taraflar arasındaki sözleşme konusu işin davacı veya davalı tarafından yapılmadığı, ayrıca 133 m. toplam uzunluktaki sondaj kuyularının uygun olmadığından kabul edilmediği ve yeniden yapılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Karayolları 7.Müdürlüğü yazısı esas alınacak olursa, dava konusu işin taraflarca yapılmadığı sonucuna ulaşmak gerekecektir. Ancak davalı taraf Karayolları Genel Müdürlüğü elemanlarınca imzalanmış bir belgeyi dosyaya ibraz etmiştir. Ayrıca taraflar arasında, dava konusu işin yapılması konusunda bir uyuşmazlık yoktur. Bu kapsamda dava konusu işin taraflarca yapıldığı sonucuna ulaşılmıştır.
Davacı taraf, davalıya işi teslim ettiğine ilişkin davalının yetkilisinin de imzasının bulunduğu “geçici tutanak” başlıklı bir yazıyı dosyaya ibraz etmiştir. Söz konusu belge içeriğine göre; sözleşme konusu işin 05/06/2012 tarihinde tamamlandığı, ancak davalı ile Karayolları Genel Müdürlüğü arasında yapılacak iş teslim tutanağında ki aksaklık, kuyu iptali, anlaşmazlıkların taraflar arasındaki hakedişe yansıtılacağının belirlendiği görülmektedir. Ayrıca aynı belgede, kesin hakedişin davalı ile Karayolları arasında yapılacak hakedişten sonra yapılacağı ve bu geçici tutanağın bundan sonra kesin hale dönüşeceği hüküm altına alınmaktadır. Bu durumda, söz konusu belgenin geçici kabul olduğu, ayrıca Karayolları Genel Müdürlüğü’nün işi kabulü esnasında ortaya çıkacak problemlerden dolayı davacının sorumlu olacağı söylenebilecektir. Davacının yaptığını ileri sürdüğü işe ait 7 sondajın kabul görmediği ve yeniden yapılmasına karar verildiği Karayolları 7.Bölge Müdürlüğü’nün yazısından anlaşılmaktadır.
Bilirkişi rapor içeriğindeki tespitler ışığında; takibe dayanak davacının düzenlediği faturaların davalının ticari defterlerinde kayıtlı olduğu, davalının kendi lehine delil vasfı taşıdığı anlaşılan ticari defterleri dikkate alındığında, davalının kendi kayıtlarında icra takip tarihi olan 01/08/2012 tarihi itibariyle davalının davacıya 43.802,15 TL borçlu göründüğü anlaşılmaktadır.
Tüm bu hususlar bütün olarak değerlendirildiğinde; davacının takibe dayanak gösterdiği faturanın davalının kendi ticari defterlerinde kayıtlı olması, yaptığı ödemeleri davacının alacağından mahsup etmesi, icra takip tarihi itibariyle davalının kendi ticari defter ve kayıtlarından davacıya 43.802,15 TL borçlu görünmesi dikkate alınarak mahkememizce davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Yargıtay 15. Hukuk Dairesi’nin 06/12/2017 tarih ve 2016/2304 E. 2017/4296 K. sayılı ilamıyla bozulmuştur.
Yüksek Mahkeme’nin ilamında bozma gerekçesi olarak; ”Yerel mahkemece yargılamada alınan bilirkişi raporuna göre; teslim tutanağındaki kayıtlardan işin eksik ifa edildiği, 7 adet kuyunun idarece kabul görmediği, kuyu iptali ve anlaşmazlıkların taraflar arasındaki hak edişe yansıtılacağının anlaşıldığı, eksik ifanın söz konusu olduğu durumlarda ayıp ihbarı aranmayacağı, eksik işleri iş sahibinin kabulünü yüklenicinin sorumluluğunu ortadan kaldırmayacağı belirtildikten sonra, bu kez; davalının ticari kayıt ve defterlerinde takip tarihi itibariyle davacıya 43.802,15 TL borçlu gözüktüğü gerekçesiyle bu miktar üzerinden icra takibine itirazın iptaline karar verilmiştir.
Bu durumda temyize konu mahkeme kararının gerekçesi ile hüküm fıkrası arasında açık çelişki yaratılmıştır.
Hükme dayanak yapılan sebepler birbirine ters düşmektedir. Açıklanan nedenlerle hüküm ile gerekçenin birbirine uygun olması gerektiğine ilişkin ilke ve yasa hükümlerine aykırı mahkeme kararının bozulması uygun bulunmuştur.” açıklamalarına yer verilmiştir.
Mahkememizce usul ve yasaya uygun olan bozma kararına uyulmasına karar verilmiş ve yeniden yargılama yapılmıştır.
Taraflar arasında 09/04/2012 tarihli sözleşme kapsamında ”davalı tarafından üstlenilen Samsun Batı Çevreyolu’nun tünel, viyadük, köprü ve güzergah sondaj yapımı işinde 1.200 metre sondaj yapım işinin davacı tarafından üstlenilmesi konusunda” ticari ilişki bulunduğu, sözleşmenin 4. Maddesi gereğince iş bitiminin akabinde davacı tarafından kesilecek fatura çerçevesinde en geç 45 gün vadeli çek verilmek suretiyle bakiye hak edişin ödeneceğinin kararlaştırıldığı konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Davacı, üstlendiği işi 05/06/2013 tarihinde bitirerek teslim ettiğini, bu durumun davalı şirket şantiye şefi huzurunda düzenlenen tutanakla kayıt altına aldıklarını, 24/06/2012 tarihli 94.872,00 TL tutarındaki faturayı düzenleyerek davalıya gönderdiğini, davalının talebi üzerine faturada düzeltme yaparak yeniden gönderdiklerini, ancak mali sıkışıklık gerekçe gösterilerek davalı tarafından çek keşide edilmesinin ötelenmiş olduğunu bu nedenle hukuki süreci başlattıklarını beyan ve iddia etmektedir.
Davalı ise, aradaki sözleşme ilişkisini kabul etmekle birlikte iş tesliminin tam olarak yapılmadığını, tutulan tutanağın geçici tutanak olduğunu davacının yapmış olduğu 7 adet sondaj Karayolları Genel Müdürlüğü tarafından kabul edilmediği için işin bu kısmının tesliminin yapılamadığını bu nedenle davacının gecikme cezası ödemesinin gerektiğini savunmuştur.
Mahkememizce yaptırılan bilirkişi incelemeleri ile davacı alacağının 43.802,15 TL olduğu tespitine yer verilmiş olup; raporda ayrıca davalı tarafından davacıya kesinlen 48.551,10 TL cezai şart faturasına atıf yapılmıştır. Mahkememizce görülmekte olan dava itirazın iptali davası olup, davalı tarafından icra takibi başlatıldıktan sonra düzenlendiği anlaşılan cezai şart faturasının bu davada irdelenme imkanı olmadığı ve ayrı bir yargılamanın konusu olabileceği anlaşıldığından; davacının tespit edilen alacağı üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:
1-Davanın kısmen kabulü ile; davalının icra dosyasına yapmış olduğu itirazın kısmen iptaline, takibin 43.802,15 TL üzerinden devamına, fazlaya ilişkin istemin reddine,
Alacağa takip tarihinden itibaren yasal faizi uygulanmasına,
2-Alacak hesabı yargılamayı gerektirdiğinden davacının icra inkar tazminatı talebinin REDDİNE,
3-Alınması gerekli 2.992,12 TL harçtan peşin alınan 580,50 TL harcın mahsubu ile bakiye 2.411,62 TL’nin davalıdan alınarak hazineye irat kaydına,
4-Davacı tarafından bilirkişi ve tebligat ücreti olarak yapılan 3.138,00 TL yargılama giderinin ret ve kabul oranı dikkate alındığında bakiye 2.332,50 TL’sinin ve 21,15 TL başvurma harcı ile 580,50 TL peşin harç olmak üzere toplam 2.934,15 TL masrafın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, arta kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına,
5-Davalı tarafından yapılan 28,00 TL masrafın ret ve kabul oranı dikkate alındığında bakiye 7,18 TL’sinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, arta kalan kısmın davalı üzerinde bırakılmasına,
7-Hüküm altına alınan miktar üzerindenn AAÜT hükümlerine göre davacı lehine 5.168,24 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8-Reddedilen kısım yönünden davalı lehine 2.180,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
Gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde Yargıtay yolu açık olmak üzere davacı vekili ile davalı vekilinin yüzlerine karşı verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı. 13/09/2018