Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2018/440 Esas
KARAR NO : 2019/453
DAVA : Şirketin İhyası
DAVA TARİHİ: 14/05/2018
KARAR TARİHİ: 23/05/2019
Davacı tarafından davalı aleyhine açılan Şirketin İhyası davasının mahkememizde yapılan açık yargılaması sonunda dosya incelendi.
D A V A /
Davacı vekili tarafından Mahkememize verilen dava dilekçesinde özetle; Tasfiye edilen şirkette işlem gören “maden ocağı” işyeri çalışanlarından …’a 27/11/2008 tarihinde geçirdiği iş kazası nedeniyle 5.712,99-TL tedavi masrafı yapıldığı ve 7.308,55-TL geçici iş göremezlik ödeneğinin ödenmiş toplam 13.021,54-TL kurum zararı meydana geldiğini, İskenderun…İş Mahkemesi nezdinde dava açıldığı ve mahkemenin %80 oranında kusurlu bulunduğuna karar verdiğini, davanın kabulü ile toplam 9.766,15-TL kurum zararının davalıdan alınarak taraflarına verilmesine karar verildiğini, kurum zararına ilişkin davanın devam edebilmesi ve davalı şirkete gerekli tebliğat işlerini yapabilmeleri için yerel mahkemenin kararı gereği davalı şirketin ihya edilmesine, yargılama giderleri ve avukatlık ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
S A V U N M A /
Davalı tarafa usulüne uygun olarak dava dilekçesi ve tensip tutanağının tebliğ edildiği, ancak süresinde herhangi bir cevap dilekçesi sunmadığı anlaşılmıştır.
G E R E K Ç E /
Dava, tasfiye ve terkin olunan şirketin ihyası istemine ilişkindir.
Tasfiye ve terkin olunan ticaret şirketleri bakımından genel olarak yasal durum değerlendirildiğinde; eTTK 447. madde hükmü gereğince, tasfiye halinde bulunan şirketin tüm borçları ödendikten sonra, kalan mevcudu, esas sözleşmede aksine bir düzenleme mevcut değilse pay sahipleri arasında ödedikleri sermaye ve paylara bağlı imtiyaz haklan oranında dağıtılacağı öngörülmüştür. Keza tasfiye sonu ve dava tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6102 sayılı TTK 543.maddesinde aynı yönde benzer ( borçlar ödendikten sonra önce ödenen pay bedellerinin iadesi yönündeki yeni hükmü dışında) benzer bir düzenleme yapılmıştır. Yine, 6335 sayılı Kanun’un 38.maddesi ile TTK’na eklenen Geçici 7. madde bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl içerisinde aşağıda belirtilen halleri tesbit edilen ya da bildirilen anonim ve limited şirketler ile kooperatiflerin tasfiyeleri ve ticaret sicilden kayıtlarının silinmesinin, ilgili kanunlardaki tasfiye usulüne uyulmaksızın bu madde uyarınca yapılacağı hükmünü getirmiş ve bu haller beş bent halinde sayıldıktan sonra 4. Fıkrasında tasfiye ve terkin ve ilan yöntemi düzenlenmiş 15. Fıkrasında da; ticaret sicilden kaydı silinen şirket veya kooperatifin alacaklıları ile hukuki menfaati bulunanların haklı sebeplere dayanarak silinme tarihinden itibaren beş yıl içerisinde mahkemeye başvurarak şirket veya kooperatifin ihyasını isteyebileceği hüküm altına alınmıştır.
Keza; eTTK’nda doğrudan bir karşılığıda bulunmayan 6102 sayılı TTK’nun 547. maddesinde (Ek Tasfiye) başlığı ile; tasfiyenin kapanmasından sonra ek tasfiye işlemlerinin yapılmasının zorunlu olduğu anlaşılırsa, son tasfiye memurları, yönetim kurulu üyeleri, pay sahipleri veya alacaklılar, şirket merkezinin bulunduğu yerdeki asliye ticaret mahkemesinden, bu ek işlemler sonuçlandırılıncaya kadar, şirketin yeniden tescilini isteyebilecekleri hükmüne yer verilmiştir. Anılan 547.madde hükmünün, eski TTK döneminde karşılığı bulunmayıp, ancak eski TTK döneminde uygulama ve içtihat yoluyla gerçekleştirilen ek tasfiye kararları yeni yasa (TTK) ile yasal bir dayanakta kazanmıştır. Keza anılan hüküm ile şirket ortaklarının da ek tasfiye isteminde bulunabilecekleri açıkça hüküm altına alınmıştır. TTK 547.maddesinde ek tasfiyeye dair yer alan bu düzenleme bakımından, kanunun gerekçesi incelendiğinde ilk tesbit edilebilecek olan hususun; öncelikle ek tasfiye kararının geçici bir tedbir kararı olduğu ve yeni bir hukuki durum meydana getirmediği hususlarına yapılmış olan vurgudur. Yine anılan madde gerekçelerinde ek tasfiyeyi gerektiren hallerin neler olabileceği, sınırlı sayıda olmaksızın gösterilmiş ve özellikli bu durumlar arasında; şirketin bir davada davalı olarak bulunması hali ek tasfiye kararı verilmesi için özellikli durumlar arasında sayılmıştır. Bu yasal düzenlemeler ışığında TTK Geçici 7. Maddesi ve 547.maddesi kapsamındaki ihya istemleri yönünden anılan maddelerdeki düzenleme doğrultusunda yetkili mahkemenin şirketin bulunduğu yer asliye ticaret mahkemesi olacağı anlaşılmaktadır. Şirketin ihyasına dair talebin, şirket merkezinin bulunduğu yer mahkemesinde görülüp sonuçlandırılmasında zorunluluk bulunmaktadır ve bu yetki kamu düzenine ilişkin kesin yetki hallerinden olup, re’sen de dikkate alınmak durumundadır. İhyası talep olunan şirket İstanbul Ticaret Sicilinde müseccel olup, keza bu nedenele İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğü de davalı gösterilmiştir. Açıklanan bu nedenlerle ve ihyası talep olunan şirketin merkezinin bulunduğu yer mahkemesinin Üsküdar olması ve kesin yetkisi nedeniyle mahkememizin yetkisizliğine ilişkin aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M / Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Mahkememizin YETKİSİNE ilişkin dava şartı noksanlığı bulunduğundan HMK nın 114/1-ç ve 115 /2 maddeleri ile TTK 547 maddesi uyarınca davanın YETKİ yönünden USULDEN REDDİNE,
2-Karar kesinleştiğinde ve süresi içerisinde talep halinde dosyanın yetkili İstanbul Anadolu Asliye Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesine,
3-HMK’nun 331 mad. uyarınca Harç, yargılama gideri ve gider avansının görevli mahkemece değerlendirilmesine, davaya başka bir mahkemede devam edilmediği takdirde talep üzerine harç yargılama gideri ve gider avansı konusunda mahkememizce karar oluşturulmasına,
Dair, karar taraf vekillerinin yüzüne karşı HMK’nun 341/1 vd. maddeleri uyarınca gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde mahkememize ya da mahkememize gönderilmek üzere başka yer mahkemesine istinaf dilekçesi sunulmak suretiyle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi nezdinde istinaf kanun yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.
Başkan
Üye
Üye
Katip