Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2016/31 Esas
KARAR NO: 2019/1569

DAVA : Tazminat
DAVA TARİHİ: 12/01/2016
KARAR TARİHİ: 12/12/2019

Taraflar arasında görülen davanın mahkememizde yapılan açık yargılaması sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacılar vekili Mahkememize verdiği dava dilekçesi ile; müvekkillerinin murisi …’nin sevk ve idaresindeki … plakalı (yabancı) aracın sebebiyet verdiği trafik kazasında araç sürücüsü …’nin vefat ettiğini, müvekkillerinin murisinin dava konusu trafik kazasından önce çalışmakta ve gelir elde etmekte olduğunu, müvekkillerinin, murisin eşi ve çocukları olduğundan, müvekkillerinin onun desteğinden mahrum kaldıklarını, dava konusu trafik kazası nedeniyle davalı tarafa yapılan müracat üzerine açılan … nolu hasar dosyasından bugüne kadar taraflarına herhangi bir ödeme yapılmadığını, her ne kadar trafik kazasının müteveffanın asli kusuru ile gerçekleşmiş ise de; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2011/17-787 E. 2012/92 K. ve 22.02.2011 tarihli kararında; “ davacıların salt miracı sıfatı ile değilde destekten yoksun kalan 3. kisi sıfatı ile dava açtıkları, ölüm nedeni ile doğrudan davacılar üzerinde doğan destekten yoksunluk zararının oluşumundaki kusurun davacılara yansıtılamayacağını, dolayısı ile tam kusurlu araç şoförünün ve onun eylemlerinden sorumlu olan isletenin kusurunun işletenin desteğinden yoksun kalan davacıları etkilemeyeceğini, hükme bağlandığını, …’nin vefatı ile onun desteğinden mahrum kalan müvekkillerin BK.nın 53. maddesi gereği maddi zararlarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili Mahkememize verdiği cevap dilekçesi ile; kurumun yabancı plakalı araçların Türkiye’de karıştıkları trafik kazaları sebebi ile meydana getirdikleri hasarları, kaza tarihindeki ZMMS limiti dahilinde ve kusur oranında gidermekle yükümlü olduğunu, kazada miras bırakanın tamamen kusurlu olduğunu, destekten yoksun kalan tazminatı taleplerinde malum olacağı üzere desteğin somut olarak ve salt talepte bulunan kişiye verilebileceği desteğin belirlenmesi ve ona göre hesap yapılması gerektiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Dava destekten yoksun kalma tazminatına ilişkindir.
Davacılar vekili UYAP’tan gönderdiği e-imzalı 05/12/2019 tarihli dilekçesiyle davadan feragat ettiğini, karşılıklı anlaşma sebebiyle protokol doğrultusunda tarafların birbirlerinden vekalet ücreti dahil başkaca herhangi bir alacaklarının bulunmadığını belirtmiştir.
Dosyadaki vekaletnameye göre davacılar vekilinin davadan feragate yetkisinin bulunduğu görülmüştür.
Davalı vekili UYAP’tan gönderdiği e-imzalı 05/12/2019 tarihli feragate beyan dilekçesiyle karşı vekalet ücreti ve masraf yönünde istemlerinin olmadığını belirtmiştir.
Davacılar vekili davadan feragat ettiğinden ve davadan feragat HMK’nın 307. ve devamı maddeleri gereğince davayı sona erdiren taraf işlemlerinden olduğundan davanın feragat nedeniyle reddine karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki hüküm kurulmuştur.

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Feragat nedeniyle davanın REDDİNE,
2-Harçlar Kanunun 22.maddesi gereğince alınması gereken 29,60 TL harcın peşin ve ıslah ile alınan toplam 1.121,02 TL harçtan mahsubu ile fazla alınan 1.091,42 TL ‘nin karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacılara iadesine,
3-Davacıların yaptığı yargılama giderlerinin HMK. nın 312. maddesi gereğince kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Davalı vekili vekalet ücreti ve masraf taleplerinin olmadığını belirtiğinden bu konuda hüküm kurulmasına yer olmadığına,
5-Taraflarca yatırılan gider avansından arta kalan kısmın karar kesinleştiğinde taraflara iadesine,
Tarafların yokluğunda, gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren 2 hafta içinde Mahkememize sunulacak veya gönderilecek dilekçe ile istinaf yolu açık olmak üzere oybirliğiyle verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.

Başkan … Üye … Üye … Katip …
¸e-imzalıdır ¸e-imzalıdır ¸e-imzalıdır ¸e-imzalıdır

**Bu belge 5070 sayılı Kanun Kapsamında Elektronik İmza İle İmzalanmıştır.*